Τόπος συνάντησης, κυρίως ανδρών, που παίζουν επιτραπέζιο ντόμινο
Πιστοί στο ραντεβού τους, άνδρες, ως επί το πλείστον μεγάλης ηλικίας, κυρίως κάτοικοι από τη γύρω περιοχή, συναντιούνται καθημερινά στο «Πάρκο των Εθνών», το οποίο βρίσκεται στην οδό Αγίου Δημητρίου με Λαγκαδά, για να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους.
Τοποθετώντας δύο τραπέζια και τις καρέκλες τους, δημιούργησαν τον δικό τους… καφενέ και απολαμβάνουν εκτός από την παρέα και τα επιτραπέζια παιχνίδια, το πράσινο περιβάλλον, την ομορφιά του χώρου και φυσικά τη δροσιά. Κάτω από τον ίσκιο ενός μεγάλου δέντρου, οι παρέες χωρίζονται, οι παίκτες ρίχνονται στη μάχη, άλλοι παρακολουθούν και άλλοι πιάνουν το… κους κους μεταξύ τους.
Γιατί το λένε «Πάρκο των Εθνών»
Το συγκεκριμένο πάρκο, που περικλείεται από τις οδούς Λαγκαδά – Αγ. Δημητρίου – Ολυμπίου Γεωργάκη και Τριπόλεως, μετά από εργασίες ανάπλασης, προς τιμήν του έργου του ΟΗΕ και της συμμετοχής της χώρας μας στον Οργανισμό, ονομάστηκε σε «Πάρκο των Εθνών».
Ο συγκεκριμένος χώρος, βρίσκεται ουσιαστικά σε ένα σταυροδρόμι, που έχει συμβολικό χαρακτήρα, καθώς η Θεσσαλονίκη υπήρξε πάντα ένα σταυροδρόμι πολιτισμών. Δηλώνει παράλληλα, το πέρασμα ανθρώπων από διάφορες εθνικότητες και την αρμονική συνύπαρξη μεταξύ τους.
Το πάρκο κάποιοι το αποκαλούν και πάρκο του Γεώργιου Ιβάνοφ καθώς στέκεται εκεί αγέρωχα ένας αδριάντας του άγνωστου, για πολλούς, ήρωα, δώρο της πολωνικής κυβέρνησης προς τον ελληνικό λαό το 1985. Πολύ κοντά, υπάρχει και οδός που φέρει το ονομά του.
Για όσους δεν τον γνωρίζουν, ο Γεώργιος Σαϊνόβιτς-Ιβάνοφ, εξ ου και το Ιβανόφειο, ήταν αθλητής του Ηρακλή και στενά συνδεδεμένος με την Θεσσαλονίκη και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ανέπτυξε σημαντική αντιστασιακή δράση και αποτέλεσε τόσο μεγάλο βραχνά για τους Γερμανούς, που τον επικήρυξαν με ένα ποσό που έφτασε σε επίπεδα ρεκόρ για την εποχή. Εκτελέσθηκε από τους ναζί μαζί με τους τρεις συνεργάτες του στις 4-01-1943.
