Συνέντευξη στο pontosnews.gr παραχώρησε ο γνωστός σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης.
κ. Μανουσακης ξεκαθάρισε πως δεν υπάρχουν «συνταγές» επιτυχίας αλλά όλα αφορούν τον έρωτα. Εκμυστηρεύτηκε τα επόμενα επαγγελματικά του σχέδια αλλά και το ενδεχόμενο της συνέχειας της ιστορίας της σειράς Το κόκκινο ποτάμι.
Ετοιμάζετε ένα ντοκιμαντέρ για την Επανάσταση του 1821. Θα θέλαμε να μας προϊδεάσετε για το τι θα δούμε.
“Ετοιμάζουμε ένα ντοκιμαντέρ για την Περιφέρεια Πελοποννήσου με θέμα την Έναρξη της Επανάστασης στην Πελοπόννησο. Θα είναι ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ που πιο πολύ θα πλησιάζει μορφολογικά μια κινηματογραφική ταινία, παρά ένα κλασσικό ντοκιμαντέρ. Η διήγησή μας ξεκινάει από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης και μετά από ένα περιληπτικό πέρασμα από τα στάδια της εξέλιξης της Φραγκικής και Οθωμανικής κατοχής στην Πελοπόννησο, τον Ρήγα Φεραίο, την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας, τον Διαφωτισμό, την επανάσταση στην Μολδοβλαχία, φτάνουμε στο κύριο θέμα μας, δηλαδή στο ξέσπασμα της επανάστασης στην Πελοπόννησο. Η διήγησή μας τελειώνει την 25η Μαρτίου του 1821”.
Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;
“Αυτό που μόλις περιέγραψα είναι ένα επόμενο πολύ σοβαρό και προκλητικό επαγγελματικό σχέδιο. Παράλληλα ετοιμάζουμε για την ΕΡΤ μια σειρά με τίτλο Το Ελληνικό Διήγημα. Ο πρώτος κύκλος θα αναπτύξει δραματουργικά διηγήματα του Παπαδιαμάντη, του Βιζυηνού και της Γαλάτειας Καζαντζάκη”.
Είστε πολλά χρόνια στο χώρο και έχετε κάνει μεγάλες επιτυχίες. Υπάρχει κάποια δουλειά ή κάποια συνεργασία που ξεχωρίζετε;
“Είχα τη μεγάλη τύχη όλες οι δουλειές που έκανα να τις έχω επιλέξει εγώ και η Μαρία, η γυναίκα μου. Είμαι ερωτευμένος με όλες, είναι παιδιά μου, με εκφράζουν και με αντιπροσωπεύουν. Βέβαια η κάθε καινούργια δουλειά εμπεριέχει τη γνώση που κερδίσαμε από την προηγούμενη και έτσι εξελισσόμαστε, προχωράμε μαθαίνοντας συνέχεια καινούργια πράγματα που θα χρησιμοποιήσουμε στην επόμενη δουλειά μας. Βέβαια Το Κόκκινο Ποτάμι ήταν κάτι διαφορετικό. Θεωρώ ότι ήταν η πιο σημαντική δουλειά μας, είναι άλλωστε και η πιο πρόσφατη”.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε να πιστέψετε ότι το ιστορικό μυθιστόρημα του Χάρη Τσιρκινίδη, «Το Κόκκινο Ποτάμι», θα έβρισκε τόση ανταπόκριση στο ελληνικό κοινό;
“Το πάθος το δικό μας, του κυρίου Τσιρκινίδη και όλων των συνεργατών μας που ταυτίστηκαν με την ιστορία, που υπέφεραν με το δράμα των ηρώων, που παρασύρθηκαν από την τραγωδία, την περιπέτεια και τα δεινά του Ποντιακού Ελληνισμού”.
Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση από τα γυρίσματα;
“Η κάθε στιγμή είναι εξίσου έντονη με κάθε άλλη στιγμή. Τίποτα που αποτυπώνεται από την κινηματογραφική μηχανή δεν είναι επουσιώδες. Όλα είναι σπουδαία και πρέπει να είναι τέλεια. Βέβαια εμπλακήκαμε συναισθηματικά σε όλες τις σκηνές. Κορυφαία ήταν το μαρτύριο του Θεόκλητου όπως και η ομαδική αυτοκτονία στην σπηλιά”.
Σκέφτεστε να κάνετε κάτι ανάλογο μελλοντικά;
“Ναι, μας έχει ζητηθεί από το OPEN να μελετήσουμε τη δυνατότητα συνέχισης της ιστορίας στην Ελλάδα πια με την εισροή των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων, και από τον Πόντο και από όλη την Μικρά Ασία. Το συζητάμε”.
Ποια είναι κατά τη γνώμη σας και μέσα από την εμπειρία σας, τα συστατικά εκείνα που κάνουν μια δουλειά επιτυχία;
“Δεν μπορεί κανείς να προσδιορίσει ποια είναι τα συστατικά μιας επιτυχίας. Εάν ήταν απλό θα έβαζες μισό κιλό βίας, 250 γραμμάρια σεξ, 100 δράμια έρωτα και τέλος. Οι απαραίτητες συνιστώσες που πρέπει να συνδυαστούν για μια επιτυχία είναι πολλές. Η προεξάρχουσα συνιστώσα όμως είναι ο έρωτας. Ο έρωτας για το θέμα σου, για τους συνεργάτες σου. Όχι όμως μόνο ο δικός σου έρωτας προς το θέμα, αλλά όλων των συνεργατών, από τον ηθοποιό που λέει μια φράση μέχρι τον πρωταγωνιστή, από το παιδί που φτιάχνει καφέδες μέχρι τον καναλάρχη”
Υπάρχει κάποια ιστορία που θα θέλατε να την κάνετε ταινία; Που περιμένετε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες ώστε να της δώσετε σάρκα και οστά;
Ναι, τα διηγήματα που πρόκειται να υλοποιήσουμε τώρα για την ΕΡΤ. Τους θησαυρούς, τους τόσο άγνωστους στους πολλούς, της ελληνικής λογοτεχνίας.
Η καραντίνα λόγω της πανδημίας πλήττει ιδιαίτερα το χώρο της τέχνης. Με ποιο τρόπο, ιδανικά, το κράτος θα μπορούσε να στηρίξει τους ανθρώπους της τέχνης;
Η καραντίνα πλήττει τους πάντες. Δεν είμαστε μια προνομιακή ομάδα που χρήζει ιδιαίτερης φροντίδας. Ό,τι πρόνοια λαμβάνεται για τους άλλους κλάδους λαμβάνεται και για τον δικό μας.
Τι σας λείπει περισσότερο λόγω της καραντίνας;
“Απαντιέται άραγε αυτό; Τι μας λείπει περισσότερο, τι λείπει περισσότερο σε όλο τον κόσμο; Να αγοράσει ένα σακάκι, να πάει σε μια ταβέρνα, να δει μια παράσταση ή ταινία, να πάνε τα παιδιά στο σχολείο, να βγει με μια παρέα; Όλα μας λείπουν και μου λείπουν, όλα είναι εξίσου σημαντικά και απαραίτητα”.
Τον ελεύθερο χρόνο σας πως τον περνάτε;
“Η κύρια ενασχόλησή μου τον ελεύθερό μου χρόνο είναι η δουλειά μου. Στις παρυφές αυτού του χρόνου κάνω ιστιοπλοΐα, γυμναστική, ποδήλατο και ασχολούμαι με την ελαιοκαλλιέργεια και την Αστρονομία.
Όλες αυτές οι δραστηριότητες έχουν έναν κοινό παρονομαστή: Την σχέση σου με τον υλικό και υπερβατικό κόσμο. Με την φύση, το σώμα σου και τον Θεό…”.
