«Κύριε Νίκο, που ήσασταν τόσο καιρό; Σας χάσαμε!». Είχα όντως να δω για αρκετό καιρό, λόγω COVID και δουλειάς, την οικογένεια του καλύτερου μου φίλου εδώ στην Όμαχα και να βρεθώ μαζί τους. Μάλιστα όπως σας έχω πει και σε προηγούμενο άρθρο, έχω βαφτίσει και το νεότερο από τα παιδιά του και είχα επιθυμήσει να δω τον βαφτισιμιό μου.
Βέβαια είχαμε αγκωνιές αντί για αγκαλιές και φιλιά, μάσκες που καλύπτουν τα γέλια και τα χαμόγελα, αποστάσεις στο τραπέζι του κήπου όπου καθίσαμε, αλλά και πάλι η χαρά μου ήταν μεγάλη. Τα τελευταία χρόνια, ακόμα και μέσα στον χειμώνα μπορείς να καθίσεις έξω κάποιες μέρες. Όπως και την τελευταία φορά, η κορούλα του αγαπημένου μου φίλου, ένα καταπληκτικό 12χρονο κοριτσάκι, άρχισε γρήγορα τις ερωτήσεις.
«Δυστυχώς είχα πολύ δουλειά με το ερευνητικό κέντρο που διευθύνω στο πανεπιστήμιο,» ήταν η γρήγορη δικαιολογία μου για την πολύμηνη απουσία μου.
«Ναι όμως εγώ θέλω να μάθω για τα εμβόλια!» ακούστηκε η γλυκιά αθώα φωνούλα της. «Και εσείς κύριε Νίκο τα λέτε τόσο ωραία και συναρπαστικά.»
«Καλά θα σου πω τότε μια ιστοριούλα που διάβασα αυτές τις μέρες. Πριν μερικές εβδομάδες λοιπόν, είχανε γλέντια κάτω στην Αφρική και συγκεκριμένα στο Κονγκό.»
«Για ποιο λόγο;»
«Γιατί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοίνωσε ότι δεν εντοπίστηκαν νέα κρούσματα του θανατηφόρου ιού Εμπόλα για 42 ημέρες. Για να ξέρεις, η περίοδος των 42 ημερών είναι διπλάσια από την περίοδο που χρειάζεται από την είσοδο του ιού στον οργανισμό μέχρι την εμφάνιση των συμπτωμάτων.
Το τελευταίο κύμα Εμπόλα ξεκίνησε στα τέλη Μαΐου στην δυτική πλευρά της χώρας, ακριβώς σχεδόν την στιγμή που ένα άλλο κύμα στο ανατολικό Κονγκό έφτανε στο τέλος του. Αυτό το κύμα είχε σκοτώσει 2200 ανθρώπους!»
«Τραγικό κύριε Νίκο. Το άλλο;»
«Το άλλο κύμα στην δυτική πλευρά αρρώστησε 130 ανθρώπους και σκότωσε δυστυχώς 55.»
«Αυτός ο ιός από που προέρχεται;»
«Από τις νυχτερίδες, αλλά αυτές ευτυχώς δεν παθαίνουν τίποτα. Από αυτές πέρασε στον άνθρωπο και στα πιθηκάκια, μεγάλα και μικρά. Οι επιπτώσεις είναι πολύ άσχημες και οδηγούν πολλές φορές στον θάνατο.»
«Καλά και πως τα κατάφεραν και τον εξαφάνισαν; Αυτό μάλιστα και εάν είναι επιτυχία!»
«Ο τρόπος είναι απλός. Έγινε μια μεγάλη εκστρατεία όπου πάνω από 40000 άτομα εμβολιάστηκαν. Μάλιστα ειδικά φορητά ψυγεία που διατηρούν το εμβόλιο στους −80° C για έως και 1 εβδομάδα επέτρεψαν στους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας να κάνουν τους εμβολιασμούς σε κοινότητες βαθιά μέσα στο τροπικό δάσος, οι οποίες ήταν προσβάσιμες μόνο με βάρκα ή ελικόπτερο.»
