Τα όσα διαδραματίστηκαν στο Αιγίνιο Πιερίας την Παρασκευή 10-12 συνεχίζουν να απασχολούν το πανελλήνιο αλλά και να προκαλούν σοκ.
Με τη βοήθεια του Λυκειάρχη και καθηγητή στο Γενικό Λύκειο Αιγινίου Γιώργου Γκαϊντατζή, θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε με ψυχραιμία τα γεγονότα στο σχολικό συγκρότημα που βρίσκεται στον Δήμο Πύδνας-Κολινδρού.
Συζητάμε με έναν δάσκαλο που όλες οι λέξεις του διακατέχονται από αγωνία, ανησυχία και προβληματισμό για την επόμενη μέρα ώστε “το σχολείο να γίνει ξανά σχολείο” όπως τονίζει χαρακτηριστικά ο ίδιος μετά την βίαιη εισβολή και απαγωγή του Γυμνασιάρχη από τους αυτοαποκαλούμενους “Θεματοφυλάκες του Συντάγματος”. Να αναφερθεί πως στόχος των μελών της ομάδας ήταν και ο κύριος Γκαϊντατζής. Σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλει o ίδιος, το προηγούμενο διάστημα τόσο αυτός όσο και συναδέλφισσά του δέχθηκαν άμεσα απειλές για την ζωή τους. Ίσως αυτό προκαλεί το φόβο πως η συγκεκριμένη ομάδα θα επιστρέψει για να ολοκληρώσει το έργο της.
Διαβάστε παρακάτω όλη την συνέντευξη που παραχώρησε στο Thes.gr ο κύριος Γκαϊντατζής…
Κύριε Γκαϊντατζή, ποια ήταν η πρώτη παρουσία και όχληση αυτής της μερίδας ατόμων στην σχολική κοινότητα; Ήταν από την αρχή τα ίδια πρόσωπα;
“Η πρώτη εμφάνιση μιας μερίδας των μελών αυτής της ομάδας έγινε την Άνοιξη του 2020, μόλις άνοιξαν τα σχολεία μετά το lock down. Ήρθαν δύο μητέρες διαμαρτυρόμενες για την υποχρεωτική χρήση μάσκας και τα self test στους μαθητές. Η διαμαρτυρία αυτή δεν είχε λάβει μεγάλες διαστάσεις από πλευράς έντασης και επεισοδίων. Ωστόσο οι δύο μητέρες προχώρησαν σε μήνυση εναντίον μου, με στόχο όπως μου είχαν πει “να γνωστοποιήσουν το θέμα” και όχι γιατί είχαν κάτι προσωπικό μαζί μου. Στην αρχή της φετινής χρονιάς τα πράγματα ξεκίνησαν ομαλά, χωρίς ιδιαίτερες εντάσεις. Υπήρχαν βέβαια υποβόσκουσες αντιρρήσεις χωρίς να θεωρούνται πρόβλημα. Ιδιαίτερες εντάσεις υπήρξαν στις αρχές του Νοεμβρίου με την εφαρμογή του edupasss. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτό συνιστούσε μεγαλύτερη πρόκληση για αυτούς καθώς δεν είχε κάποια διαφορά με το selftesting.gov δεδομένου πως γονείς και μαθητές κάναν ακριβώς τα ίδια πράγματα και στις δύο πλατφόρμες. Τότε, μια από τις διαμαρτυρόμενες μητέρες ήρθε στο σχολείο μαζί με έναν άλλο κύριο που τον παρουσίασε ως κηδεμόνα του παιδιού ο οποίος έβριζε και απειλούσε. Μάλιστα με απείλησε πως αν επιμείνω στο να εκτελεί το παιδί το self test, θα με εκτελέσει με εντολή του Αρείου Πάγου. Υπήρχε και μάρτυρας στο περιστατικό.
