Προφυλακιστέα κρίθηκε μετά την απολογία της με ομόφωνη απόφαση του τακτικού ανακριτή και της αντεισαγγελέως Πλημμελειοδικών Ρόδου η 45χρονη που ομολόγησε την δολοφονία τεσσάρων ατόμων που φρόντιζε και την απόπειρα δολοφονίας του παιδιού της σε ηλικία ενός έτους.
Η 45χρονη, κατηγορούμενη για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση για την δολοφονία της 75χρονης κατάκοιτης και μη αυτοεξυπηρετούμενης Φλώρας Καζέλλη στο σπίτι της στις Καλυθιές, προέβαλε τον ισχυρισμό περί μειωμένου καταλογισμού λόγω σχιζοφρένειας.
Προς τούτο υπέβαλε στοιχεία από προηγούμενες ιατρικές γνωματεύσεις της και από τον εγκλεισμό της σε ψυχιατρικά ιδρύματα. Σημειώνεται ότι είχε υποβληθεί αίτημα για τη διενέργεια ιατρικής ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης που δεν έχει ικανοποιηθεί ακόμη.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι η 45χρονη θα μεταφερθεί στις φυλακές του Κορυδαλλού και εκεί θα διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη. Υποστήριξε εξάλλου ότι τέλεσε τα εγκλήματα που ομολόγησε γιατί είχε διακόψει την φαρμακευτική αγωγή που ελάμβανε διότι της προκαλούσε καταστολή και αδυναμία να ανταποκριθεί στα καθήκοντά της ως οικιακής βοηθού.
Κατά την απολογία της αναφέρθηκε στο 21 ετών σήμερα παιδί της, λέγοντας ότι παντρεύτηκε σε μικρή ηλικία και επειδή δεν ήταν εύκολο να διαχειριστεί την μητρότητα σε τόσο νεαρή ηλικία αποπειράθηκε να το πνίξει όταν εκείνο ήταν μόλις ενός έτους, λόγω των έντονων ψυχολογικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε. Μάλιστα, όπως ανέφερε, τη στιγμή εκείνη άκουγε συνεχώς φωνές, πράγμα που την έκανε να χάνει τα λογικά της. Όταν συνειδητοποίησε την πράξη της, όπως υποστήριξε, κάλεσε η ίδια την αστυνομία στο σπίτι.
Μετά απ΄αυτό νοσηλεύτηκε για αρκετά χρόνια στο Ψυχιατρείο της Λέρου όπου λάμβανε πάρα πολύ δυνατή φαρμακευτική αγωγή. Έπειτα από αρκετά χρόνια βγήκε από το Ψυχιατρείο της Λέρου, καθώς τόσο οι θεράποντες ιατροί της αλλά και η ίδια θεώρησαν ότι είχε ξεπεράσει τα ψυχολογικά της προβλήματα.
Στη συνέχεια, όπως είπε στην απολογία της, γνώρισε κάποιον με τον οποίο συνήψε σχέση και λίγο αργότερα απέκτησαν ένα κοριτσάκι ηλικίας σήμερα 15 ετών το οποίο έχει δοθεί σε ανάδοχη οικογένεια σε άλλο νησί των Δωδεκανήσων. Οπως ανέφερε, όταν έφυγε από το Ψυχιατρείο της Λέρου και για να εξασφαλίσει τα προς το ζην εργαζόταν σε σπίτια και φρόντιζε ηλικιωμένους και μάλιστα υποστήριξε ότι η εργασία αυτή της άρεσε.
Ωστόσο, όπως είπε στην απολογία της, πολλές φορές συνέχιζε να ακούει φωνές και να βλέπει περίεργες σκιές και έτσι πάλι νοσηλεύτηκε σε Ψυχιατρικό Ίδρυμα της Κρήτης, όπου παρέμεινε για αρκετά χρόνια.
