Φέτος συμπληρώνονται 52 χρόνια από την υπέρτατη θυσία του Κερκυραίου φοιτητή Κώστα Γεωργάκη που στις 19 Σεπτεμβρίου 1970 αυτοπυρπολήθηκε στη Γένοβα της Ιταλίας.
Αυτοπυρπολήθηκε διαδηλώνοντας κατά του στρατιωτικού καθεστώτος της Χούντας των Συνταγματαρχών στην Ελλάδα και αποτέλεσε, όπως χαρακτηρίστηκε τότε, μία «ανθρώπινη δάδα» για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία.
Ο Κώστας Γεωργάκης καταγόταν από την Κέρκυρα, τελείωσε το σχολείο με άριστα και τον Αύγουστο του 1967, λίγους μήνες μετά την επιβολή της δικτατορίας, έφυγε για να σπουδάσει Γεωλογία στην Ιταλία. Το 1968, έγινε μέλος της ΕΔΗΝ, της νεολαίας της Ένωσης Κέντρου, ενώ στο αυτοκίνητο που οδηγούσε είχε κολλημένη μια φωτογραφία του Ανδρέα Παπανδρέου. Από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε το καθεστώς και τις πρακτικές του, ενώ τρεις μήνες πριν την αυτοκτονία του, αποκάλυψε ανώνυμα σε γενοβέζικο περιοδικό ότι άνθρωποι της Χούντας είχαν παρεισφρήσει στις ελληνικές φοιτητικές οργανώσεις στην Ιταλία. Λίγο καιρό αργότερα, δέχτηκε επίθεση από παρακρατικούς και, παρότι ενεργός φοιτητής, είχε πρόβλημα με την αναβολή της στρατιωτικής του θητείας αλλά και διακοπή του εμβάσματος σπουδών του, ως συνέπεια της αντιδικτατορικής του δράσης μέσα από τις γραμμές του ΠΑΚ Ιταλίας. Μέσα σε αυτό το κλίμα τρομοκρατίας, αποφάσισε πως έπρεπε να γίνει κάτι δραστικό, ώστε να ευαισθητοποιηθεί η Δύση για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα.
«Συγχώρεσε με γι’ αυτό που έκανα και μην κλάψεις. Ο γιος σου δεν είναι ήρωας. Είναι άνθρωπος, όπως όλοι οι άλλοι, ίσως λίγο πιο φοβισμένος (…) Δεν θέλω να μπείτε σε κίνδυνο από τις πράξεις μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά, παρά να σκέφτομαι και να ενεργώ σαν ελεύθερο άτομο. Η γη μας, που γέννησε την ελευθερία, θα εκμηδενίσει την τυραννία» έγραφε λίγες μέρες πριν στον πατέρα του.
«Ζήτω η ελεύθερη Ελλάδα’ φώναξε ο φλεγόμενος Κώστας Γεωργάκης 52 χρόνια πριν και όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι υποκλινόμαστε μπροστά στην ηρωική του απόφαση να θυσιάσει με τρόπο βασανιστικό τα 22 του χρόνια, για τη διεκδίκηση της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας της πατρίδας μας. Θέλοντας να αφυπνίσει τη διεθνή κοινή γνώμη και να γίνουν όλοι κοινωνοί της ζοφερής πραγματικότητας που βίωνε η χώρα μας στα χρόνια της Χούντας, σε μία πράξη ηρωικής και πατριωτικής αυτοθυσίας, αυτοπυρπολήθηκε, ξημερώματα της 19ης Σεπτεμβρίου του 1970, στην πλατεία Ματεότι της Γένοβας. Σήμερα, οι φλόγες που τον τύλιξαν μας δείχνουν ακόμα τον σωστό δρόμο. Τιμούμε και υποκλινόμαστε στη μνήμη του ήρωα Κώστα Γεωργάκη, ενός συμβόλου της δίψας και των αιματοβαμμένων ατομικών και συλλογικών αγώνων για τα υψηλά ιδανικά της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας του Έθνους μας» σημειώνει στο μήνυμά του ο δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών Σίμος Δανιηλίδης, προσθέτοντας την πρότασή του «να δοθεί το όνομα του ήρωα ελεύθερου πατριώτη Κώστα Γεωργάκη σε οδό του δήμου Νεάπολης-Συκεών ως ένδειξη μνήμης και τιμής του δήμου μας για το μοναδικό Ελληνόπουλο που με δική του πρωτοβουλία αποφάσισε να θυσιάσει τη ζωή του για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία στην πατρίδα μας, και δυστυχώς δεν έχει τύχει της αναγνωρισιμότητας και των τιμών που δικαιούταν και άξιζε, που δικαιούται και αξίζει».
Δίπλα στην ελληνική, η σημαία της Αρμενίας στο δημαρχείο Νεάπολης-Συκεών
Σίμος Δανιηλίδης: «Τιμούμε την Ημέρα Ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας της Αρμενίας και στεκόμαστε ομόθυμα κι ομόψυχα στο πλευρό του αδερφού αρμενικού λαού που δοκιμάζεται για ακόμη μια φορά»
Με την έπαρση της σημαίας της Αρμενίας στο Δημαρχείο Νεαπόλεως- Συκεών, δίπλα στην ελληνική, ο δήμος Νεάπολης-Συκεών τιμά, όπως κάθε χρόνο, την Ημέρα Ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας της Αρμενίας (21 Σεπτεμβρίου), γιορτάζοντας, παράλληλα, τα 30 χρόνια που συμπληρώνονται από τη σύναψη των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο αδελφών εθνών Ελλάδας και Αρμενίας.
Όπως σημειώνει στο μήνυμά του ο δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών Σίμος Δανιηλίδης «Στο εύθραυστο διεθνές γεωπολιτικό περιβάλλον, με κεντρικό και αδιαπραγμάτευτο άξονα τα δικαιώματα ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας όλων των κρατών, τιμούμε σήμερα την Ημέρα Ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας της Αρμενίας, αλλά και την 30η επέτειο των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Αρμενίας και στεκόμαστε ομόθυμα κι ομόψυχα στο πλευρό του αδερφού αρμενικού λαού που δοκιμάζεται για ακόμη μια φορά, υπογραμμίζοντας τη σταθερή μας θέση υπέρ της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητάς του».
Όπως συμπληρώνει ο κ. Δανιηλίδης «Απαιτούμε και ως ελληνικός λαός και ως μέλος της διεθνούς κοινότητας να πιέσει η διεθνής κοινότητα την Τουρκία να αναγνωρίσει την Γενοκτονία των Αρμενίων και του Μικρασιατικού και του Ποντιακού Ελληνισμού, όχι ως εκδίκηση, αλλά ως ένδειξη σεβασμού στους εκατοντάδες χιλιάδες θανόντες και ως δέσμευση ότι σταματήσει αυτές τις ‘συμπεριφορές’».
