Το όνομα του επιχειρηματία, η εταιρεία του οποίου απέκτησε το 50% του ιστορικού συγκροτήματος των Μύλων Αλλατίνη στη Θεσσαλονίκη, αποκάλυψε σχετικό δημοσίευμα.
Πρόκειται για τον Ελληνα επιχειρηματία Πρόδρομο Μαυρόπουλο, με καταγωγή από τη Β. Ελλάδα. Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους επιχειρηματίες και developers ακινήτων στη Βουλγαρία, με ενεργό παρουσία εκεί επί σειρά ετών, αναφέρει το newmoney.gr.
Στο χαρτοφυλάκιό του ανήκουν μεγάλα κτήρια γραφείων και εμπορικά κέντρα στη Σόφια και άλλες πόλεις της γειτονικής χώρας, ενώ πέραν του real estate δραστηριοποιείται και σε άλλους τομείς της αγοράς.
Έτσι η «SPM Real Estate Μονοπρόωπη ΙΚ.Ε.», η οποία συστάθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2022 και επικράτησε στον σημερινό πλειστηριασμό είναι αποκλειστικά δικών του συμφερόντων.
Η εταιρεία συστάθηκε με αρχικό μετοχικό κεφάλαιο 10.000 ευρώ, το οποίο μετά από διαδοχικές αυξήσεις διαμορφώνεται σήμερα σε 970.000 ευρώ.
Εκπρόσωπος και διαχειρίστρια της SPM Real Estate έχει οριστεί για αόριστο χρονικό διάστημα η κυρία Ειρήνη Κουμαριανού.
Υπενθυμίζεται ότι κατά τον πλειστηριασμό που έγινε σήμερα το πρωί βγήκε το 50% του ακινήτου, με τιμή πρώτης προσφοράς στα 3.204.500 ευρώ και κατακυρώθηκε στα 4.044.444 ευρώ, δηλαδή 839.944 ευρώ παραπάνω.
Χρειάστηκε μάλιστα να δοθεί και παράταση καθώς η διαδικασία που άρχισε στις 10 θα ολοκληρωνόταν κανονικά μετά από δύο ώρες, στις 12 το μεσημέρι, αλλά τελικά έκλεισε στη 1 αφού υπήρξαν αρκετά «χτυπήματα».
Η εξέλιξη αποτέλεσε έκπληξη καθώς όλα έδειχναν ότι πλειοδότης θα ήταν ο Όμιλος Φάις, ο οποίος έχει αποκτήσει το άλλο 50% του ακινήτου.
Έτσι, η «επόμενη μέρα» για το ιστορικό συγκρότημα θα κριθεί από τις κινήσεις που θα ακολουθήσουν εκ μέρους των δύο πλευρών, δηλαδή του Ομίλου Φάις και της SPM Real Estate, συμφερόντων του Πρ. Μαυρόπουλου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Θεσσαλονίκη – Σε εταιρία με έδρα την Βουλγαρία το 50% των Μύλων Αλλατίνη
Τι βγήκε στον πλειστηριασμό
Ο σημερινός πλειστηριασμός, με επισπεύδουσα τη doValue και σε βάρος της «Αλλατίνη Εταιρεία Δημητριακών Βορείου Ελλάδος ΑΒΕΕ», γνωστής ως Nutriart, ήταν αρχικά προγραμματισμένος για τις 16 Νοεμβρίου 2022, και αφορούσε το 50% της συνολικής έκτασης του ακινήτου. Συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα οικόπεδο μετά των βιομηχανικών κτισμάτων συνολικού εμβαδού μαζί με τα υπόγεια-ημιυπόγεια 18.291,52 τ.μ., που βρίσκεται στη θέση «Ντεπώ», επί των οδών οδού Γεωργίου Παπανδρέου, ανωνύμου (προέκταση Νέστορος Τύπα), Κυδωνιών και Θάλητος.
