Περιτριγυρισμένα από βελανιδιές και νερόμυλους, χτισμένα στους πρόποδες ενός υψώματος, σε ένα υπέροχο καταπράσινο τοπίο, ξεπροβάλλουν τα Δουμπιά, ένα μικρό ορεινό χωριό της Χαλκιδικής, με μεγάλη όμως φήμη.
Τα Δουμπιά, είναι ένας παραδοσιακός οικισμός, που πολλοί θα έχετε πιεί νερό… στο όνομά τους, καθώς είναι γνωστά για τις πηγές τους, από τις οποίες αναβλύζει φυσικό ανθρακούχο μεταλλικό νερό. Η αξιοποίησή τους ήταν αυτό άλλωστε που εκτίναξε τη φήμη τους σε ολόκληρη την Ελλάδα και όχι μόνο!
Εδώ θα βρείτε την περίφημη πηγή των Αγίων Αποστόλων, που η παράδοση αναφέρει πως ευλόγησε ο Απόστολος Παύλος, όταν πέρασε από το σημείο για να ξαποστάσει και να ανακτήσει τις δυνάμεις του, συνεχίζοντας το δύσκολο ταξίδι του.
Εκτός απ’ αυτό όμως, το μικρό χωριό των Ζερβοχωρίων, που απέχει περίπου 1 ώρα από τη Θεσσαλονίκη και 25 χιλιόμετρα από τον Πολύγυρο, ξεχωρίζει επίσης για την ιστορία του και το περίσσιο φυσικό του κάλλος.
Τα δάση με τις αιωνόβιες βελανιδιές και τα κάθε είδους δέντρα που το περιβάλλουν «πέφτουν» σαν… κουρτίνα (εξ ου και το όνομα του βουνού, Κουρτίνα) και δημιουργούν ένα μοναδικής ομορφιάς τοπίο, που «δένει» αρμονικά» με τα πολλά νερά και τις πετρόκτιστες οικίες με τις κόκκινες κεραμοσκεπές.
Περπατήστε στα σοκάκια, δείτε τους νερόμυλους και απολαύστε τη φύση
Για εσάς που αναζητάτε μία μίνι απόδραση ηρεμίας και γαλήνης μέσα στη φύση, τα Δουμπιά αποτελούν την ιδανική πρόταση. Στο όμορφο ορεινό χωριό της Χαλκιδικής το σίγουρο είναι πως θα απολαύσετε το υπέροχο φυσικό τοπίο, τις βόλτες σας και το καλό φαγητό.
Περπατήστε στα σοκάκια του χωριού, με τα παλιά πέτρινα σπίτια και τις περιποιημένες γειτονιές και συνομιλήστε με τους φιλόξενους κατοίκους του, που είναι πάντα πρόθυμοι να σας διηγηθούν την ιστορία του τόπου τους.
Ανακαλύψτε τους Νερόμυλους, οκτώ στον αριθμό, που βρίσκονται γύρω από το χωριό. Σημαντικότεροι αλλά και καλύτερα διατηρημένοι είναι οι νερόμυλοι του Πιπερά (1890), του Κουτσού (1865) και του Τσουρέλα (1888).
Επισκεφθείτε την εκκλησία του χωριού, την Αγία Παρασκευή, η οποία κάηκε το 1821 μαζί με όλο τον οικισμό και ανακαινίστηκε εκ βάθρων το 1852, με άδεια που παραχωρήθηκε με φιρμάνι του σουλτάνου. Το σημαντικότερο κειμήλιο που σώζεται στην εκκλησία είναι ένα ρωσικό αντιμήνσιο του 1707 καθώς και ένα βιβλίο με τις θείες λειτουργίες του 1785.
Σημαντικά επίσης κειμήλια είναι το αρτοφόριο του 1912, δωρεά του Συνταγματάρχη Κοσμά Δουμπιώτη και το Ευαγγέλιο του 1832. Αξιόλογες είναι και οι 50 εικόνες του 19ου αιώνα, χαρακτηριστικά δείγματα ζωγραφικής των αγιογραφικών εργαστηρίων της Γαλάτιστας. Παλαιότερες εικόνες είναι η Παναγία Ελεούσα και ο Παντοκράτορας που χρονολογούνται το 1853.