Τα πράγματα εκτραχύνθηκαν όταν στις 24 Νοεμβρίου, εντοπίστηκε κρούσμα στο τμήμα του συγκεκριμένου μαθητή και έπρεπε να υποβληθεί σε rapid test ως ανεμβολίαστος. Δώσαμε σε όλα τα παιδιά βεβαίωση ώστε να πάνε στο Κέντρο Υγείας Αιγινίου και να κάνουν τεστ όπως δικαιούνταν, όπως και ενημερώσαμε όλους τους γονείς με email και τηλεφωνικά για την δυνατότητα που είχαν να κάνουν όποιο τεστ επιλέξουν ακόμη και σε ιδιωτικά εργαστήρια. Την πρώτη φορά ήρθε δικαστικός επιμελητής ο οποίος μας επέδωσε τα έγγραφα της επίταξης του Γυμνασίου και του Λυκείου, μαζί με ένα άλλο έγγραφο για την επίταξη όλων των δημοσίων σχολείων της χώρας. Ακολούθησαν η μητέρα και ο φερόμενος ως κηδεμόνας ωρυόμενοι. Τους ενημερώσαμε πως βρίσκονται στον χώρο παράνομα χωρίς μάσκες, χωρίς test, χωρίς edupass και τους παρακαλέσαμε να αποχωρήσουν, κάτι που δεν έκαναν. Καλέσαμε την αστυνομία η οποία μας είπε πως δεν μπορεί να μας βοηθήσει παρεμβαίνοντας στον χώρο του σχολείου. Μετά από επίμονες προσπάθειες αποχώρησαν και πήγαν στην αστυνομία για να μηνύσουν εμένα και τον Γυμνασιάρχη καθώς και με αυτόν είχαν πρόβλημα.
Οι ίδιοι συνέχισαν να αρνούνται να κάνει το παιδί rapid test και έτσι εμείς δεν μπορούσαμε να δεχτούμε το παιδί στο σχολείο.
Την επόμενη μέρα οι ίδιοι ήρθαν πάλι και ενώ στάθηκαν στην εξωτερική είσοδο σε ώρα διαλείμματος ο κύριος απείλησε ανοιχτά την υπεύθυνη covid του Λυκείου λέγοντας της “Θα σε σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια’’. Σε εμένα υποσχέθηκε πως θα με γδάρει ζωντανό. Αφού εκτόξευσαν και άλλες απειλές για εμένα μπροστά σε άλλους συναδέλφους, αποχώρησαν. Ήδη από την προηγούμενη μέρα καταγράφηκαν επεισόδια τόσο εδώ, στο Λύκειο όσο και στο Γυμνάσιο και για αυτό εγώ μαζί με τον Γυμνασιάρχη πήγαμε στο Αστυνομικό Τμήμα Αιγινίου για να ενημερώσουμε τον διοικητή. Εκεί μας είπαν πως αν δεν καταθέσουμε μήνυση δεν θα μπορούσαν να μας προστατέψουν. Έπειτα πήγαμε στην διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Κατερίνη και από εκεί κλείσαμε ραντεβού για να επισκεφθούμε την εισαγγελέα. Και αυτή μας προέτρεψε να κάνουμε μήνυση για να μπορεί να παρέμβει η αστυνομία. Αυτό κάναμε ακολουθώντας τις υποδείξεις των αρμοδίων. Ήμουν ιδιαίτερα συγκρατημένος και επιφυλακτικός ως προς την ενέργεια αυτή γιατί θεωρώ πολύ άχαρο να αλληλομηνύεται εκπαιδευτικός με γονέα.
Από τότε και έπειτα η αυτοαποκαλούμενη ομάδα “Θεματοφύλακες του Συντάγματος” μέσω διαδικτύου μας έβριζαν ονομαστικά και οργάνωναν την πράξη της επίταξης η οποία ήταν απόφαση του φερόμενου ως κηδεμόνα. Εκτιμώ πως τα άλλα μέλη εκ των υστέρων συντάχθηκαν με την απόφαση της επίταξης. Στο μεταξύ επικοινωνούσαν διαδικτυακά αλλά οργάνωναν και δια ζώσης συναντήσεις σε κεντρικά σημεία του χωριού. Το αποτέλεσμα ήταν πως κατάφεραν να συντονιστούν και να έλθουν ενισχύσεις και από άλλα μέρη της Ελλάδας με αποκορύφωμα το χθεσινό περιστατικό”.
