Για μια ομάδα-θρύλο όπως η Λίβερπουλ τα 30 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα στην Αγγλία είναι πάρα πολλά. Στο πέρασμα των ετών δημιούργησε πολύ καλές ομάδες, κατέκτησε μέχρι και Τσάμπιονς Λιγκ, έπαιζε καλό ποδόσφαιρο αλλά το πρωτάθλημα δεν ερχόταν. Κι αφού από τον πάγκο της πέρασαν πολλοί προπονητές χρειάστηκε να έρθει ένας Γερμανός για την “απογειώσει”. Ο Γιούργκεν Κλοπ.
Με την επένδυση των Αμερικανών να είναι τεράστια αλλά να μην αποφέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα, στο Λίβερπουλ έπρεπε να βρουν τον τρόπο να κάνουν την ανατροπή. Κι επειδή μόνοι οι καλοί παίκτες δεν μπορούσαν να φέρουν την… άνοιξη έπρεπε να έρθει ένας προπονητής που να μπορέσει να αλλάξει τα δεδομένα. Να αποτινάξει την κακή νοοτροπία και την ηττοπάθεια, να συμπαρασύρει όλους σε μια νέα τροχιά και να επανέλθει ο σύλλογος στις μεγάλες επιτυχίες. Και πόνταραν στον Γιούργκν Κλοπ.
Ο γεννημένος το 1967 στην Στουτγκάρδη Κλοπ είναι ένας επαναστάτης με αιτία. Δε φοβάται τις αλλαγές, δεν κινείται μαζί με τους πολλούς, κάνει του κεφαλιού του και πολλές φορές δε μοιάζει με Γερμανός. Ειδικά σε ότι έχει να κάνει στους πανηγυρισμούς του.
Ηθελε να γίνει γιατρός αλλά τα γράμματα δεν τα… έπαιρνε, αφού δεν ήταν καθόλου επιμελής. Αλλωστε το ποδόσφαιρο είχε μπει από πολύ νωρίς στη ζωή του. Οπως είπε ο ίδιος, ο διευθυντής του λυκείου του μετά από την αποτυχία στις εξετάσεις του είχε πει: “Κοίταξε να κάνεις κάτι στο ποδόσφαιρο. Γιατί αλλιώς τα πράγματα για σένα θα είναι εξαιρετικά δύσκολα“. Ευτυχώς για τον ίδιο τα κατάφερε στο ποδόσφαιρο αλλά και στο σχολείο αφού κατάφερε να περάσει στο πανεπιστήμιο Γκαίτε της Φρανκφούρτης και να πάρει πτυχίο στις Αθλητικές Επιστήμες.
Το Μάιντζ, μια πράσινη πόλη στα δυτικοκεντρικά της Γερμανίας έμελλε να γίνει το δεύτερο σπίτι του. Επαιξε και τα 11 χρόνια της ποδοσφαιρικής του καριέρας εκεί και έχει το ρεκόρ με τις περισσότερες εμφανίσεις.
Στα 34 του, το 2001, έγινε πρώτος προπονητής στο σύλλογο κι έμεινε για επτά χρόνια. Ακόμη κι όταν υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία. Ο αποχαιρετισμός τον επόμενο χρόνο ήταν δύσκολος, είχε δάκρυα αλλά γιορτάστηκε για μία εβδομάδα. Οχι γιατί ο Κλοπ είχε γίνει μισητός. Αλλά γιατί υπήρχε αγάπη.
Η Ντόρτμουντ
Για πρώτη φορά το 2008 ο Κλοπ φεύγει από το Μάιντζ και η Μπορούσια Ντόρτμουντ του προσφέρει δουλειά. Τότε, η ομάδα της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας βρισκόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Τι θα μπορούσε να κάνει εκεί και να μην είναι απλά ένας αναλώσιμος; Κι όμως τα κατάφερε. Χρόνο με το χρόνο η Ντόρτμουντ ανέβαινε βαθμολογικά και τη διετία 2011-12 στέφεται δύο φορές πρωταθλήτρια Γερμανίας.
Πλέον είναι καταξιωμένος και το όνομά του φιγουράρει στους κορυφαίους προπονητές στον κόσμο. Ετσι δεν αργεί να βρει τον επόμενο σταθμό στην καριέρα του. Είναι η Λίβερπουλ το 2015 την οποία καταφέρνει να την μετατρέψει σε μια ομάδα που σκοράρει εύκολα και τελικά την έφτασε στην κορυφή της Αγγλίας και της Ευρώπης.
Προπονητής, ιδεολόγος και με τη φωνή της λογικής
Ο Κλοπ είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα προσωπικότητα. Πέρα από εξαιρετικός προπονητής, είναι ένας άνθρωπος που έχει άποψη, που μιλά με λογική αν και ορισμένες φορές οι αντιδράσεις του στον πάγκο είναι υπερβολικές. Και η προσωπική του ζωή έχει τις όμορφες και τις πιο δύσκολες στιγμές, όμως παραμένει ευγνώμων για ό,τι του έχει συμβεί.
