Το έθιμο που τηρείται κάθε χρόνο, ανήμερα των Αγίων Θεοδώρων
Ο μουντός και βροχερός καιρός δεν στάθηκε εμπόδιο στους κατοίκους του Παλαιοχωρίου και στους επισκέπτες από τη γύρω περιοχή, να τηρήσουν γι’ ακόμη μία φορά το έθιμο, που τελείται κάθε χρόνο ανήμερα της εορτής των Αγίων Θεοδώρων.
Με διοργανωτή τον Πολιτιστικό Σύλλογο Παλαιοχωρίου, πραγματοποίησαν χθες ανάβαση στο «Κάστρο του Αλέξανδρου» ή διαφορετικά «Βρανόκαστρο», όπως το αποκαλούν, το οποίο βρίσκεται στο Παλαιοχώρι του δήμου Παγγαίου.
Στην ακρόπολη του κάστρου βρίσκεται ένα εκκλησάκι, όπου τελέστηκε και τελείται κάθε χρόνο με ευλάβεια δέηση από τους ιερείς του χωριού, που ανηφορίζουν μαζί με τον κόσμο για να τιμήσουν τον Αγιο.
Στη συνέχεια ο Πολιτιστικός Σύλλογος Παλαιοχωρίου κέρασε στους επισκέπτες σαρακοστιανά εδέσματα, άφθονο κρασί και τσίπουρο. Πρόκειται για μία παράδοση που χάνεται στους αιώνες και όμως τηρείται πιστά, ενώ συν τοις άλλοις, όσοι αποφασίσουν να πραγματοποιήσουν την ανάβαση απολαμβάνουν τη μαγευτική διαδρομή και την υπέροχη θέα. Από τη μία πλευρά μπορεί κανείς να θαυμάσει το αγέρωχο Παγγαίο και το χωριό του Παλαιοχωρίου και είναι από την άλλη, τον κάμπο των Φιλίππων και το όρος Φαλακρό.
Σίγουρα αν βρεθείτε τέτοια εποχή στην περιοχή αξίζει να ακολουθήσετε τον Πολιτιστικό σύλλογο. Αν πάλι όχι, μπορείτε να κάνετε και μόνοι σας τη διαδρομή (έως ένα σημείο πηγαίνει το αυτοκίνητο), δεν έχει ιδιαίτερο βαθμό δυσκολίας και σίγουρα το κάστρο με τα «μυστικά» και τις ιστορίες τους θα σας αποζημιώσει. Παρακάτω μπορείτε να μάθετε την ιστορία του κάστρου.
Η ιστορία του «Κάστρου του Αλέξανδρου» ή «Βρανόκαστρου»
Στα ανατολικά του Παλαιοχωρίου, στο δήμο Παγγαίου, στην κορυφή ενός από τους προγόνους του θρυλικού Παγγαίου όρους, ξεπροβάλλουν τα ερείπια ενός αρχαίου μακεδονικού κάστρου. Πρόκειται για το Κάστρο του Παλαιοχωρίου, που για αιώνες είναι γνωστό ως «το Κάστρο του Αλέξανδρου» ή «Βρανόκαστρο», το οποίο γνώρισε στιγμές δόξας στους 18 σχεδόν αιώνες λειτουργίας του ενώ είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ιστορία αλλά και την παράδοση της περιοχής.
Το Ονομα του Κάστρου
Το κάστρο οφείλει το όνομά του στο Βυζαντινό στρατηγό Αλέξιο Βρανά που τον 12ο αιώνα ανακατασκεύασε και επανεξόπλισε το κάστρο. Προηγουμένως ήταν γνωστό σαν κάστρο Μεγάλου Αλεξάνδρου λόγω της Μακεδονικής του προέλευσης.
Ιστορία
Το κάστρο αρχικά χτίστηκε από τους Μακεδόνες για να προστατεύονται τα μεταλλεία χρυσού που λειτουργούσαν στην περιοχή, και τα οποία συνέδραμαν στην υλοποίηση της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Κάποια στιγμή όμως, καθώς τα κοιτάσματα του πολύτιμου μετάλλου εξαντλήθηκαν, και αφού βρισκόταν στο εσωτερικό μιας τεράστιας αυτοκρατορίας, το Κάστρο εγκαταλείπεται. Η παράδοση διασώζει το τοπωνύμιο «Κάστρο του Αλέξανδρου», που στις αρχές του 18ου αιώνα δίνει το όνομα αυτό και στο Παλαιοχώρι, το οποίο από περιηγητές αναφέρεται ως το «χωριό του Αλέξανδρου».
Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο το κάστρο χρησιμοποιείται περιστασιακά ως φυλάκιο και σταδιακά φαίνεται ότι παροπλίζεται μέχρι την υστεροβυζαντινή περίοδο, οπότε λόγω των επιδρομών των Σέρβων , κρίνεται σκόπιμο κάποια φρούρια στην περιοχή να επαναλειτουργήσουν.
Το 1185 λοιπόν, ο Βυζαντινός Στρατηγός Αλέξιος Βρανάς ανακατασκευάζει το κάστρο, ενισχύει τις οχυρώσεις του, και το επανδρώνει. Μόνο που αυτή τη φορά ο ρόλος του δεν είναι να προστατεύει τα μεταλλεία που πλέον δεν υπάρχουν, αλλά να ελέγχει και να εποπτεύει τη δίοδο που δημιουργούνταν μεταξύ του ορεινού όγκου του Παγγαίου και της Πρασιάδας λίμνης, που κάλυπτε την σημερινή πεδιάδα των Φιλίππων.
Ηταν τότε που το «Κάστρο του Αλέξανδρου» μετονομάστηκε, λόγω του δευτέρου κτήτορα του σε «Βρανόκαστρο».
Το κάστρο για δύο αιώνες κατόρθωσε να τις αποκρούει και να φυλάει τις δικές του «Θερμοπύλες» σε αυτή τη στρατηγική περιοχή. Όμως τον 14ο αιώνα οι Τούρκοι είχαν ξεχυθεί στα Βαλκάνια και η αυτοκρατορία κατέρρεε. Η τελευταία χρονιά που η σημαία και τα λάβαρα του Βυζαντίου κυμάτιζαν στους πύργους του Βρανόκαστρου ήταν το 1383. Τότε ο αναρίθμητος Οθωμανικός στρατός που πέρασε από την περιοχή στράφηκε εναντίον του.
Σύμφωνα με την παράδοση, σαράντα χρόνια, κράτησε η πολιορκία του κάστρου από τους Τούρκους. Σαράντα χρόνια μαχών, με τους λιγοστούς υπερασπιστές του οχυρού να μάχονται πίσω από τις επάλξεις ενάντια σε ένα στρατό που κάλυπτε όλη την γύρω πεδιάδα. Στο τέλος οι Οθωμανοί έσπασαν την πύλη με μια κανονιά και κατέλαβαν το κάστρο το οποίο κατέστρεψαν.
Τα ιστορικά στοιχεία του κάστρου είναι από το kastra.eu. 
Φωτογραφίες: Δημήτρης Μυλωθρίδης (Εθελοντής Πολιτικής Προστασίας)
