Την ευθύνη για την εμπρηστική επίθεση στο δικηγορικό γραφείο του Θεόφιλου Αλεξόπουλου επί της οδού Εγνατίας 74 στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ανέλαβε η ομάδα «Πυρήνες Άμεσης Δράσης-Οργάνωση Αναρχική Δράση».
Αναλυτικά η ανακοίνωση σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου αναφέρει:
“Την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, σε σουίτα του πολυτελούς ξενοδοχείου ΜΕΤ, μια ανθρωπόμορφη συμμορία από goldenboys, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονται ο επιχειρηματίας στον κλάδο της εστίασης Μάνος Παπαδόπουλος (ιδιοκτήτης του Αχίλλειον) και οι ιδιοκτήτες της Coca-cola στην Ελλάδα Ευαγόρας και Βασίλης Λεβέντης, δεσμεύουν την 24χρονη Γεωργία Μπίκα και αφού τη ναρκώνουν, προχωρούν στον ομαδικό βιασμό της.
Η ίδια από την πρώτη στιγμή βρίσκει το σθένος και τη δύναμη να σταθεί στα πόδια της και με αποφασιστικότητα να μη σιωπήσει, καταγγέλλοντας το περιστατικό. Ο ένας εκ των βιαστών (Βασίλης Λεβέντης) συλλαμβάνεται και αφήνεται ελεύθερος, με τον ίδιο λίγες ώρες αργότερα να ποζάρει προκλητικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κρατώντας την εφημερίδα που καταγράφει στο εξώφυλλο τα κατορθώματά του. Στη σκηνή της παρακμής μπαίνει ακόμα ένας κομπάρσος της αθλιότητας, ο συνήγορος υπεράσπισης ενός εκ των βιαστών.
Ο Θεόφιλος Αλεξόπουλος, γεμάτος θράσος ξεδιπλώνει το αντριλίκι του πίσω από την επαγγελματική του ιδιότητα, βρίσκοντας τη Γεωργία Μπίκα μέσα στο αστυνομικό τμήμα και της επιτίθεται λεκτικά για να την εκφοβίσει και να την αποτρέψει να κινηθεί νομικά.
Αυτή η ευκολία με την οποία κινούνται κάποια καθάρματα, που τα κατακλύζει το αίσθημα ατιμωρησίας το οποίο πηγάζει ταυτόχρονα από τα προνόμια της πατριαρχίας και την ασφάλεια που απολαμβάνουν μέσα από το κοινωνικό και ταξικό status στο οποίο βρίσκονται, ήταν πάντα ένα χαρακτηριστικό που όπλιζε τη σκέψη, τη θέλησή μα πάνω απ’ όλα το συνειδησιακό μας καθήκον για εκδίκηση. Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την εμπρηστική επίθεση με μηχανισμό χαμηλής ισχύος στο δικηγορικό γραφείο του υποστηρικτή μαστροπών και βιαστών, Θεόφιλου Αλεξόπουλου, στην οδό Εγνατίας 74 στη Θεσσαλονίκη, το πρωί της 31ης Γενάρη.
Τα γεγονότα μέσα από την επιμονή και την αποφασιστικότητα της Γεωργίας, που στάθηκε μόνη απέναντι στο τείχος της Πατριαρχίας, καταλαμβάνουν τη δημόσια σφαίρα όπου και αποκαλύπτεται μεθοδικά η ύπαρξη ολόκληρου κυκλώματος μαστροπείας που ναρκώνει και προάγει νεαρές κοπέλες για τα γούστα και το αντριλίκι της οικονομικής ελίτ.
Ένα κύκλωμα που έχει τις πλάτες των ένστολων βιαστών και της αστικής δικαιοσύνης, για να ξεπλένουν τα μούτρα τους με βάση το οικονομικό και κοινωνικό status και τα πολιτικά-οικονομικά συμφέροντα που εκπροσωπούν τόσο στην νόμιμη οικονομία όσο και στη μαύρη παραοικονομία μέσα από τις μαφίες ναρκωτικών, όπλων, προστασίας και trafficking.
Η υπόθεση της Γεωργίας είναι ακόμη μια σταγόνα μέσα στον ποταμό της αηδίας που κατακλύζει την καθημερινότητα τον τελευταίο χρόνο. Δεκάδες γυναικοκτονίες και περιστατικά κακοποιήσεων, βιασμοί και παραβιαστικά περιστατικά, συνθέτουν μια κοινωνική πραγματικότητα όπου η βία ενάντια στις γυναίκες αποτελεί μια νέα κανονικότητα.