Ξεχωριστής ιστορικής και θρησκευτικής σημασίας είναι και το παρεκκλήσι των Αγίων Αποστόλων, Πέτρου και Παύλου, που όπως αναφέρει η παράδοση πέρασε ο Απόστολος Παύλος, μετά τους Φιλίππους και την Απολλωνία για να ξεκουραστεί. Στην περιοχή υπάρχουν επίσης και πολλά ξωκλήσια, όπως ο Αγιος Παντελεήμων (γίνεται και κουρμπάνι), ο Αγιος Χριστόφορος, ο Προφήτης Ηλίας και ο Αη Γιάννης.
Στα Δουμπιά μπορείτε να απολαύσετε και πολλές περιπατητικές διαδρομές μέσα στο δάσος με τις βελανιδιές. Η πιο δημοφιλής είναι αυτή που οδηγεί στον Καταρράκτη της Μπούλας. Βρίσκεται ΒΔ του χωριού, 1 χιλιόμετρο από το Παρεκκλήσι των Αγίων Αποστόλων.
Εκεί θα συναντήσετε μία πινακίδα που θα σας οδηγήσει στον προορισμό σας. Καλό είναι να φοράτε τα κατάλληλα παπούτσια. Σύμφωνα με την παράδοση, ο καταρράκτης πήρε το όνομά του από μία κοπέλα, την Μπούλα, η οποία στα χρόνια της Τουρκοκρατίας προτίμησε να πέσει τα νερά του και να πνιγεί παρά να βρεθεί στα χέρια του Τούρκου.
Σε απόσταση 3 χιλιομέτρων, βόρεια του χωριού έχει αποκαλυφθεί και τμήμα της πόλης των αρχαίων Καλινδοίων. Στο σημείο διενεργούνται ανασκαφές από την αρχαιολογική υπηρεσία.
Γι’ αυθεντικές πεντανόστιμες γεύσεις προτείνουμε την Ταβέρνα «Ο Στεριανός»
Για μία ολοκληρωμένη αυθεντική εμπειρία σ’ αυτό το μικρό χωριό της μακεδονικής γης, επιβάλλεται να δοκιμάσετε αξέχαστες παραδοσιακές γεύσεις. Το Thes.gr σας προτείνει να επισκεφθείτε την Ταβέρνα «Ο Στεριανός» που βρίσκεται μία ανάσα από την πλατεία του χωριού και φημίζεται για τις ζουμερές του σούβλες, τα καλοψημένα ψητά του στα κάρβουνα και τη ζεστή του φιλοξενία.
Ο Στεριανός Παπάς το 1962 άνοιξε στα Δουμπιά καφενείο με φαγητό ενώ λίγα χρόνια αργότερα, δίπλα στην ταβέρνα πλέον, έκανε και το δικό του κρεοπωλείο. Το 1987 τον διαδέχθηκε ο γιος του, Γιώργος, ο οποίος ανέλαβε την επιχείρηση μαζί με τη σύζυγό του, Ευγενία. Παράλληλα, πήγε στη σχολή κρεοπωλών για να μάθει περισσότερα για την τέχνη του κρέατος και την τεχνολογία τροφίμων.
Από τότε μέχρι και σήμερα, η οικογένεια Παπά, έχει καταφέρει να διαδώσει τη φήμη της, για τις καθαρές και πεντανόστιμες γεύσεις που προσφέρει, την ποιότητα των α’ υλών της, το ζεστό και φιλικό της περιβάλλον και την άριστη εξυπηρέτηση.
Στον παραδοσιακό τους χώρο, με τους τοίχους από πέτρα και το ζεστό τζάκι, θα γευτείτε εξαιρετικά ντόπια κρέατα από το κρεοπωλείο τους, χειροποίητα μεζεδάκια και φρέσκες σαλάτες καθώς και κρασί και τσίπουρο, που παράγουν στους δικούς τους αμπελώνες.
Κάθε Κυριακή μεσημέρι στον «Στεριανό» έχουν και σούβλες. Προτείνουμε να δοκιμάσετε αρνάκι, κοντοσούβλι, κοκορέτσι, κοτόπουλο και ψητά κρέατα της ώρας. Μην φύγετε αν δεν δοκιμάσετε και τα χωριάτικα λουκάνικα που παράγουν στο κρεοπωλείο τους και φτιάχνονται με παραδοσιακή συνταγή Βορείου Χαλκιδικής.
