Πριν από 570 χρόνια, στις 29 Μαΐου 1453, γράφτηκε μια μαύρη σελίδα στην ιστορία του Βυζαντίου και του Ελληνισμού, καθώς έγιεν η Αλωση της Κωνσταντινούπολης.
Η Κωνσταντινούπολη, η πάλαι ποτέ “βασιλεύουσα», η λαμπερή και πανίσχυρη πρωτεύουσα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, του Βυζαντίου όπως καθιερώθηκε αργότερα να αποκαλούμε την αυτοκρατορία αυτή, έπεσε μετά από πολιορκία στα χέρια των Οθωμανών και του εμβληματικού ηγέτη τους, Μωάμεθ Β’.
Βεβαίως η Κωνσταντινούπολη δεν έπεσε μόνο λόγω της πολιορκίας των Οθωμανών.
Ιστορικοί και μελετητές σημειώνουν με σαφήνεια ότι ήδη από καιρό η Βυζαντινή Αυτοκρατορία και η ίδια η Κωνσταντινούπολη βρίσκονταν σε μία μη αναστρέψιμη παρκμή και καθίζηση.
Η πολιορκία ξεκινά
Φτάνουμε έτσι στον Μάρτιο του 1453, όταν και αρχίζει η πολιορκία που θα οδηγήσει στην Άλωση.
«Το μεγάλο κανόνι του Ουρβανού, πάνω σε ειδικά φτιαγμένο τροχοφόρο που το έσερναν 60 βόδια, έφθασε και αυτό. Ο Μωάμεθ εμφανίστηκε στις 5 Απριλίου επικεφαλής των 12.000 επιλέκτων γενιτσάρων του και έστησε τη χρυσοκόκκινη σκηνή του στην Κοιλάδα του Λύκου, μερικές εκατοντάδες μέτρα έξω από την πύλη του Αγίου Ρωμανού».
Τα κακά νέα είναι ο ότι ο τουρκικός στόλος καταλαμβάνοντας τα Πριγκιπονήσια και έχοντας υπό τον έλεγχο του τις ακτές της Προποντίδας «στραγγάλισε» τον ανεφοδιασμό της πολιορκούμενης Πόλης.
Στις 6 Απριλίου ο Μωάμεθ ζητά από τους Κωνσταντινουπολίτες να παραδώσουν τη Πόλη υποσχόμενος ότι ο στρατός του δεν θα βλάψει κανέναν, δηλώνοντας παράλληλα ότι σε αντίθετη περίπτωση δεν θα έδειχνε κανέναν οίκτο. Οι πολιορκημένοι απάντησαν αρνητικά και οι Οθωμανοί ξεκίνησαν την επίθεσή τους.
Βασικό στοιχείο των πρώτων ημερών ήταν ότι οι πολιορκητές είχαν προμηθευτεί ισχυρότατα κανόνια, νέας, για τα δεδομένα της εποχής, τεχνολογίας. Αρχικά πάντως οι αμυνόμενοι μπορούσαν και επισκεύαζαν, έστω υποτυπωδώς τις φθορές στα απόρθητα ως τότε τείχη της Πόλης.
Η κατάληψη του Κεράτιου Κόλπου
Το κομβικότερο γεγονός στη μοιραία αυτή πολιορκία της Κωνσταντινούπολης, ήταν ότι οι Οθωμανοί κατόρθωσαν να καταλάβουν με τα πλοία τους τον Κεράτιο κόλπο. Οι Βυζαντινοί όπως και προηγούμενες περιόδους πολέμου είχαν κλείσει την είσοδο του κόλπου, με μία μεγάλη σιδερένια αλυσίδα, που δενόταν από τη μία πλευρά του ως την άλλη.
Ο Μωάμεθ Β’ όμως βρήκε τελικά τρόπο να εισέλθει το ναυτικό του στον Κεράτιο Κόλπο.
«Ακολούθησε τη συμβουλή ενός ιταλού μηχανικού να μεταφέρει τα πλοία του από την ξηρά. Πράγμα που έκανε, ενώ ταυτόχρονα κρατούσε τους Βυζαντινούς απασχολημένους με τους συνεχείς βομβαρδισμούς στα χερσαία τείχη της Πόλης.
