Υπέροχα αρωματικά φαρμακευτικά φυτά μία ανάσα έξω από τη Θεσσαλονίκη
Ομορφες εικόνες, σαγηνευτικά αρώματα και μοναδικά χρώματα… Αυτό αντικρίσαμε σε καλλιέργειες Αρωματικών Φαρμακευτικών Φυτών, που βρίσκονται στο χωριό Μεσημέρι, του δήμου Θερμαϊκού. Συγκεκριμένα, πρόκειται για εκτάσεις με λεβάντα και ελίχρυσο, δύο υπέροχων βοτάνων με φαρμακολογική και καλλυντική δράση.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία στροφή όσον αφορά την καλλιέργεια και την εμπορία ΑΦΦ, που συνδέεται παράλληλα και με τη μεταποίησή. Αν και θεωρείται κάτι σχετικά καινούργιο για τον εγχώριο πρωτογενή τομέα, σε σχέση με άλλες χώρες, υπάρχουν προοπτικές και αυτό θέλουν να αξιοποιήσουν οι παραγωγοί.
Λεβάντα, η μυρωδάτη
Η καλλιέργεια της λεβάντας γίνεται ολοένα και πιο συστηματικά τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, τόσο εξαιτίας των κατάλληλων εδαφοκλιματικών συνθηκών που επικρατούν και φυσικά λόγω των σημαντικών ευεργετικών της ιδιοτήτων.
Ο αειθαλής θάμνος, που φτάνει μέχρι 80 εκατοστά με στενά γκριζοπράσινα φύλλα και με ανθοφόρους βλαστούς να καταλήγουν σε ταξιανθία τύπου στάχεος με λιλά ανθάκια, προσελκύει το ενδιαφέρον των καλλιεργητών καθώς μπορεί να αξιοποιηθεί με πολλούς και ποικίλους τρόπους.
Χρησιμοποιείται εντατικά από τη βιομηχανία αρωμάτων, καλλυντικών και σαπώνων. Η ευρεία χρήση του αιθέριου ελαίου της, αποδίδει ικανοποιητικά κέρδη στους παραγωγούς, όπως επίσης το ανθόνερό της, τα λάδι της και φυσικά τα αποξηραμένα άνθη της που χρησιμοποιούνται για τον αρωματισμό κλειστών χώρων και πολλά άλλα.
Υπάρχουν τρία είδη λεβάντας που καλλιεργούνται περισσότερο, με πιο διαδεδομένη τη στενόφυλλη λεβάντα (Lavandula angustifolia), είναι η πιο μυρωδάτη ποικιλία και παράγει το καλύτερο αιθέριο έλαιο.
Ο σπάνιος ελίχρυσος
Ιδιαίτερο εμπορικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο ελίχρυσος, ένα σπάνιο ενδημικό φυτό, που διακρίνεται για τις φαρμακευτικές κι αρωματικές του ιδιότητες.
Το γένος helichrysum περιλαμβάνει πάνω από 500 είδη με εξάπλωση σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Στη χώρα μας υπάρχουν περίπου δέκα είδη ενώ φύεται κυρίως σε απόκρημνα σημεία. Από τα ελληνικά είδη, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το σπάνιο τοπικό ενδημικό της Αμοργού, ( Helichrysum amorginum) με υπόλευκα άνθη.
Το κοινό όνομα από το λατινικό semper + vivere= πάντα ζει, αφού το «λουλούδι» της σεμπρεβίβας διατηρεί το χρώμα του για πολλά χρόνια. Βέβαια στην πραγματικότητα τα μικροσκοπικά άνθη της μαραίνονται και πεθαίνουν. Αυτό που διατηρείται είναι τα γυαλιστερά, αχυρώδη κίτρινα φύλλα που περιβάλλουν τα μικροσκοπικά άνθη. Γι αυτό και οι σεμπρεβίβες μαζεύονται πριν ανοίξουν τα βράκτια αυτά και γίνεται ειδική επεξεργασία ώστε τα μπουμπούκια να παραμείνουν λαμπερά κίτρινα για πολύ καιρό.
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει κάποια προσπάθεια για καλλιέργεια του φυτού. Η καλλιεργημένη σεμπρεβίβα είναι σημαντικά μεγαλύτερη από την άγρια με έντονο κίτρινο χρώμα χωρίς όμως τις χρυσαφιές αποχρώσεις της αυτοφυούς. Ενδιαφέρον για την εμπορική του αξιοποίηση έχουν δείξει εταιρείες παραγωγής και εμπορίας προϊόντων κοσμετολογίας από φυσικές α’ ύλες.
Για να μάθετε περισσότερα για τον ελίχρυσο, δείτε ΕΔΩ! 
