45 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, στο βόρειο τμήμα του νομού Πιερίας και συγκεκριμένα στο δημοτικό διαμέρισμα Πύδνας – Κολινδρού, θα συναντήσετε τη Μεθώνη, ένα παραθαλάσσιο χωριό, γνωστό στους περισσότερους για τις μυδοκαλλιέργειές του.
Ενας τόπος όμορφος, ευλογημένος, που περιτριγυρίζεται από το γαλάζιο της θάλασσας και το πράσινο της φύσης και μία μεγάλη ιστορία, που χάνεται στα βάθη των αιώνων.
Με αφετηρία τη Θεσσαλονίκη, επιλέξαμε τη Μεθώνη για μία κοντινή απόδραση για βόλτες δίπλα στη θάλασσα, στιγμές ηρεμίας και χαλάρωσης και φυσικά καλό ψαράκι, που αν μη τι άλλο στην περιοχή, περηφανεύονται γι’ αυτό.
Ως γνωστόν, η Μεθώνη φημίζεται για τις μυδοκαλλιέργειές της καθώς βρίσκεται κοντά στο Δέλτα του Αλιάκμονα αλλά και του Αξιού Ποταμού, όπου δημιουργούνται οι ιδανικές συνθήκες για την καλλιέργεια των μυδιών.
Το γραφικό χωριό, με κατοίκους που δεν ξεπερνούν τους 1000, παρότι είναι ένα παραλιακό τουριστικό θέρετρο του Θερμαϊκού Κόλπου κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, έχει τη γοητεία του και αυτή την εποχή.
Η επίσκεψή σας στη Μεθώνη μπορεί να συνδυαστεί και με απόδραση στις γύρω περιοχές, όπως στον Μακρύγιαλο, που απέχει μόλις 3 χιλιόμετρα, την αρχαία Πύδνα, τον λιμένα αρχαίας Μεθώνης και το αρχαίο Δίον, τα Πιέρια Ορη, φυσικά την Κατερίνη, που απέχει μόλις 25 χιλιόμετρα αλλά και τον μικρό οικισμό της Νέας Αγαθούπολης, στα βόρεια του οποίου εκτείνεται το Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού – Λουδία – Αλιάκμονα.
Κάντε τη βόλτα σας στο χωριό της Μεθώνης, στο άλσος του Αγίου Νικολάου που βρίσκεται ακριβώς πάνω από το λιμάνι και την παραλία, περπατήστε δίπλα στη θάλασσα και δείτε τα σκάφη για τις μυδοκαλλιέργειες καθώς και τον Ανδριάντα του Φίλιππου του Β’.
Αυτό που θα σας εντυπωσιάσει είναι η εντυπωσιακή κρήνη με υδαταποθήκη που βρίσκεται στην πλατεία της Μεθώνης και απέναντι από τον κεντρικό ναό που είναι αφιερωμένος στους Αποστόλους, Παύλο και Πέτρο (ο ενοριακός ναός είναι του Αποστόλου Παύλου και πανηγυρίζει στις 29 Ιουνίου).
Η παλιά βρύση, όπως την αποκαλούν οι κάτοικοι, κατασκευάστηκε στα μέσα του μεσοπολέμου και συγκεκριμένα το 1930, όπως άλλωστε καταμαρτυρεί η κτητορική μαρμάρινη επιγραφή της.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η Ιερά Μονή Αξιον Εστί (ιδρυτής της ήταν ο Πατήρ Ταράσιος), η οποία βρίσκεται έξω από τη Μεθώνη.
Την προσοχή σας ωστόσο θα τραβήξουν οι ζωγραφιές σε έρημα κυρίως κτίρια και ελεύθερους τοίχους από τοπικό καλλιτέχνη, ο οποίος μοιράζετε μαζί σας και τις φιλοσοφίες του. Σύμφωνα με την υπογραφή που φέρουν τα έργα του, πρόκειται για τον θείο Νικ.
Μετά τη βόλτα σας μπορείτε να απολαύσετε το φρέσκο ψαράκι σας και άλλες νοστιμιές στις ταβέρνες του χωριού, ενώ στην περιοχή λειτουργούν και καταλύματα για όσους επιλέξουν να διανυκτερεύσουν.
Στον αντίποδα, η εικόνα κάποιων εγκαταλειμμένων ξενοδοχείων και κλειστών μαγαζιών προκαλεί σίγουρα θλίψη και μελαγχολία στον επισκέπτη και δημιουργούν ένα μοναδικό σκηνικό, όπου ο χρόνος σταμάτησε μεν, αλλά η ζωή συνεχίζεται.
Δέκα πράγματα που πρέπει να μάθετε για την ιστορία της Μεθώνης
1. Η Μεθώνη στην Πιερία αναφέρεται ως αποικία των Ερετριέων του 8ου αιώνα π.Χ. Σώζονται τα ερείπια της αρχαίας Μεθώνης, που κτίστηκε τον 8ο π.Χ. αιώνα και καταστράφηκε από το Φίλιππο Β΄ της Μακεδονίας το 353 π. Χ. Μάλιστα, κατά την πολιορκία της Μεθώνης, ο Φίλιππος έχασε το αριστερό του μάτι.
