«Μία θάλασσα, δύο πατρίδες». Αυτός είναι ο τίτλος του πρώτου συγγραφικού εγχειρήματος για τον Βολιώτη Χριστόφορο Σεμέργελη, που πραγματοποιεί το ντεμπούτο του στην ελληνική πεζογραφία με ιστορικό μυθιστόρημα.
Το «Μία θάλασσα, δύο πατρίδες», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Κέδρος», υπόσχεται ένα περιπετειώδες ταξίδι στο παρελθόν, που θα σας κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον από τις πρώτες μέχρι και τις τελευταίες του λέξεις.
Τα γεγονότα διαδραματίζονται στα τέλη του 19ου αιώνα και συγκεκριμένα το 1878, ακριβώς πριν από την κήρυξη της επανάστασης στη Θεσσαλία. Πρωταγωνιστής ένας νέος από τη Σμύρνη που δέχεται να φέρει εις πέρας μια δύσκολη αποστολή, να μεταβεί στον Βόλο ώστε να μεταφέρει έναν αρχαιολογικό θησαυρό που ανακαλύφθηκε εκεί, ώστε να τον προστατεύσει από τα χέρια των Τούρκων.
Στη διάρκεια της παραμονής του στον Βόλο, μέσα σε κλίμα αναβρασμού λόγω της επικείμενης επανάστασης, γνωρίζει τον έρωτα με μια κοπέλα και πολύ γρήγορα αρχίζει η δοκιμασία τόσο των δύο νέων, όσο και γενικότερα της ευρύτερης περιοχής, μέσα από τον πόλεμο.
Η εξέλιξη της δράσης είναι γρήγορη. Καλοστημένη η πλοκή της ιστορίας, όπου το πραγματικό αναμιγνύεται με το φανταστικό, διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Αρκετά τα ιστορικά, γεωγραφικά, λαογραφικά και κοινωνιολογικά στοιχεία, μαρτυρούν καλή γνώση των συνθηκών της περιόδου. Παράλληλα δίδεται η δυνατότητα στον αναγνώστη να αναπαραστήσει ικανοποιητικά τον τρόπο ζωής της εποχής.
Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση προσδίδει ζωντάνια στη γραφή. Αρκετά είναι τα επιμέρους θέματα και μοτίβα που αναπτύσσονται στις 350 σελίδες του βιβλίου. Η αγάπη για την πατρίδα και την ελευθερία, το δίλημμα ζωή-θάνατος, η αυτοθυσία, η αγριότητα και οι φρικαλεότητες του πολέμου, με όλες τις επακόλουθες ψυχολογικές συνέπειες, το θρησκευτικό συναίσθημα, η αγάπη για τον πλησίον και την οικογένεια, αλλά σαφώς και η δύναμη της φιλίας.
Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας, πέρα από τους δύο νέους, ο Άγγλος δημοσιογράφος και φιλέλληνας, Κάρολος Ογλ, οι ενέργειες του οποίου σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσαν κινητήριο δύναμη για αρκετές εξελίξεις. Οι ήρωες του Σεμέργελη εμφανίζονται ρεαλιστικά, με τις ανθρώπινες αδυναμίες, με αρετές και πάθη, με φλόγα ενθουσιασμού και φόβο, αλλά και με έντονους τους προβληματισμούς τους γύρω από θεμελιώδη θέματα, όπως η αναγκαιότητα του πολέμου και η νοσταλγία της ευτυχίας.
Παράλληλα, δεν λείπουν και οι αναφορές στο «μοίρασμα των ισχυρών», τις πολιτικές προεκτάσεις του αγώνα, με τις κινήσεις και τις αποφάσεις των ξένων. Βαρύ το πέπλο του πολέμου στη Μακρινίτσα και στο Πήλιο γενικότερα, επισκιάζει σχεδόν ολοκληρωτικά το μυθιστόρημα, σε θεαματική αντίθεση με την ήρεμη ζωή στη Σμύρνη.
Το συγγραφικό πόνημα του Χριστόφορου Σεμέργελη καταφέρνει να φωτίσει μια άλλη πτυχή στον αγώνα των Ελλήνων για την ελευθερία, αυτήν των ανθρώπων του Πηλίου, οι οποίοι παρόλο που γνώριζαν τις δυσχέρειες και τις δυσκολίες για να πετύχουν, τόλμησαν κι αποτέλεσαν παράδειγμα προς μίμηση με τις πράξεις τους.
ΚΩΣΤΑΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ
