Η Εκκλησία σήμερα, 26 Νοεμβρίου, τιμά και γιορτάζει τη μνήμη του Αγίου Στυλιανού, ο οποίος θεωρείται προστάτης των παιδιών.
Στις εικόνες, οι αγιογράφοι τον απεικονίζουν να κρατά πάντοτε ένα νήπιο στην αγκαλιά του προστατεύοντας το. Παρότι ο ίδιος δεν είχε ποτέ οικογένεια θεωρείται ο Άγιος στον οποίο προσεύχονται οι μητέρες για την υγεία των παιδιών τους.
Ποιος όμως ήταν ο Άγιος Στυλιανός πραγματικά;
Οι πηγές είναι ελάχιστες και οι πληροφορίες ακόμη λιγότερες. Θεωρείται ότι έζησε μεταξύ 4ου και 6ου αιώνα στην Παφλαγονία, μια χώρα της Μικράς Ασίας στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Αυτό στο οποίο συγκλίνουν όλοι οι βιογράφοι του είναι πως προερχόταν από ιδιαίτερα εύπορη οικογένεια. Λέγεται πως όταν πέθαναν οι γονείς του, ο ίδιος μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς γιατί δεν άντεχε να ζει με άνεση τη στιγμή που υπήρχαν άνθρωποι οι οποίοι δεν είχαν να φάνε.
Ο ίδιος δεν παντρεύτηκε ποτέ ούτε και απέκτησε παιδιά. Προτίμησε τη μοναχική ζωή και έζησε ως αναχωρητής. Μια από τις εκκλησιαστικές παραδόσεις λέει πως ο ίδιος ζούσε απομονωμένος σε ερημική περιοχή και πως την τροφή του προμήθευε καθημερινά ένας Άγγελος. Είναι άγνωστο πως δημιουργήθηκε η φήμη του προστάτη των βρεφών.
Όμως όπως σημειώνεται στη βιογραφία του, γυναίκες με τα μωρά τους τον επισκέπτονταν συχνά για να ζητήσουν τη βοήθεια του στο να ξεπεραστούν σοβαρές ασθένειες που τα ταλαιπωρούσαν. Μια από τις ετοιμολογίες του ονόματος του παραπέμπει στο ρήμα «στυλώνω». Οι γονείς θεωρούσαν πως ο Άγιος «στυλώνει» στερεώνει δηλαδή τα παιδιά τους.
Γνώριζε ο Άγιος Στυλιανός, ότι για να κερδίσει κανείς την Βασιλεία των Ουρανών πρέπει να έχει τη ψυχή του, σαν τη ψυχή των μικρών παιδιών που είναι αθώα. Ήξερε, ότι τα παιδιά έχουν αγγελικές ψυχές. Γι´ αυτό ήθελε να τα βοηθάει, να τα προστατεύει τα παιδιά.
Ο Θεός βράβευσε το ιερό του αίσθημα και του έδωσε την θαυματουργική δύναμη να θεραπεύει τα ασθενικά παιδιά. Μητέρες από κοντινά και μακρινά μέρη, με φορτωμένα στους ώμους ανάπηρα και άρρωστα παιδιά έτρεχαν , με πόνο και πίστη, κοντά στον Άγιο για να ζητήσουν την θεραπεία των παιδιών τους.
Μέρες ολόκληρες βάδιζαν μέσα σ’ έρημα μέρη για να βρουν την δοξασμένη από τον Θεό ασκητική σπηλιά του Αγίου Στυλιανού. Και όταν έφθασαν εκεί, με δάκρυα στα μάτια έπεφταν στα πόδια του Γέροντα ασκητή, δόξαζαν τον Θεό, που τον συνάντησαν και τον παρακαλούσαν να γιατρέψει τα παιδιά τους.
Ο Άγιος Στυλιανός γεμάτος καλωσύνη και συμπόνοια έπαιρνε τ’ άρρωστα νήπια στα χέρια του και με μάτια δακρυσμένα παρακαλούσε το Θεό να τα γιατρέψει. Ο Δεσπότης των Ουρανών άκουγε την ολόψυχη προσευχή του και ο Άγιος θαυματουργούσε. Παιδιά άρρωστα εύρισκαν την υγειά τους.
Μανάδες έκλαιγαν από χαρά έξω από το ασκητήριο του. Και άλλες καταφιλούσαν με σεβασμό και ευγνωμοσύνη το χέρι του Αγίου γέροντα, δοξάζοντας τον Θεόν. Τα θαύματα όμως αυτά γινόταν γνωστά σ’ όλα τα μέρη και κόσμος πολύς έτρεχε στον Άγιο Στυλιανό για να τον παρακαλέσει να γιατρέψει από κάποια ασθένεια τα παιδιά του.
Χαρίζει παιδιά στους ατέκνους
Αλλά δεν ήταν μόνο τα θαύματα της θεραπείας των παιδιών που δόξαζαν το όνομα του ταπεινού Αγίου Στυλιανού. Ο Άγιος απέκτησε φήμη ως θαυματουργού, διότι έκανε τους άτεκνους εύτεκνους, με την προσευχή του. Με την προσευχή του Αγίου Στυλιανού πολλές στείρες τεκνοποιούσαν. Πολλοί πιστοί Χριστιανοί με την ευλογία του, αν και ήταν άτεκνοι πρωτύτερα , απέκτησαν ωραία και γεμάτα υγεία παιδιά.
Πολλοί μάλιστα καλοί Χριστιανοί και μετά την κοίμηση του, επικαλούμενοι το όνομα του Αγίου και ζωγραφίζοντας σαν τάμα την εικόνα του , απέκτησαν παιδιά, αν και είχαν χάσει την ελπίδα πια να τεκνοποιήσουν.
Πηγή: dogma.gr