»Οι χιλιάδες εργάτες που είχε στη διάθεσή του ο σουλτάνος κατασκεύασαν κιλλίβαντες οι οποίοι ποντίστηκαν στη θάλασσα από την πλευρά του Γαλατά, δέθηκαν πάνω τους τα πλοία και μετά τα τράβηξαν με τροχαλίες. Με τον τρόπο αυτόν γύρω στα 70 πλοία μεταφέρθηκαν μέσα στον Κεράτιο Κόλπο.
»Στις 22 Απριλίου οι Βυζαντινοί βρέθηκαν προ τετελεσμένου γεγονότος. H απόπειρα του ηρωικού Ενετού Τζιάκομο Κόκο να πυρπολήσει τα τουρκικά πλοία απέτυχε. H εκδίωξη του τουρκικού στόλου από τον Κεράτιο ήταν πλέον αδύνατη».
Η τελευταία νύχτα πριν την Αλωση
Η είσοδος των Οθωμανών στον Κεράτιο κόλπο, ήταν και η αρχή του οριστικού τέλους για την Κωνσταντινούπολη. Οι βομβαρδισμοί των τειχών εντείνονται ενώ οι πολιορκητές προσπαθούν να μπουν στην Πόλη και μέσα από σήραγγες που σκάβουν κάτω από τα τείχη. Φτάνουμε έτσι στην τελευταία νύχτα πριν την άλωση.
«Το βράδυ της 28ης Μαΐου στην Αγία Σοφία ορθόδοξοι και καθολικοί ιερείς φόρεσαν τα επίσημα άμφιά τους και λειτούργησαν από κοινού μπροστά σε ένα ποίμνιο ενωμένο για πρώτη και τελευταία φορά.
H επίθεση άρχισε λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Οι Τούρκοι βασίστηκαν στον όγκο των δυνάμεών τους. Οι λιγοστοί υπερασπιστές της πόλης ωστόσο συνέχιζαν να τους αποκρούουν, τόσο που μια κάποια ελπίδα έλαμψε για λίγο. Αλλά σε κάποια στιγμή ο Ιουστινιάνης (σ.σ. Ιωάννης Ιουστινιάνης, γενουάτης στρατιωτικός, υπερασπιστής της Κωνσταντινούπολης) τραυματίστηκε [σοβαρά] και ζήτησε από τους άνδρες του να τον μεταφέρουν στο πλοίο του. H γραμμή της άμυνας έσπασε. (…)
»Τότε ο τελευταίος βυζαντινός αυτοκράτορας (σ.σ. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος) ξήλωσε από τη στολή του τα διακριτικά που μπορούσαν να προδώσουν το αξίωμά του και όρμησε προς τα τείχη. Δεν τον ξαναείδε ποτέ κανείς».
Το μυστήριο με την Κερκόπορτα
Οι Οθωμανοί τελικά κατορθώνουν και εισβάλουν στην Πόλη. Οι συνεχείς κανονιοβολισμοί είχαν προκαλέσει ανοίγματα στα εξωτερικά και εσωτερικά τείχη της Κωνσταντινούπολης.
Πολύ συζήτηση γίνεται πάντα, όταν αναφερόμαστε στην Άλωση της Κωνσταντινούπολης, για την Κερκόπορτα, την πύλη από την οποία, λέγεται, ότι μπήκαν στην Κωνσταντινούπολη οι πολιορκητές.
Η Κερκόπορτα ήταν μια μικρή πύλη στα εσωτερικά τείχη, που το μισό της τμήμα βρισκόταν κάτω από το επίπεδο του εδάφους. Οι ιστορικοί απορρίπτουν κατηγορηματικά ότι υπήρξε προδοσία και πως η Κερκόπορτα ανοίχθηκε από κάποιον Κωνσταντινοπολίτη και θεωρούν πολύ πιθανό να βρήκαν οι πολιορκητές τη συγκεκριμένη πύλη αφύλαχτη.
Σημειώνουν επίσης ότι οι πολιορκητές, έχοντας προωθηθεί τόσο κοντά στα εσωτερικά τείχη, βρήκαν πολλά ακόμα σημεία από τα οποία μπόρεσαν να μπουν στην Πόλη.
Πηγή: tovima.gr