«Αυτό με τα ψυγεία κάτι με θυμίζει», αναφώνησε η μικρή μου φίλη με άφθονα αθώα γελάκια.
«Να σου πω και μια ακόμα σύντομη ιστοριούλα αλλά είναι λίγο λυπητερή;»
«Βεβαίως κύριε Νίκο. Μετά θα σας αφήσω να τα πείτε λίγο και με τον φίλο σας», είπε κλίνοντας το ματάκι της στον πατέρα της.
«Αυτές τις μέρες δεν υποφέρουμε μόνο εμείς από μια πανδημία.»
«Αλλά και πιο άλλος;»
«Δυστυχώς είναι και ένα μικρό ζωάκι που λέγεται, διάβολος της Τασμανίας.»
«Α το ξέρω. Το έχω δει. Ζει στην Τασμανία που είναι ένα μεγάλο νησί κοντά στην Αυστραλία.»
«Είσαι πολύ καλή στην γεωγραφία! Αυτό λοιπόν το ζωάκι έχει μεγάλα προβλήματα με ένα μεταδοτικό είδους καρκίνου που έχει αποδεκατίσει το είδος του. Ευτυχώς τα τελευταία νέα είναι καλά και δεν θα εξαφανιστεί τελικά ο διάβολος της Τασμανίας. Αυτό συμβαίνει γιατί η εξάπλωση της νόσου έχει επιβραδυνθεί σε σημείο που κάθε μολυσμένος διάβολος μολύνει μόνο ένα επιπλέον ζώο ή και λιγότερο.»
«Πέθαναν όμως πολλά από αυτά τα ζωάκια;»
«Από τότε που εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 1996, η νόσος του όγκου του Τασμανικού διαβόλου, έχει μειώσει κατά 80% τον πληθυσμό τους. Οι διάβολοι διαδίδουν τη λοίμωξη όταν πολεμούν και δαγκώνουν ο ένας τον άλλον στο πρόσωπο. Η ασθένεια εξακολουθεί να είναι σε μεγάλο βαθμό θανατηφόρα για τους Τασμανικούς διαβόλους, αλλά φαίνεται να φτάνει πλέον σε μια ισορροπία. Φαίνεται ότι οι πληθυσμοί των διαβόλων εξελίσσονται πιο φυσιολογικά και αντιστέκονται πλέον στον καρκίνο.»
«Όμως κύριε Νίκο πέθαναν πολλά από αυτά τα ζωάκια», είπε με λύπη η μικρή μου φίλη. Αλλά συνέχισε λέγοντας: «Ευτυχώς το COVID δεν ήταν τόσο θανατηφόρο για το άνθρωπο. Επίσης ευτυχώς που έχουμε εσάς τους επιστήμονες, και ειδικά αυτούς που κάνουν τα εμβόλια, και δουλέψανε νύχτα μέρα το τελευταίο χρόνο για να μας βοηθήσουν όπως με τον Εμπόλα. Όπως λέει μάλιστα ο μπαμπάς συνεργάστηκαν χιλιάδες επιστήμονες από όλο τον κόσμο για να κάνουν τα εμβόλια. Ευχαριστώ για τις ωραίες ιστορίες κύριε Νίκο! Με τον ωραίο σας τρόπο μου είπατε αρκετά από αυτά που ήθελα να σας ρωτήσω για τα εμβόλια. Μην σας χάσουμε όμως ξανά! Σας παρακαλώ πολύ!»
Πηγές
1. Tasmanian devils may survive their own pandemic (https://www.nsf.gov/discoveries/disc_summ.jsp?cntn_id=301841&WT.mc_id=USNSF_1 )
2. A transmissible cancer shifts from emergence to endemism in Tasmanian devils (https://science.sciencemag.org/content/370/6522/eabb9772 )
3. Congo declares end to Ebola outbreak (https://science.sciencemag.org/content/370/6520/1016)
4. Ebola (Ebola Virus Disease) (https://www.cdc.gov/vhf/ebola/index.html )
