Το αντιοξειδωτικό και αντιγηραντικό έλαιο που πρέπει να βάλουμε στη ζωή μας

έλαιο σησαμέλαιο διατροφή

Ρίχνει την πίεση και δεν είναι το ελαιόλαδο

Το ελαιόλαδο βρίσκεται στην κορυφή της λίστας των ευεργετικών για την υγεία τροφίμων, δεν είναι όμως το μόνο έλαιο που έχει πολύτιμες ιδιότητες.

Ενα έλαιο που πρέπει σίγουρα να βάλουμε στη ζωή μας και είναι γνωστό για τις αντιοξειδωτικές και αντιγηραντικές του ιδιότητες είναι το σησαμέλαιο.

Ειδικά σε περιόδους νηστείας, το έλαιο από σουσάμι και τα προϊόντα του όπως το ταχίνι, που είναι πολτός από σουσάμι καθώς και χαλβάς που αποτελείται από ταχίνι, έχουν την τιμητική τους.

Γνωρίζουμε από την ιστορία, ότι τα εκχυλίσματα σουσαμιού χρησιμοποιούνταν για την καταπολέμηση της υψηλής πίεσης και την παραγωγή φαρμάκων από αρχαιοτάτων χρόνων. Σήμερα η θεραπευτική δράση του σουσαμιού και των προϊόντων του έχει πλέον πιστοποιηθεί από μια πληθώρα επιστημονικών μελετών.

Σύμφωνα με μελέτες η κατανάλωση σουσαμιού και του ελαίου του συσχετίζεται με τη μείωση της χοληστερόλης, ενώ διαφαίνεται και μία αντιυπερτασική δράση του σησαμελαίου που έχει πιστοποιηθεί και από την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρία. Σημειώνεται μάλιστα ότι η θρεπτική αξία του σησαμέλαιου προσεγγίζει αυτήν του ελαιόλαδου.

Δείτε επίσης: Αγριέλαιο: Το λάδι με τα περισσότερα οφέλη από το ελαιόλαδο

Το σουσάμι περιέχει αντιοξειδωτικές λιγνάνες (π.χ., σεσαμίνη, σεσαμινόλη) και βιταμίνη Ε που εμποδίζουν την οξείδωση των λιπαρών οξέων στον οργανισμό, δηλαδή αποτρέπουν το πρώτο στάδιο για τη δημιουργία αθηροσκλήρωσης.

Επίσης τα εκχυλίσματα σουσαμιού και το σησαμέλαιο δεσμεύουν και εξουδετερώνουν τις καταστροφικές ελεύθερες ρίζες, γεγονός που επιβραδύνει τη γήρανση των κυττάρων του δέρματος. Διόλου τυχαία το σησαμέλαιο χρησιμοποιείται και στη βιομηχανία της ομορφιάς.

Στο σουσάμι περιέχονται κυρίως βιταμίνες του συμπλέγματος Β, ενώ το έλαιό περιέχει περισσότερη βιταμίνη Ε (υπό τη μορφή γ-τοκοφερόλης). Τα κυριότερα μεταλλικά άλατα και ιχνοστοιχεία που περιέχονται στο σουσάμι είναι το ασβέστιο, ο φώσφορος, το μαγνήσιο, ο ψευδάργυρος και το σελήνιο.

Να θυμίσουμε ακόμη ότι ο χαλβάς παρασκευάζεται από ταχίνι και κάποιο γλυκαντικό μέσο (π.χ., ζάχαρη, μέλι, πετιμέζι). Λόγω του ότι περιέχει ταχίνι ο χαλβάς αποτελεί σημαντική πηγή μικροθρεπτικών συστατικών, όπως χαλκό, μαγγάνιο, ασβέστιο, σίδηρο, βιταμίνη Β1 καθώς και «καλά» μονοακόρεστα λιπαρά οξέα.

Είναι όμως και πολύ παχυντικός, μια και τα 100γρ χαλβά αποδίδουν περίπου 530 θερμίδες. Επομένως όσο καλό και αν κάνει στην υγεία ας μην ξεχνάμε ότι είναι εξαιρετικά θερμιδογόνος και ας τηρούμε το μέτρο στην κατανάλωσή του.

Πηγή: ygeiamou.gr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *