Τι μπορεί να κάνει ένα παιδί για να αντιμετωπίσει έναν κακοποιητικό δάσκαλο ή προπονητή

πρωτοβάθμια μάσκες

Τι αναφέρει η εκπαιδευτική ψυχολόγος Στέλλα Αργυρίου

Στην εκπομπή του MEGA Roomies σήμερα βρέθηκε η εκπαιδευτική ψυχολόγος Στέλλα Αργυρίου.

Η κα. Αργυρίου μίλησε με τις «συγκατοίκους» για το μεγάλο θέμα των ημερών, τη γιγάντωση του κινήματος #MeToo και στην Ελλάδα, αλλά και το πώς μπορεί να θεραπευτεί ένας άνθρωπος από τα κατάλοιπα που αφήνει στην ψυχή του ένα σοκαριστικό γεγονός.

Πώς μπορεί ένα παιδί, στο σχολείο του, να αντιμετωπίσει έναν κακοποιητικό δάσκαλο ή προπονητή, που του φέρεται ή του μιλάει με άσχημο τρόπο;

«Η συζήτηση πρέπει να ξεκινήσει από το σπίτι. Αν μιλάμε εμείς άσχημα στο σπίτι, το παιδί μπορεί να θεωρήσει ότι έτσι μιλούν όλοι. Πρέπει στο σπίτι να έχουμε δημιουργήσει ένα περιβάλλον ώστε το παιδί να καταλάβει όταν κάποιος του μιλάει άσχημα. Να του εξηγήσουμε ότι σε κάποια απασχόληση πηγαίνει για να μάθει, να περάσει καλά, και να εκτονωθεί, και όχι να εκτονωθούν άλλοι πάνω του» είπε η κ. Αργυρίου.

Μιλώντας για τις περιπτώσεις λεκτικής βίας σε ένα εργασιακό περιβάλλον η ίδια σημείωσε ότι «το να είμαστε φίλες και να μιλήσουμε μεταξύ μας λίγο άσχημα, δεν έγινε κάτι. Όταν, λοιπόν, οι σχέσεις έχουν ισότητα σε ρόλους, δεν μπορούμε να πούμε ότι ασκείται βία. Αλλά όταν κάποιος από τους δύο είναι πιο πάνω, σημαίνει ότι πάει να μας χειραγωγήσει. Οφείλεις να το επικοινωνήσεις αυτό στον απέναντί σου και να πεις ότι σε ενοχλεί».

«Μόλις εγώ ζορίζομαι να επικοινωνήσω αυτό που μου συμβαίνει γιατί σκέφτομαι τις επιπτώσεις, εκεί ξεκινά η βία» πρόσθεσε η κ. Αργυρίου.

«Όλες οι γυναίκες που μίλησαν για αυτό ξαναβίωσαν τη στιγμή. Όταν συμβαίνουν τέτοια περιστατικά και είμαστε παιδιά, ή είμαστε στην εφηβεία, θα πρέπει να επικοινωνήσουμε το θέμα με τους γονείς μας, να γίνει μια καταγγελία σε ένα τμήμα, και μετά να απευθυνθούμε σε ένα ειδικό. Το πρώτο βήμα είναι να σταματήσουμε να αισθανόμαστε ότι μας συνέβη επειδή το αξίζαμε» είπε ακόμα η κ. Αργυρίου.

Η κ. Αργυρίου εξηγεί τους τρόπους που μπορούμε να αντιληφθούμε ότι κάτι έχει συμβεί στο παιδί μας, σε περίπτωση που αυτό δεν μας μιλήσει για αυτό, αλλά και τι πρέπει να κάνουμε όταν γνωρίζουμε για μια κακοποιητική κατάσταση, ακόμα και αν αυτή δεν έχει να κάνει με άμεσα δικό μας άτομο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *