Στις 6 Μαΐου του 1976 ο μεγάλος Έλληνας ποδοσφαιριστής Βασίλης Χατζηπαναγής φόρεσε για πρώτη και τελευταία φορά τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδας στον φιλικό αγώνα με την Πολωνία.
Ο Αλκέτας Παναγούλιας εντυπωσιάστηκε από τις πρώτες εμφανίσεις του ομογενούς στο πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής και τον κάλεσε στην Εθνική για τη φιλική αναμέτρηση με την Πολωνία στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Ο Χατζηπαναγής αγωνίστηκε σε όλο το 90λεπτο και κατέγραψε ορισμένες περίτεχνες ενέργειες, χωρίς ωστόσο να αποδειχθεί ουσιαστικός, απόρροια της απειρίας και του δικαιολογημένου άγχους.
«Όταν προσαρμοστώ στο παιχνίδι των συμπαικτών μου, τότε θα ανέβει η απόδοσή μου περισσότερο» δήλωσε, μεταξύ άλλων, μετά τη λήξη του φιλικού αγώνα. Ο Κάζιμιρ Γκόρσκι, ο οποίος επτά μήνες αργότερα θα αναλάμβανε την τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού και θα τον οδηγούσε στο νταμπλ, έμεινε εντυπωσιασμένος τόσο από τον «Βάσια» όσο και από τους Μάικ Γαλάκο, Μίμη Παπαϊωάννου, Βασίλη Κωνσταντίνου, Άνθιμο Καψή.
Η Εθνική Ελλάδας επικράτησε 1-0 με ένα υπέροχο σουτ ενός άλλου θρύλου βορειοελλαδίτικης ομάδας, του Γιώργου Κούδα, στο 23ο λεπτό. Η ενδεκάδα της Εθνικής σε εκείνο το παιχνίδι: Κωνσταντίνου, Κυράστας (46’ Ιωσηφίδης), Καψής, Φοιρός, Πάλλας, Σαράφης (74’ Αναστασιάδης), Κούδας, Δαβουρλής, Χατζηπαναγής, Γαλάκος (62’ Αποστολίδης), Παπαϊωάννου.
Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα πόνταρε πολλά στον ομογενή «ζογκλέρ» του Ηρακλή ενόψει της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1978, όμως λίγο αργότερα η ΦΙΦΑ ενημέρωσε την ΕΠΟ ότι ο παίκτης δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής. Ο «Βάσια» είχε αποκτήσει και τη σοβιετική υπηκοότητα, προκειμένου να έχει δικαίωμα συμμετοχής με τα χρώματα της Παχτακόρ, γεγονός που περιέπλεκε ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
Ο ίδιος δεν έκρυψε ποτέ την πικρία του για το γεγονός ότι δεν του επιτράπηκε να αγωνιστεί με την Εθνική Ελλάδας: «Πιστεύω ότι όσον αφορά την εθνική ομάδα πλήρωσα και τα πολιτικά φρονήματα του πατέρα μου, ο οποίος ήταν αριστερός μέχρι το τέλος της ζωής του. Είχα πάει πολλές φορές στην Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου της Σοβιετικής Ένωσης και ρωτούσα γιατί δεν μπορώ να παίξω στην Ελλάδα. Εκείνοι μου έλεγαν ότι το χαρτί που ζητούσε η ΕΠΟ, με το οποίο θα έπρεπε να παραδεχθούν ότι λανθασμένα με χρησιμοποίησαν στην εθνική τους ομάδα, δεν μπορούσε να δοθεί γιατί τότε η Ολυμπιακή Επιτροπή θα ζητούσε πίσω το χάλκινο που πήραν στους Ολυμπιακούς του Μόντρεαλ, αφού για την πρόκριση της Σοβιετικής Ένωσης είχα αγωνιστεί ως βασικός σε όλα τα παιχνίδια των προκριματικών. Μου είχαν πει ότι θα μπορούσε η Ελλάδα να ζητήσει να γίνει ένα ειδικό δικαστήριο, στο οποίο θα αποδείκνυαν ότι οι γονείς μου είναι Έλληνες -όπως και ήταν- και έτσι θα μπορούσα να αγωνιστώ με την Εθνική Ελλάδας, όμως αυτό δεν έγινε ποτέ» είχε δηλώσει στο παρελθόν.
Ο Χατζηπαναγής έπαιξε μόνο σε προς τιμήν του φιλική αναμέτρηση με την Γκάνα στις 14 Δεκεμβρίου 1999 στο Καυτανζόγλειο.
Πηγή: fosonline.gr
