Της Φαίδρας Φουντουλάκη, Συμβούλου ψυχικής υγείας
Τα παιδιά που επιδεικνύουν ανικανότητα ή αδεξιότητα είναι υπερβολικά αποθαρρημένα. Αφού παραιτήθηκαν από κάθε ελπίδα να πετύχουν, επιχειρούν να δείξουν στους άλλους ότι δεν μπορούν να αποδώσουν στο οτιδήποτε.
Οι γονείς θα καταλάβουν ότι ένα παιδί επιδιώκει αυτό το σκοπό αν κι αυτοί επίσης νιώθουν απελπισμένοι και θέλουν να παραιτηθούν.
Το παιδί αντιδρά παθητικά ή δεν αντιδρά καθόλου σε οτιδήποτε κάνουν οι γονείς. Δεν κάνει καμιά προσπάθεια να βελτιωθεί.
Τι κάνουμε:
Για να βοηθήσουν ένα παιδί που νιώθει ανίκανο, οι γονείς χρειάζεται να παραμερίσουν κάθε είδους κριτική και αντί γι’ αυτό να συγκεντρώσουν την προσοχή τους στα θετικά σημεία του παιδιού.
Είναι ανάγκη να ενθαρρύνουν κάθε προσπάθεια για βελτίωση, όσο μικρή και αν φαίνεται.
Επίσης πρέπει να ενθαρρύνουν και τον εαυτό τους για να μην αισθάνονται ανεπαρκείς στο ρόλο του γονέα που ομολογουμένως είναι ένας πολύ απαιτητικός ρόλος.
