Στην Ελλάδα υπάρχει ένας στίχος τραγουδιού που αναφέρεται στην αντίσταση κατά της δικτατορίας του αξέχαστου Μίκη Θεοδωράκη, που αναφέρει “διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις”.
Με ανάλογο ύφος απευθύνθηκε προς την ελληνική πλευρά ο Ερντογάν, επιστρέφοντας από την Μαδρίτη, λέγοντας ότι δεν θέλει καμιά επαφή με τον Κ. Μητσοτάκη αν δεν συμμορφωθεί.
Τι είδους άραγε συμμόρφωση εννοεί ο σουλτάνος της Άγκυρας; Μας την εξήγησε λίγο αργότερα, καλώντας τον ελληνικό λαό να μην ψηφίσει την παρούσα κυβέρνηση!!!
Ο πολύς Ταγίπ είπε συγκεκριμένα: «Ελπίζω ότι οι Έλληνες, δια της δημοκρατικής οδού, θα δώσουν το απαραίτητο μήνυμα και μάθημα στην κυβέρνησή τους, η οποία τους ζητά περιπέτειες, που θα καταλήξουν σε καταστροφή γι’ αυτούς»
Αυτή η ευθεία παρέμβαση στα εσωτερικά χώρας από τον σουλτάνο της Άγκυρας, είναι το άκρον άωτο του τουρκικού βερμπαλισμού, που ως γνωστόν δεν έχει καμιά σχέση με δημοκρατία, σεβασμό ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κράτος δικαίου. Ταυτόχρονα μίλησε για καταστροφή επικαλούμενος αεροπορικά πλήγματα σε βάρος της Ελλάδας.
Συνεχώς ψευδόμενοι οι Τούρκοι μιλούν για νταηλίκια της Ελλάδας την ώρα που οι ίδιοι επιδίδονται μετά πάθους στο σπορ, παίζοντας τον ρόλο του νταή στην ευρύτερη περιοχή. Παράλληλα μιλούν για παραβιάσεις του τουρκικού εναερίου χώρου τους, που τις έχουν μετρήσει και τις ανεβάζουν σε 147, αντιστρέφοντας την πραγματικότητα, που ενοχοποιεί τους ίδιους με τις υπερπτήσεις, που πραγματοποιούν νυχθημερόν πάνω από τα ελληνικά νησιά.
Παραβάσεις, που αποδέχονται, επικαλούμενοι αντίστοιχες ελληνικές, μια και αποκαλύπτονται από τα ίδια τους τα λεγόμενά, μιλώντας για θαλάσσιες περιοχές και όχι χερσαίες. Στα ασύστολα ψεύδη τους συγκαταλέγεται και αυτό των υπερπτήσεων πάνω από όλα σχεδόν τα ελληνικά νησιά του Α. Αιγαίου τον περασμένο Απρίλιο.
Το άλλα συμφωνήσαμε του Ερντογάν με τον Μητσοτάκη, αφορά την συνάντηση που είχαν, ένα μήνα πριν τον Μάρτιο. Άρα οι υπερπτήσεις ακολούθησαν ένα μήνα μετά την συνάντηση της Κωνσταντινούπολης. Κατά συνέπειαν νομιμοποιείται και η αντίδραση Μητσοτάκη, που επεσήμανε την άκρως επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας στην Ουάσινγκτον, τόσο στον Λευκό Οίκο, όσο και στο Κογκρέσο.
Η υποκριτική θυματοποίηση του θύτη είναι είναι παλιό και γνωστό κόλπο στην πολιτική σκηνή. Είναι πολύ απλά προφάσεις εν αμαρτίαις. Οι σύγχρονοι Γκέμπελς, που απειλούν την ειρήνη ακολουθώντας τα βήματα του Πούτιν, δυστυχώς αντιμετωπίζονται με φιλικές παραινέσεις από Ευρωπαίους και Αμερικανούς, με αποτέλεσμα να αποθρασύνονται μόλις απομακρύνονται από τους χώρους των συναντήσεων, με τους ηγέτες του ΝΑΤΟ.
Το γεγονός ότι ανέχονται έναν αυταρχικό ηγέτη στους κόλπους τους Ευρωπαίοι και Αμερικανοί, λόγω αφενός της γεωπολιτικής θέσης της χώρας του και του φόβου μήπως μεταπηδήσει στο αντίπαλο στρατόπεδο, αυτό του Πούτιν, είναι το λιγότερο αφελές, μια και κάνουν ότι αγνοούν το φίδι που έχουν βάλει στον κόρφο τους.
Βεβαίως δεν λέει τίποτα επίσης στους Ευρωπαίους, ούτε η έξοδος μετά από εξήντα χρόνια παρουσίας της κρατικής γερμανικής ραδιοτηλεόρασης της DW από την Τουρκία, που έχει φιμώσει τα ΜΜΕ στη χώρα, μια και δεν ανέχεται ανεξάρτητες φωνές μη ελεγχόμενες από το καθεστώς.
Αυτό το εξοργιστικό της παρέμβασης στις επικείμενες εκλογές στην Ελλάδα οφείλει να τύχει απάντησης, όχι μόνο από την κυβέρνηση, που ήδη το έκανε, αλλά και από το σύνολο της αντιπολίτευσης.
Εκτός αν κάποιοι στη χώρα μας μπροστά στα εφήμερα πολιτικά οφέλη κάνουν ότι δεν γνωρίζουν τι σημαινει φινλανδοποίηση. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, καλό είναι να την πληροφορηθούν, μια και πριν και πάνω από την καθημερινότητα, ακρίβεια, καύσιμα και ρεύμα, υπάρχουν τα αγαθά της ελευθερίας και της δημοκρατίας που οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν μετά πάθους να προασπίζουν…