2. Το όνομά της οφείλεται μάλλον στο ωραίο κρασί (μέθη+οίνος) που παρήγαγε. Υποστηρίζεται ότι Μεθωναίοι άποικοι ίδρυσαν κατά την ελληνιστική εποχή την πόλη Μεθώνη στο νότιο Ιράν.
3. Αναφέρεται ότι από τη Μεθώνη πέρασε ο Απόστολος Παύλος, στην προσπάθειά του να διαδώσει το Χριστιανισμό. Η νέα θρησκεία βρήκε αμέσως μιμητές στην περιοχή της ευρύτερης Πιερίας. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού είναι Νέο Ελευθεροχώρι, σε αντιδιαστολή με το Παλαιό Ελευθεροχώρι.
4. Η Μεθώνη είναι πολύ γνωστή ως σημαντικό λιμάνι στη διάρκεια των Αρχαίων Χρόνων, στενά συνδεδεμένο με την Αθηναϊκή Συμμαχία. Σύμφωνα με ιστορικά χειρόγραφα ο οικισμός (πόλη) απείχε από το λιμάνι. Ωστόσο, δεν έχουμε καθόλου ιστορικές αναφορές είτε για την απόσταση είτε για τις πιθανές θέσεις του λιμανιού.
Σε διάταγμα του 430 π. Χ., διαφαίνεται ότι η Μεθώνη απολάμβανε μερικής αυτονομίας στα πλαίσια του τότε πανίσχυρου Βασιλείου της Μακεδονίας και της επετράπη να εισάγει αγαθά και να χρησιμοποιεί τη θάλασσα. Το 359 π. Χ. στρατοπέδευσαν στην πόλη οι Αθηναίοι οι φάλαγγες του Φιλίππου Β΄ κατέλαβαν και κατέστρεψαν τη Μεθώνη, το καλοκαίρι του 354 π. Χ.
5. Οι ερευνητικές προσπάθειες για το γεωγραφικό καθορισμό της θέσεως της αρχαίας Μεθώνης ξεκίνησαν από το 19ο αιώνα, πρώτα από τον περίφημο περιηγητή και επιστήμονα Ουίλιαμ Μάρτιν Λικ (Leake, 1867) και στη συνέχεια από το Λεόν Εζέ (Heuzey, 1876), ο οποίος πίστευε ότι είχε βρει το λιμάνι της αρχαίας Μεθώνης, «όχι πολύ μακριά από τον ποταμό Αλιάκμονα» (Heuzey, 1876). Ωστόσο, ποτέ δεν αναφέρθηκε επίσημα κάτι περί αυτού.
6. Στα μέσα του εικοστού αιώνα, ο Χάμοντ (Hammond) χρησιμοποίησε τις περιγραφές του Στράβωνα (Στράβων, 7, εδάφια 20 και 22) και τοποθέτησε γεωγραφικά την πόλη της Μεθώνης στα 70 στάδια (14 χιλιόμετρα) από την Αλορό και στα 40 στάδια (8 χιλιόμετρα) από την Πύδνα (Hammond, 1976). Στα μέσα της δεκαετίας του ‘ 80 δύο περιοχές αναγνωρίστηκαν: η πρώτη που χρονολογείται από τα αρχαία και τα κλασικά χρόνια, στοιχειοθετήθηκε με βάση τα αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή. Η βορειότερη δεύτερη τοποθεσία χρονολογείται από την Αυτοκρατορική Περίοδο. (Χατζόπουλος κ. ά., 1990).
7. Οι πρώτοι που κατοίκησαν στο χωριό ήταν Βόσνιοι, οι οποίοι έφυγαν το 1913. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν κάτοικοι από το Καταφύγι Κοζάνης. Το 1918 το χωριό ενισχύθηκε με την είσοδο των Θρακών και μετά το 1922 ήρθαν Πόντιοι. Αρκετοί Μεθωνιώτες μετανάστευσαν στη Θεσσαλονίκη, η οποία απέχει πολύ λίγο.
8. Το Νέο Ελευθεροχώρι εγκαταλείφθηκε από τους Βόσνιους πρόσφυγες και αναφέρεται ότι είχε 121 οικίες το 1913, σε Πίνακα του Πληθυσμού της Υποδιοικήσεως της Κατερίνης, από το Δήμο Κατερίνης.
9. Το 1977 ιδρύθηκε ο Γυμναστικός Αθλητικός Μορφωτικός Σύλλογος Μεθώνης. Υπάρχει επίσης Πολιτιστικός Σύλλογος των Απανταχού Μεθωνιωτών.
10. Παλιά τηρούνταν διάφορα έθιμα σε ημέρες όπως ο Άγιος Ιωάννης ο Κλήδων. Σήμερα κάθε χρόνο στις 7 Ιανουαρίου , ο κόσμος μαζεύονται στην πλατεία και όλοι μαζί ψάλλουν τα κάλαντα.
Πηγή ιστορικών στοιχείων: Wikipedia.org