Δεν είναι τυχαίο πως η Ταβέρνα «ο Στεριανός» έχει πιστούς πελάτες. Αρκεί να δείτε τις κριτικές και τα σχόλια τους. Μία δοκιμή θα σας πείσει…
Extra Info: Δουμπιά, Τηλ.: 23710 92243, 6944 431 039, Facebook: Ταβέρνα “Ο Στεριανός”, Instagram: taverna.sterianos
Για καφεδάκι, παιχνίδι και ανέμελες στιγμές επισκεφθείτε το Woodhouse Cafe Bar
Στην άκρη του χωριού, στο δρόμο που οδηγεί προς Σανά, σε μία όμορφη τοποθεσία με θέα, θα συναντήσετε και το Woodhouse Café Bar Αναψυκτήριο.
Στις υπέροχες εγκαταστάσεις του, που «δένουν» αρμονικά με το φυσικό περιβάλλον του χωριού και φτιάχτηκαν με πολύ φροντίδα και μεράκι από την οικογένεια Παπά πριν από τέσσερα χρόνια, θα απολαύσετε στιγμές χαλάρωσης και αναψυχής.
Tο Woodhouse, που όπως μαρτυρεί και το όνομά του, κυριαρχεί το ξύλο, δημιουργήθηκε για να ικανοποιήσει όλες τις ηλικίες ενώ αποτελεί τον ιδανικό οικογενειακό προορισμό που τον λατρεύουν μικροί και μεγάλοι.
Στον άπλετο και περιποιημένο χώρο του, μπορείτε να πιείτε ανέμελα τον καφέ, το ποτό ή το cocktail σας ενώ τα παιδιά σας απολαμβάνουν το παιχνίδι τους, μαζί με το παγωτό ή το χυμό τους. Παράλληλα, μπορείτε να γευτείτε και διάφορα αλμυρά και γλυκά σνακ. Εκτός των άλλων, στο αναψυκτήριο θα βρείτε και γηπεδάκι 5Χ5.
Αν είστε τυχεροί, μπορεί στο Woodhouse Café Bar να πετύχετε και καμιά γιορτή, πάρτι ή πανηγύρι. Ο χώρος διατίθεται επίσης και για διάφορες εκδηλώσεις.
Extra Info: Δουμπιά, Τηλ.: 6984 580 418, Facebook: Woodhouse-Cafe Bar, Instagram: woodhouse_cafe_bar, Tik Tok: woodhouse.cafe.bar
Από που πήραν το όνομά τους
Δύο είναι οι επικρατέστερες απόψεις για τη ονομασία του χωριού. Η πρώτη αναφέρει πως πήρε το όνομά του από την αρχαία λέξη τυμβία. Υπήρχαν δύο τύμβοι -τάφοι- στον κάμπο, βόρεια του χωριού. Η λέξη τύμβος, στην τοπική διάλεκτο έγινε τούμπα – «τουμπιά» με αποτέλεσμα να καθιερωθεί και να ονομαστεί το χωριό με το όνομα Δουμπιά έως και σήμερα. Η άλλη, υποστηρίζει πως οφείλεται στο δάσος βελανιδιών καθώς στα σλαβικά, η λέξη Δουμπιά σημαίνει βελανιδιά.
Δουμπιά: Η ιστορία τους
Η κατοίκηση στα Δουμπιά ξεκίνησε την προϊστορική εποχή, καθώς γύρω από τον οικισμό βρέθηκαν μία θέση της μέσης παλαιολιθικής, τρεις νεολιθικοί οικισμοί και δύο θέσεις της ύστερης εποχής του χαλκού. Στα ιστορικά χρόνια, στα βόρεια του χωριού αναπτύχθηκε η πόλη των αρχαίων Καλινδοίων όπου σήμερα διεξάγονται ανασκαφές.
Η πόλη αυτή άκμασε κατά την κλασική, ελληνιστική και ρωμαϊκή εποχή. Λείψανα κατοίκησης των ιστορικών χρόνων εντοπίστηκαν σε επτά περιοχές, πρόκειται κυρίως για αγροικίες της ρωμαϊκής εποχής. Στο χώρο όπου σήμερα βρίσκεται το παρεκκλήσι των Αγίων Αποστόλων, τον 1ο αιώνα μ.Χ υπήρχε ιερό των Νυμφών και του Διονύσου. Κατοίκηση υπήρχε και στα βυζαντινά χρόνια καθώς μέσα στο χωριό βρέθηκαν νομίσματα του 11ου και του 13ου αιώνα.