Το συγκρότημα των Μύλων Αλλατίνη, στην περιοχή Ποσειδώνιο της συνοικίας Ντεπώ, κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και από το 1991 έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο στο μεγαλύτερο τμήμα του, καθώς αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της βιομηχανικής αρχιτεκτονικής της τότε εποχής.
Η έκταση του ακινήτου σήμερα φτάνει τα 27,8 στρέμματα. Από αυτό ρυμοτομούνται 3 τμήματα έκτασης 160,94τ.μ., 1.562,48 τ.μ. και 19,31 τ.μ. Μετά την αφαίρεση τους απομένει οικόπεδο οικοδομήσιμο έκτασης 26.010,04 τ.μ., στο οποίο υφίστανται κτήρια, διατηρητέα και μη.
Σημειώνεται ότι το συγκρότημα περιελάμβανε αρχικά 35 κτίσματα (διατηρητέα και μη) συνολικής επιφάνειας 18.291,52 τ.μ., εκ των οποίων μη διατηρητέα κτήρια συνολικής επιφάνειας 3.747,98 τ.μ. κατεδαφίστηκαν περί το 2003-04. Έτσι, σήμερα τα υφιστάμενα κτίσματα έχουν συνολική επιφάνεια 14.543,54 τ.μ., εκ των οποίων τα 1.121,74 τ.μ. αφορούν υπόγεια/ημιυπόγεια, τα 987,02 τ.μ. μη διατηρητέα που μπορούν να κατεδαφιστούν και τα 12.434,78 τ.μ. κτήρια χαρακτηρισμένα ως διατηρητέα, είτε πλήρως είτε μόνο κατά το κέλυφός τους.
Έτσι, τώρα διατηρητέα έχουν χαρακτηριστεί 6 κτήρια στο σύνολό τους και άλλα 7 μόνο ως προς το κέλυφός τους. Όλα τα υπόλοιπα είναι δυνατόν να κατεδαφιστούν.
Υπενθυμίζεται ότι οι όποιες προσπάθειες έγιναν στο παρελθόν έπεσαν στο κενό. Πιο σοβαρή ήταν αυτή του 2003, με το project «Πολιτεία Αλλατίνη». Σε αυτό συμμετείχαν η Αλλατίνη Α.Ε., η Θεμελιοδομή Α.Ε, οι Αστικές Αναπτύξεις Θεσσαλονίκης Α.Ε. και η Ωμέγα Τράπεζα, όλες σήμερα υπό πτώχευση ή εκκαθάριση. Το σχέδιο, συνολικού προϋπολογισμού 40 εκατ. ευρώ, στόχευε στην επανάχρηση των διατηρητέων κτιρίων, την ανέγερση κατοικιών, τη δημιουργία υπόγειου χώρου στάθμευσης και χώρων πρασίνου. Ωστόσο, το όλο εγχείρημα ναυάγησε λόγω της αδυναμίας ανέγερσης νέων κτισμάτων και των προσφυγών στο ΣτΕ.
Το σενάριο βέλτιστης αξιοποίησης
Σύμφωνα με την έκθεση εκτίμησης, το σενάριο βέλτιστης αξιοποίησης που υιοθετείται αφορά την πλήρη ανακατασκευή του συνόλου των υφιστάμενων κτηρίων (διατηρητέων και μη) και μόνο λόγω του γεγονότος ότι το ακίνητο παραμένει πολεοδομικά αρρύθμιστος χώρος και οι όποιες προσπάθειες προσθήκης νέων κτηρίων κατά το παρελθόν δεν τελεσφόρησαν.
Με βάση αυτό τα ισόγεια θα μπορούσαν να μετατραπούν σε χώρους καταστημάτων, οι όροφοι σε διαμερίσματα, ενώ τα υπόγεια θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν βοηθητικούς χώρους (αποθήκες κ.λπ.) των καταστημάτων.
Παράλληλα, ο περιβάλλων χώρος μπορεί να διαμορφωθεί κατάλληλα με τραπεζοκαθίσματα για τα καταστήματα, χώρους στάθμευσης και πρασίνου.