Αυτή η κλιμάκωση ενεργειών με αποκορύφωμα το περιστατικό την Παρασκευή πιστεύετε πως είχε έναν στρατηγικό σχεδιασμό;
“Είναι δεδομένο πως επήλθε κατόπιν σχεδιασμού η κλιμάκωση αυτή. Δεν μπορέσαμε να φανταστούμε με ποιον τρόπο θα εκδηλωθούν αν και το σχέδιό τους μπορούσαμε να το παρακολουθήσουμε απλώς και μόνο βλέποντας κάποια συγκεκριμένα προφίλ στο facebook. Βλέπαμε τις προσκλήσεις για να συνεδριάσουν, να συντονιστούν και να υλοποιήσουν την απόφαση. Την Κυριακή το μεσημέρι ενημέρωσα την Αστυνομία, την διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και από εκεί ενημερώθηκε η αστυνομική διεύθυνση Πιερίας. Για αυτό τον λόγο την Δευτέρα το πρωί περνούσαν περιπολικά μπροστά από το σχολείο. Ξέραμε πως κάτι θα γίνει. Δεν ξέραμε πότε και τί θα γίνει. Γνωρίζοντας την προϊστορία εύλογα μπορούσαμε να εικάσουμε πως το Γυμνάσιο και Λύκειο Αιγινίου, θα ήταν στις προτιμήσεις τους”.
Από τις αόριστες απειλές, περάσαμε στις έγγραφες προειδοποιήσεις και καταλήξαμε στην μετά βίας απαγωγή του Γυμνασιάρχη. Εκτιμάτε πως μπορεί να υπάρχει και συνέχεια;
“Φοβάμαι πως μπορεί να υπάρχει και συνέχεια. Δεν νομίζω πως έχουμε τελειώσει με αυτή την ομάδα μετά από αυτό το γεγονός. Δεν θεωρούν πως ολοκλήρωσαν την προσπάθειά τους, εφόσον πιστεύουν ότι πρέπει να επιτάξουν όλα τα δημόσια σχολεία της χώρας και να διώξουν τους υπάρχοντες καθηγητές ως επίορκους και έκπτωτους παίρνοντας στη θέση τους, νέους τους οποίους και κάλεσαν μέσα από το facebook να κάνουν αιτήσεις. Αυτό σημαίνει πως έχουν ακόμη δουλειά και εμείς περιμένουμε περαιτέρω κλιμάκωση. Φοβάμαι ότι κάτι θα συμβεί. Εξάλλου δεν ξέρω αν η επιβολή ποινών λειτουργεί αποτρεπτικά, εκφοβιστικά ή απλώς οξύνει τα πνεύματα εκνευρίζοντας τους υπόλοιπους. Ενδεχομένως να συμβούν και τα τρία. Κάποιοι θα θυμώσουν ενώ άλλοι θα φοβηθούν. Ο φοβισμένος και ο θυμωμένος όμως είναι πιο επικίνδυνοι”.
Σχετικά με το περιστατικό… Με την πρώτη διαπίστωση πως υπάρχουν άγνωστα προς την σχολική κοινότητα άτομα, ειδοποιήθηκε από κάποιον η αστυνομία;
“Από την πρώτη στιγμή που ο Γυμνασιάρχης αντιλήφθηκε την ύπαρξη αγνώστων προς την σχολική κοινότητα ατόμων, ειδοποίησε άμεσα της ΕΛ.ΑΣ. Το ίδιο έπραξα και εγώ μη γνωρίζοντας την ενέργεια του συναδέλφου που προηγήθηκε. Κατόπιν έφτασα και εγώ στο σημείο του επεισοδίου και λίγο πιο μετά έφτασε το περιπολικό”.
Ήταν άμεσα τα αντανακλαστικά των αρχών; Θα μπορούσε να αποφευχθεί το τραγικό αυτό περιστατικό;
“Την τελευταία εβδομάδα νομίζω πως είχαμε μια καλή συνεργασία με την αστυνομία. Μας είχαν στο νου τους και έκαναν περιπολίες έξω από το σχολείο. Μάλιστα τη Δευτέρα φοβούμενοι πιθανή επίθεση μαζί με συνάδελφο βρισκόμασταν μπροστά στην είσοδο του σχολείου κατά τις πρώτες πρωινές ώρες. Βλέπαμε τις περιπολίες των αστυνομικών ωστόσο θεωρώ πως δεν θα μπορούσε να αποφευχθεί το περιστατικό παρά μόνο αν οι αστυνομικοί περνούσαν τυχαία εκείνη την ώρα. Τα συγκεκριμένα άτομα δείχνουν να μην φοβούνται την αστυνομία, δεδομένου ότι κατόπιν της ενέργειάς τους, πήγαν και παρέδωσαν τον Γυμνασιάρχη με τις χειροπέδες στην Αστυνομία μένοντας εκεί για να πάρουν την δόξα για το κατόρθωμά τους. Φαντάζομαι πως δεν πίστευαν πως θα συλληφθούν και θα παραπεμφθούν για κακούργημα.
