Το 1954 η Σοφία Βέμπο έδωσε την ευκαιρία στην τραγουδίστρια Ρένα Βλαχοπούλου να συμμετάσχει στην επιθεώρηση “Σουσουράδα” που θα ανέβαζε μαζί με τον Μίμη Τραϊφόρο στο θέατρό της.
Ήταν πραγματική ευκαιρία αν σκεφτεί κανείς πως εξελίχθηκαν τα πράγματα. Η Ρένα βρέθηκε ξαφνικά εν μέσω μιας θεατρικής παρέας που εκτός από την Βέμπο απαρτιζόταν από ηθοποιούς όπως ο Νίκος Σταυρίδης, ο Κώστας Δούκας, ο Γιάννης Φέρμης και η Μπέτυ Μοσχονά. Ένα νούμερο του Τσιφόρου για τον Σταυρίδη και την γνωστή σουμπρέτα Νανά Γκάτση με τον τίτλο, Άλα Πασά μου κάνε μου τέτοια, ήταν το κλειδί για να ανοίξει η Βλαχοπούλου την βαριά πόρτα της επιτυχίας τόσο στο σανίδι όσο και στο πανί.
Η άρνηση της Γκάτση να συμμετέχει στο νούμερο, έφερε πονοκέφαλο στους συντελεστές αλλά ο Σταυρίδης είχε τη λύση. Πρότεινε την Βλαχοπούλου, που την άκουγε στα καμαρίνια να σαχλαμαρίζει και είχε οσμιστεί το κωμικό της ταλέντο. Όση προσπάθεια κατέβαλε για να πείσει τον Τσιφόρο άλλη τόση και περισσότερη χρειάστηκε για την τρελο-Κερκυραία που μέχρι τότε δεν είχε καν διανοηθεί να κάνει την ηθοποιό. Άσε που αγαπούσε όσο τίποτε το τραγούδι και φοβόταν ότι θα το προδώσει. “Νίκο μου, μην το συζητάς… θα γίνω ρεζίλι”
“Δεν πρόκειται να γίνεις ρεζίλι, Ρένα μου. Έχε μου εμπιστοσύνη” Ο Σταυρίδης έπεισε με την επιμονή του τη Βλαχοπούλου.
Την ώρα που ετοιμαζόταν να βγει στη σκηνή τρέμανε τα πόδια της κι έβαλε τα κλάματα. “Πώς θα τα πω;”φώναξε “Όπως όλοι μας” της απάντησε η Φίτσα Ντάβου, και την έσπρωξε στη σκηνή. Στη συνέχεια έγιναν οι καλύτερες φίλες. Κάπως έτσι με αυτό τον άχαρο τρόπο γεννήθηκε μια μεγάλη σταρ του Ελληνικού σινεμά.
Πηγή: fosonline.gr