Σε συνεντεύξεις και δημόσιες τοποθετήσεις δε φοβάται να αποκαλυφθεί ή και να “τσαλακώσει” τον εαυτό του. Οπως τότε που σε μια προσπάθειά του να ανεβάσει το ηθικό των παικτών της Ντόρτμουντ δείχνοντάς τους σκηνές από τις ταινίες του Ρόκυ, τον οποίο όμως ήξεραν μονάχα οι Κελ και Οβομογιέλα. «Ολη η ομιλία μου ήταν άχρηστη! Αχρείαστη! Στο πιο σημαντικό ματς της σεζόν! Και εγώ μιλούσα για… την τεχνολογία στη Σοβιετική Ένωση και τη Σιβηρία με τον Ιβάν Ντράγκο και τον Ρόκυ για 10 λεπτά» είπε!
Ο Κλοπ είναι χωρισμένος και το 2015 παντρεύτηκε για δεύτερη φορά. Τη δεύτερη σύζυγό του, την Ούλα, τη γνώρισε σε ένα μπαρ στο Μάιντζ όπου ήταν σερβιτόρα. Οπως είπε ο Γερμανός προπονητής αργότερα, αυτό που τον μαγνήτισε ακόμη περισσότερο ήταν πως δεν ήξερε ούτε τον ίδιο ούτε από ποδόσφαιρο.
Ο Κλοπ δεν κρύβει πως είναι αριστερός ενώ είχε ταχθεί δημόσια εναντίον του Brexit. «Πιστεύω σ’ ένα κράτος πρόνοιας. Η κατανόησή μου όσον αφορά την πολιτική έχει ως εξής: αν εγώ τα πηγαίνω καλά, θέλω κι οι άλλοι να τα πηγαίνουν καλά. Αν υπάρχει κάτι που δεν θα κάνω ποτέ στη ζωή μου είναι να ψηφίσω τη δεξιά».
Αναλύοντας την απόφασή του να στηρίξει το Common Goal με την πρωτοβουλία που πήρε ο Χουάν Μάτα για την παραχώρηση του 1% του ετήσιου μισθού για βοήθεια σε συνανθρώπους και επένδυση σε ποδοσφαιρικά πρότζεκτ σε χώρες που δεν μπορούν να κάνουν πολλά, έγραψε: «Ας είμαστε ειλικρινείς. Είμαστε τρομερά τυχεροί. Είναι ευθύνη μας να δώσουμε κάτι για το μέλλον των παιδιών στον κόσμο. Εκείνων που χρειάζονται μια ώθηση, μια ευκαιρία στη ζωή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα. Εμείς ζούμε σε μια φούσκα. Συγγνώμη, αλλά αυτός ο κόσμος του ποδοσφαίρου δεν είναι αληθινός. Όσα συμβαίνουν σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο, δεν είναι προβλήματα. Θα πρέπει να έχουμε μεγαλύτερους στόχους ως άνθρωποι, από τίτλους και έσοδα… Μακάρι να κάνουμε κάτι θετικό για να αλλάξουμε τον κόσμο. Ίσως είμαι αφελής. Ίσως είμαι τρελός, ονειροπόλος. Όμως, για ποιους φτιάχθηκε αυτό το παιχνίδι; Όλοι ξέρουμε πως φτιάχθηκε για εκείνους που ονειρεύονται…».
Ατάκες-φωτιά
Ο Κλοπ ανέφερε πως η μεγαλύτερη προπονητική του επιτυχία προήλθε από μια μεγάλη αποτυχία μετά το 3-0 της Μπαρτσελόνα στον πρώτο ημιτελικό του περασμένου Champions League, λέγοντας: «Είχα πει στους παίκτες μου πριν από τον επαναληπτικό: “Θα παίξουμε δίχως δυο από τους καλύτερους επιθετικούς μας. Ο κόσμος πιστεύει ότι είναι αδύνατο να τα καταφέρουμε. Ας είμαστε ειλικρινείς, είναι σχεδόν αδύνατο. Όμως επειδή είστε εσείς στην ομάδα, έχουμε πιθανότητες”. Και το πίστευα αυτό που τους έλεγα.
Την πιο τρομερή στιγμή στην ιστορία της διοργάνωσης την έχασα. Είδα τον Άρνολντ να πηγαίνει για το κόρνερ, είδα τον Σακίρι να πηγαίνει κοντά του και γύρισα προς τον πάγκο γιατί θα κάναμε αλλαγή. Ξαφνικά ακούω την ιαχή από τον κόσμο και γυρίζω να δω τη μπάλα να πηγαίνει στα δίχτυα.