Ίσως υπέθεταν πως θα παραπεμφθούν για πλημμέλημα και θα έπεφταν στα μαλακά. Κάτι που γίνεται και σε άλλες περιπτώσεις”.
Την Δευτέρα ξεκινά μια νέα εβδομάδα. Υπάρχει κάτι που να σας ανησυχεί;
“Βεβαίως και φοβάμαι την εβδομάδα που έρχεται. Και όχι μόνο εγώ. Όλη η εκπαιδευτική κοινότητα. Εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ανησυχίας των συναδέλφων αποτελεί η πρόταση από κάποιους να βρισκόμαστε σε ένα σημείο εκτός σχολείου και να προσερχόμαστε σε ομάδες για την αποφυγή ενδεχόμενης επίθεσης”.
Ποιο είναι το αποτύπωμα που αφήνει αυτό το περιστατικό στην σχολική κοινότητα;
“Το κλίμα στο σχολείο αυτή τη στιγμή είναι τελείως διαταραγμένο. Υπάρχει πληροφορία πως τα παιδιά ετοιμάζονται να απαντήσουν με κατάληψη κάτι το όποιο νομίζω δεν θα βοηθήσει στο να επανέλθουμε, απλά θα παρατείνει την κατάσταση της ανασφάλειας και της αβεβαιότητας. Είναι πολύ δύσκολο να ξεπεραστεί ένα τέτοιο πλήγμα και να αισθανθούμε ξανά σε εκείνο τον χώρο ασφαλείς, προχωρώντας απρόσκοπτα στην εκπαιδευτική, διδακτική και παιδαγωγική εργασία μας. Ίσως βοηθήσει το διάστημα των διακοπών μέσα στα Χριστούγεννα για να αποφορτιστεί το κλίμα, να ξεκουραστούμε, να φύγει η ένταση. Θεωρώ πως για τα παιδιά είναι πιο εύκολο αυτό να συμβεί λόγω του νεαρού της ηλικίας. Ελπίζω το σχολείο μας μετά τα Χριστούγεννα να γίνει ξανά σχολείο”.
Κατά την γνώμη σας πώς πρέπει να θωρακιστούν τα παιδιά ώστε να υπερασπιστούν το υπέρτατο αγαθό της δημοκρατίας;
“Αυτό είναι πολύ δύσκολο! Όχι μόνο για τα παιδιά αλλά για όλους τους ανθρώπους. Το θέμα είναι πώς αποκτά κανείς αρχές και αξίες. Δυστυχώς φοβάμαι πως στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, οι αρχές , οι αξίες, η στάση ζωής και οι κοινωνικές δεξιότητες, μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Έχουμε ένα σχολείο που νοιάζεται κυρίως για την διδασκαλία της ύλης με τη μορφή της εξεταστέας ύλης, της γνώσης, αλλά της γνώσης που μπορεί να αποδειχθεί σε μια εξεταστική διαδικασία, που είναι μια γνώση επιφανειακή διότι μετά τις εξετάσεις σε μεγάλο βαθμό διαχέεται, διαλύεται, εξαφανίζεται. Πρέπει και ως σχολείο και ως κοινωνία να αλλάξουμε προσανατολισμό και να ξαναδούμε τον άνθρωπο ως φορέα αξιών. Δεν αισιοδοξώ πως κάτι τέτοιο θα συμβεί. Δεν το βλέπω να συμβαίνει γύρω μου”.
Ολοκληρώνοντας, τι θα θέλατε να υπογραμμίσετε και ποιο είναι το μήνυμα που στέλνετε με αφορμή αυτό το συμβάν;
“Θέλουμε να ξεχάσουμε αυτά που έγιναν. Να αφήσουμε το παρελθόν πίσω και να πάμε ένα βήμα μπροστά. Οι αρμόδιες αρχές να σταθούν στο πλευρό μας και να προστατέψουμε την σχολική κοινότητα. Να ξαναγίνουμε σχολείο”.