Η ιστορία 169 ετών
Το συγκρότημα Αλλατίνη συμπληρώνει φέτος 169 χρόνια ιστορίας, καθώς ο πρώτος αλευρόμυλος χτίστηκε στο συγκεκριμένο σημείο το 1854 από τη γαλλική εταιρεία Darblay de Corblay. Το 1883 πέρασε στον έλεγχο της γνωστής εβραϊκής οικογένειας Αλλατίνη, που είχε έρθει στη Θεσσαλονίκη από τη Φλωρεντία το 1715, στην οποία οφείλει και την ονομασία του. Επί των ημερών της εγκαταστάθηκε ο πρώτος ηλεκτροδοτούμενος κυλινδρικός μύλος, ενώ μετά από μια καταστροφική πυρκαγιά το 1898 χτίζεται νέο συγκρότημα με κυλινδρόμυλο, φούρνους, μηχανουργεία κ.ά. καθώς και την εμβληματική καμινάδα των 35 μέτρων. Η οικογένεια Αλλατίνη για αυτό τον λόγο εξέδωσε ομολογιακό δάνειο στο Χρηματιστήριο των Παρισίων.
Το 1926 ξεκινά ένας νέος ιστορικός κύκλος, με την εταιρεία να περνάει στα χέρια του Κοσμά Πανούτσου από το Κρανίδι της Αργολίδας, που εμπορευόταν σιτηρά από το εξωτερικό, ενώ δραστηριοποιείτο και στη ναυτιλία. Ο Κοσμάς Πανούτσος, που δεν ήταν άλλος από τον παππού του Στέφανου Μάνου, υπήρξε επιφανής επιχειρηματίας της εποχής, διατελώντας και πρόεδρος του ΣΕΒ, ενώ πολιτεύθηκε για ένα διάστημα στο πλευρό του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Επί των ημερών του οι Μύλοι Αλλατίνη επεκτάθηκαν και έζησαν στιγμές δόξας συνεχίζοντας τη δραστηριότητά τους ακόμη και κατά τη διάρκεια της Κατοχής.
Το 1951, όταν ο Κοσμάς Πανούτσος είχε φύγει από τη ζωή, ο μύλος καταστρέφεται από πυρκαγιά για δεύτερη φορά, όντας μάλιστα και ανασφάλιστος. Τα ηνία ανέλαβαν εκείνη την περίοδο οι κόρες του Μαριέττα Πανούτσου-Μάνου και Ειρήνη Πανούτσου-Βραχνού, οι οποίες το 1964 μοίρασαν την οικογενειακή περιουσία, με την πρώτη να κρατάει τους Μύλους και τη δεύτερη την Κεραμεία Αλλατίνη. Η λειτουργία των Μύλων Αλλατίνη σταμάτησε από το 1980.
Το 1987, ο κλάδος της μπισκοτοποιίας αποσπάται και δημιουργείται η Ελληνική Εταιρεία Μπισκότων Α.Ε., η οποία πωλήθηκε στον όμιλο Κυριάκου Φιλίππου. Παράλληλα, δημιουργείται η Εταιρεία Δημητριακών Βορείου Ελλάδος Α.Ε., η οποία μαζί με τη μητρική της Αλλατίνη Α.Ε. μεταβιβάζονται κατά το πλειοψηφικό ποσοστό στον όμιλο Δαυίδ-Λεβέντη. Ενεργό ρόλο στη συνέχεια διαδραμάτισε ο Νίκος Κατσέλης της ομώνυμης αρτοβιομηχανίας (Υιοί Κατσέλη) που το 2008 απορρόφησε την Αλλατίνη Α.Ε. δημιουργώντας τον όμιλο Nutriart, για να ακολουθήσει μια περιπετειώδης πορεία η οποία κατέληξε στην κατάθεση αίτησης πτώχευσης τον Σεπτέμβριο του 2013.
Φωτογραφία: Βασίλης Βερβερίδης/Motionteam
