Την απόφαση της ελληνικής δικαιοσύνης να αφήσει ελεύθερα, λόγω αμφιβολιών, τα δύο αδέρφια, που κατηγορούνταν για την δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ, σχολίασε η σύζυγος του στην ΕΡΤ, Στάθα Αλεξανδροπούλου.
«Υπήρξε η δίκη; Υπήρξαν τα δεδομένα; Τώρα πως η Δικαιοσύνη έφτασε σε αυτό που έφτασε, είναι θέμα των δικαστών», δήλωσε αρχικά η σύζυγος του Γιώργου Καραϊβάζ.
Ενώ πρόσθεσε: «Επειδή παρακολούθησα την ακροαματική διαδικασία στον χώρο των δικαστηρίων κάθε λεπτό, από την πρώτη στιγμή έως και την τελευταία, εγώ θα μείνω σε αυτά που είπε η εισαγγελέας».
«Δεν είμαι γνώστης των δικαστηρίων – να πω ότι είναι η ουσιαστικά η πρώτη φορά που επισκέπτομαι το χώρο των δικαστηρίων. Είναι πρωτόγνωρο όμως, απ’ ότι μου είπαν συνάδελφοι οι οποίοι κάνουν δικαστικό ρεπορτάζ, η εισαγγελέας να ξεκινήσει πρώτα από την πρότασή της και μετά να αιτιολογήσει», συμπλήρωσε στη συνέχεια η Στάθα Αλεξανδροπούλου.
«Θα μου επιτραπεί να πω εγώ, όντας ναι μεν μέσα, ως ένα από τα θύματα του χαμού του Γιώργου, μη γνωρίζοντας όμως καλά το δικαστικό θέμα, ότι είναι περίεργη δίκη, έτσι ώστε να αφήνεται στα χέρια των ενόρκων. Είναι δύσκολη δίκη για ενόρκους. Θα έπρεπε τέτοιες δίκες να είναι μόνο από δικαστές. Κατά την ταπεινή μου γνώμη πάντα», κατέληξε η σύζυγος του δολοφονημένου δημοσιογράφου.
Ως προς το αν η ίδια αιφνιδιάστηκε, είπε:
«Δεν αιφνιδιάστηκα από την άποψη ότι είναι πολύ δύσκολο για έναν απλό πολίτη να μπει σε αυτή τη διαδικασία.
Σε πρώτη φάση, στις πρώτες μέρες της δίκης εμφανίστηκαν άνθρωποι οι οποίοι με μεγάλη αξιοπρέπεια είπαν τα πράγματα όπως τα έζησαν. Δηλαδή ήταν ένας μάρτυρας από τους κηπουρούς, ήταν ένα νεαρό παιδί από το Δήμο Αλίμου, οι οποίοι με περισσή δύναμη και αυταπάρνηση και χωρίς φόβο είπαν τα πράγματα όπως εκείνοι έκριναν και όπως είδαν – γιατί δεν είχανε κανένα όφελος.
Από κει και πέρα είναι πάρα πολύ δύσκολο για έναν άνθρωπο τον οποίο τον παίρνεις από το γραφείο του στο μέσο του θέρους, τον βάζεις σε μια τόσο δύσκολη δίκη, όταν δεν είναι ενταγμένος και δεν είναι ορκισμένος δικαστής».
Ενώ συνέχισε λέγοντας:
«Ήταν μη αναμενόμενο το αποτέλεσμα με αυτό που είχαμε ζήσει όλοι στη δίκη και ακόμα και οι συνάδελφοι που ήταν μέσα.
Τώρα τι ήταν πιο βασικό; Η έλλειψη γνώσης ή φόβος; Αυτό δεν μπορώ να το κρίνω γιατί δεν είμαι ειδικός. Εγώ σε κάθε περίπτωση σέβομαι την απόφαση στο ελληνικό δικαστήριο και αναμένουμε τι θα κάνει η ελληνική δικαιοσύνη (…)
Εγώ εμμένω στην άποψη μου ότι δεν υπάρχει δικαίωση στο θάνατο. Από την πλευρά όμως ότι ζούμε σε μια ευνομούμενη πολιτεία, θέλω να πω ένα μεγάλο μπράβο σε αστυνομικές αρχές. Για τη δουλειά που έκαναν για την περίπτωση του Γιώργου και τους ευχαριστώ γιατί ήταν πολλά χρόνια κατά έναν τρόπο συνεργάτες με τον Γιώργο λόγω του αστυνομικού ρεπορτάζ. Είμαι πεπεισμένη ότι θα βρεθεί το δίκιο (…)
Εάν η ελληνική δικαιοσύνη συνεχίσει, είμαι υποχρεωμένη να ακολουθήσω, είμαι ηθικά υποχρεωμένη (…)
Εδώ μιλάμε για οργανωμένο έγκλημα, και ευχαριστώ πολύ όλους και προπάντων την ΕΣΗΕΑ, που είναι ο επίσημος συνδικαλιστικός φορέας, η οποία όχι μόνο στάθηκε δίπλα, μα στάθηκε και αρωγός μας και δεν υπήρξε από όλους εσάς μια σκιά προς το πρόσωπο του Γιώργου (…)
Τώρα το αν οι άνθρωποι οι οποίοι σκότωσαν τον Γιώργο θα κυκλοφορούν ελεύθεροι ή θα είναι φυλακισμένοι, αυτό είναι περισσότερο κομμάτι της πολιτείας (…)
Δηλαδή ζούμε σ’ ένα κράτος οργανωμένο. Ναι, θέλουμε ανθρώπους οι οποίοι να είναι ελεύθεροι και να πράττουν και να λειτουργούν ανεξέλεγκτα. Αυτό έρχεται σε αντιδιαστολή με τη δημοκρατία μας. Γιατί είναι ένα φοβικό συναίσθημα και αυτό.
Και προς Θεού, δεν αναφέρομαι στους δύο ανθρώπους οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι. Αυτό θα το κρίνει και θα το αποφασίσει η Πολιτεία. Εγώ είμαι πολύ λίγη γι αυτό».
Κλείνοντας, η κ. Στάθα Αλεξανδροπούλου Καραϊβάζ επισήμανε:
«Θέλω να σας πω ότι θα σας παρακαλούσα όλους να μην ξεχαστεί η μνήμη του Γιώργου. Είναι ένα κομμάτι ανοιχτό.
Κάποια στιγμή πρέπει να κάνει τον κύκλο του όλο αυτό. Ως προς αποκατάσταση της μνήμης του όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε. Και επειδή ο Γιώργος ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος πίστευε στο δίκαιο, πίστευε στη δικαιοσύνη χωρίς τιμωρητική διάθεση, αλλά με μια διάθεση να μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους, εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι διαφορετικό στη μνήμη του και θα ήθελα και από εσάς να είστε μαζί μας σε όλον αυτόν τον αγώνα».