Από τον θόρυβο δεν μπορούσα καν ν’ ακούσω τον συνεργάτη μου κι εκείνος αμέσως μετά το γκολ μου είπε: “τελικά θα την κάνουμε την αλλαγή;”. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ! Έχω δει το βίντεο με το γκολ του Οριγκί από τότε 500.000 φορές».
Κορονοϊός και τα μαλλιά
Οταν ξέσπασε η πανδημία ρωτήθηκε για να πει τη γνώμη του για το τι πρέπει να γίνει και ποια μέτρα να ληφθούν και απάντησε: “Αυτό που δεν μου αρέσει στη ζωή είναι πως για ένα πολύ σοβαρό ζήτημα έχει σημασία η γνώμη ενός προπονητή. Ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω. Αν σας ρωτήσω, είστε ακριβώς στην ίδια θέση με μένα. Οπότε δεν είναι σημαντικό τι λένε οι διάσημοι άνθρωποι. Οφείλουμε να μιλάμε για πράγματα με το σωστό τρόπο. Όχι οι άνθρωποι χωρίς γνώση, όπως εγώ. Θα μιλήσουν αυτοί που έχουν γνώση του αντικειμένου και θα πουν στους άλλους να κάνουν αυτό, το άλλο και όλα θα πάνε καλά ή όχι. Δεν θα το πουν οι προπονητές του ποδοσφαίρου. Πολιτική, κορονοϊός. Γιατί εγώ; Φοράω ένα καπέλο του μπέιζμπολ και έχω ξυριστεί άσχημα”.
Ο Κλοπ δεν έχει κρύψει πως έχει κάνει εμφύτευση μαλλιών και όπως λέει με χιούμορ: “Γιατί να μην το πω; Αφού πέτυχε. Βλέπετε. Δεν πέτυχε;”.
Οταν τον ρωτάνε γιατί έχει διαρκώς ένα χαμόγελο στα χείλη, απαντά: “Χαμογελάω ακόμα κι όταν έχω χάσει ένα παιχνίδι. Είναι γιατί όταν γεννήθηκε ο γιος μου, κατάλαβα ότι το ποδόσφαιρο δεν έχει να κάνει με θέμα ζωής και θανάτου. Δεν σώζουμε ζωές με αυτό που κάνουμε. Το ποδόσφαιρο δεν θα έπρεπε να σκορπάει μιζέρια και έχθρα. Το ποδόσφαιρο θα έπρεπε να είναι έμπνευση και απόλαυση, ειδικά για τα παιδιά”.
Ο Κλοπ δεν έχει κρύψει πως έχει κάνει εμφύτευση μαλλιών και όπως λέει με χιούμορ: “Γιατί να μην το πω; Αφού πέτυχε. Βλέπετε. Δεν πέτυχε;”.
Οταν τον ρωτάνε γιατί έχει διαρκώς ένα χαμόγελο στα χείλη, απαντά: “Χαμογελάω ακόμα κι όταν έχω χάσει ένα παιχνίδι. Είναι γιατί όταν γεννήθηκε ο γιος μου, κατάλαβα ότι το ποδόσφαιρο δεν έχει να κάνει με θέμα ζωής και θανάτου. Δεν σώζουμε ζωές με αυτό που κάνουμε. Το ποδόσφαιρο δεν θα έπρεπε να σκορπάει μιζέρια και έχθρα. Το ποδόσφαιρο θα έπρεπε να είναι έμπνευση και απόλαυση, ειδικά για τα παιδιά”.
Εκτοξεύει και τις εταιρείες που συνεργάζεται
Για χρόνια τώρα ο Κλοπ είναι το κεντρικό πρόσωπο διαφήμισης της Opel και η αλήθεια είναι πως τα έχει καταφέρει εξαιρετικά. Η εταιρεία είδε τις πωλήσεις του μοντέλου που διαφήμιζε ο Κλοπ να αυξάνονται κατά 35% από την ημέρα που στήθηκε η καμπάνια.
Ο Κλοπ μάλιστα είναι λάτρης των ταινιών Μπόλιγουντ τις οποίες απολαμβάνει τα βράδια. Αγαπημένη του ταινία είναι το “Ραμεσί Σίπι” του 1975. “Αγαπημένος μου χαρακτήρας είναι ο Γκαμπάρ Σινγκ που παίζει σε γούεστερν του Μπόλιγουντ. Για μένα είναι η επιτομή του κινηματογράφου της Ινδίας”, έχει πει.
Αναμφισβήτητα ο Κλοπ είναι μια προσωπικότητα που διαφέρει από την κοινή αντίληψη για τους προπονητές. Ετσι, μόνο τυχαία δεν του δόθηκε το προσωνύμιο “Normal One” έναντι του Ζοσέ Μουρίνιο και του “Special One”.