Η πρώτη γραπτή μαρτυρία για τα Δουμπιά τοποθετείται το 1445 σε οθωμανική καταγραφή των χωριών της Χαλκιδικής.
Με την επανάσταση της Χαλκιδικής το 1821 τα Δουμπιά όπως και τα περισσότερα χωριά υπέστησαν ολοκληρωτική καταστροφή. Οι κάτοικοι διασκορπίστηκαν και ορισμένοι κατέφυγαν στη Σκόπελο.
Στις αρχές του 1800 ένας Τούρκος μπέης, ο Μουσά Κιαζήμ, αρχιθυρωρός του Σουλτάνου, πήρε το χωριό υπό την κατοχή του και το έκανε τσιφλίκι. Οι κάτοικοι του χωριού εργάζονταν στον Μπέη ως υποτακτικοί στα χωράφια του. Κατά το Μωαμεθανικό έτος 1269 (1852), τριάντα τρεις ντόπιοι γέροντες αγόρασαν το χωριό και τα κτήματα από τον Μπέη και υπόγραψαν ταπί (συμβόλαιο) μαζί του για την αγοραπωλησία.
Οι τριάντα τρεις αυτοί γέροι κατά την παράδοση, τιμής ένεκεν, πήραν «μεράδι» (κλήρο) -για το ιστορικό αυτό γεγονός- από μια λωρίδα χωράφι επιπλέον από τους υπολοίπους κατοίκους, στην τοποθεσία του χωριού που σήμερα ονομάζεται «λωρίδια». Τα άλλα αγροκτήματα μοιράστηκαν όλα μαζί στους κατοίκους. Εκτοτε άρχισε σιγά σιγά να μεγαλώνει το χωριό.
Στην κοινότητα φυλάσσεται το πωλητήριο όπως και το αντίγραφο φιρμανιού με το οποίο παραχωρείται άδεια για την επισκευή της εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής το 1851. Επίσης, υπάρχει και το Οθωμανικό αρχείο Δουμπιών, το οποίο περιλαμβάνει 1300 περίπου έγγραφα της Τουρκοκρατίας που χρονολογούνται από το 1850 έως το 1912. Πρόκειται κυρίως για ταπιά, χοτζέτια, νοφούζια, αποδείξεις φόρων και άλλα έγγραφα των κατοίκων των Δουμπιών.
Μία χανούμισσα από το «Γκιουρέν», ονειρεύτηκε ότι υπήρχε νερό εντός του οικισμού, ενώ το χωριό στερούνταν πηγής ποσίμου νερού. Πράγματι την άλλη ημέρα λέγοντάς το στους κατοίκους και υποδεικνύοντας τους το μέρος, πήγαν να σκάψουν και όντως βρέθηκε νερό. Η περιοχή αυτή έως και σήμερα ονομάζεται «Νερομάνα». Από εκεί με πλακόστρωτα αυλάκια -αυτοσχέδιο δίκτυο ύδρευσης- οδήγησαν το νερό στην πλατεία του χωριού, για να είναι πιο εύκολη η πρόσβαση των κατοίκων, και έχτισαν βρύση, η οποία υπάρχει έως σήμερα. Οι ντόπιοι πίστευαν ότι από αρχαιοτάτων χρόνων το χωριό βρισκόταν στην τοποθεσία «Βασμούρα» όπου βρέθηκαν και αρκετά αρχαιολογικά ευρήματα.
Extra Info
Τα Δουμπιά έχουν περίπου 500 μόνιμους κατοίκους. Ανήκουν στην περιοχή των Ζερβοχωρίων Χαλκιδικής και στον Καλλικρατικό Δήμο Πολυγύρου. Από το χωριό κατάγεται και ο αγαπημένος καλλιτέχνης, Μανώλης Μητσιάς.
Υπάρχουν 3 τρόποι για να πάτε από Θεσσαλονίκη. Η πρώτη από την εθνική οδό Θεσσαλονίκης – Γαλάτιστας – Αρναίας (στρίβετε μετά τον Αγιο Πρόδρομο), η δεύτερη από την παλαιά εθνική οδό Θεσσαλονίκης – Καβάλας (στρίβετε προς Ζαγκλιβέρι) και η τρίτη και πιο δύσκολη από Γαλάτιστα και Πετροκέρασα.
Πηγές ιστορικών στοιχείων: Wikipedia.org, doumbia-istoria.blogspot.com
