Παγκόσμια ημέρα λευκού μπαστουνιού. Του μπαστουνιού εκείνου που αποτελεί το κύριο όπλο για την εξασφάλιση της αξιοπρέπειας και κανονικότητας των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν προβλήματα όρασης.
Του μπαστουνιού που τους προσφέρει τη δυνατότητα να νιώθουν αυτόνομοι στο κοινωνικό σύνολο και δεν τους εξωθεί στην επαιτεία για συμπαράσταση και την άνιση αντιμετώπιση από τους υπόλοιπους.
Πρέπει να περάσουμε από τη θεωρία στην πράξη αν θέλουμε να γίνουμε κι εμείς αρωγοί στη διασφάλιση της καθημερινότητάς τους. Και γίνεται πολύ εύκολα. Αρκεί να διαθέτουμε θέληση και να είμαστε δεκτικοί κι ανοιχτοί στη διαφορετικότητα. Να αποβάλλουμε από τη ζωή μας στεγανά που μας κρατούν μακριά από την πραγματικότητα και να απαλλαγούμε από το μανδύα της υποκρισίας, του ΄΄φαίνεσθαι΄΄ και του ωχαδερφισμού.
Η πραγματικότητα είναι εδώ κι είναι μπροστά μας. Το δύσκολο είναι να την παραβλέψουμε και να εθελοτυφλούμε.
Το εύκολο να την αντιμετωπίσουμε με διακριτικότητα κι ευαισθησία. Οι άνθρωποι με προβλήματα όρασης δεν έχουν ανάγκη από ετήσιες παγκόσμιες ημέρες, ούτε εκδηλώσεις. Αντίθετα, μας χρειάζονται όλους δίπλα τους στις διάφορες εκφάνσεις της ζωής τους κι ιδιαίτερα στα καθημερινά τους ζητήματα.
Τα μηχανάκια επάνω στους οδηγούς τυφλών στα πεζοδρόμια, τους εμποδίζουν να περπατούν με ασφάλεια. Τα διάφορα εμπόδια και τα κολονάκια είναι επικίνδυνα αν δεν τα ΄΄πιάσει΄΄ το λευκό μπαστούνι. Τα παρκαρισμένα αμάξια επάνω στις ράμπες δεν τους επιτρέπει να κυκλοφορούν στην πόλη με αξιοπρέπεια.
Η έλλειψη προσβάσιμων παραλιών τους στερεί το δικαίωμα να απολαύσουν ένα μπάνιο το καλοκαίρι, όπως το απολαμβάνουν οι υπόλοιποι.
Ας μην ξεχνάμε ότι στη δική τους θέση θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς ή τα προσφιλή μας πρόσωπα.
Εν όψει, λοιπόν της σημερινής ημέρας ας ευαισθητοποιηθούμε κάνοντας μια διαδρομή με κλειστά τα μάτια, μπαίνοντας για λίγο στην θέση τους.
Γιατί η τυφλότητα είναι υπόθεση όλων μας.