Παιδοβιαστές στις εκκλησίες υπό τις ευλογίες του θεού, ομαδικοί βιασμοί σε σχολεία, κακοποιήσεις και δολοφονίες συζύγων, κορών, φιλενάδων δείχνουν πως αυτή η κοινωνία είναι ασφυκτικά γεμάτη με Λεβέντες που κρύβουν το αντριλίκι τους πίσω από κάτι αρχίδια να!
Ε, αυτά τα αρχίδια θα κοπούν μια και καλή μαζί με τα γέλια, τα εκ του ασφαλούς σχόλια και τις προκλητικές αναφορές σκουπιδιών (όπως ο συνεργάτης του δημάρχου Άργους-Μυκηνών, Χρήστος Αγγελόπουλος) που βρίσκουν βήμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στα τρομοπάνελ για να πουν την κάφρικη εξυπνάδα τους, αμφισβητώντας το βίωμα και τις καταγγελίες των θυμάτων περιστατικών σεξιστικής βίας.
Έχουμε την ελίτ των αστών που μας αντιμετωπίζουν σαν πιόνια στη σκακιέρα των ορέξεών τους: πατάνε πάνω στα σώματά μας άλλοτε για να τα συνθλίψουνε στους ναούς και τα κάτεργα της ταξικής εκμετάλλευσης και άλλοτε για να τα βιάσουν σε σουίτες, κότερα και λιμουζίνες.
Έχουμε τους ένστολους βιαστές που καθαρίζουν την παρτίδα υποθάλπτοντας τη νόμιμη σωματεμπορία-έχουμε ζητήσει έτσι και αλλιώς τα κεφάλια 21 εξ’ αυτών και έχουμε σκοπό να τα πάρουμε όλα ένα προς ένα.
Έχουμε το σύμπλεγμα της αστικής δικαιοσύνης που ξεπλένει ότι ξεφεύγει από τη φτερούγα της ένστολης μαφίας: δικαστές κάνουν τα στραβά μάτια, ιατροδικαστές διενεργούν ελλιπείς και ασαφείς ελέγχους και εξετάσεις, ανακριτές ελευθερώνουν βιαστές ελλείψει στοιχείων. Έχουμε τέλος τους τηλεκανίβαλους που χτίζουν το άλλοθι της άλλης πλευράς πάνω σε ένα σωρό γιατί! που πρέπει να βαραίνουν το θύμα και όχι τον θύτη.
Γιατί πήγε στο πάρτυ; Γιατί ντύθηκε έτσι; Γιατί γυρνούσε μόνη; Γιατί; Γιατί; Γιατί; Και σα να μην φτάνουν όλα αυτά έχουμε και κάτι μιάσματα σα τον Αλεξόπουλο που τολμάει να μιλάει για πόλεμο λάσπης στο πρόσωπό του και καθεστώς τρομοκρατίας. Εμείς θα απαντήσουμε συνοπτικά πως …σε έναν κόσμο γεμάτο Λεβέντες σαν και εσένα, δεν έχεις κανένα λόγο να κοιμάσαι ήσυχος.
Κάθε φορά που θα φέρνεις στο μυαλό σου τη συμπεριφορά σου απέναντι στη Γεωργία, θα σε κυριεύει η ίδια ανασφάλεια, πως μπορεί την επόμενη φορά που θα ξυπνήσεις, να μας βρεις στο σαλόνι του σπιτιού σου. Και εκεί θα δούμε τι εξηγήσεις έχεις να μας δώσεις.
Όσων αφορά τις δηλώσεις κινδυνολογίας κατοίκου της ίδιας πολυκατοικίας, θα αρκεστούμε να απαντήσουμε με ένα ερώτημα: εμείς πραγματοποιήσαμε μια πλήρως ελεγχόμενη, και στοχευμένη ενέργεια απέναντι σε συγκεκριμένο πρόσωπο με συγκεκριμένες ευθύνες κατά την οποία δε χρειάστηκε καν η επέμβαση τρίτων για αποφυγή οποιουδήποτε κινδύνου.
Εσύ είσαι εντάξει με τη συνείδησή σου, που αφήνεις τα παιδιά σου να μεγαλώνουν μέσα σε μια οικοδομή, στην οποία κυκλοφορούν βιαστές (όπως ο έτερος κάτοικος και εμπλεκόμενος στην ίδια υπόθεση) και υπερασπιστές τους;;;
Μέσα σε μια κοινωνική συνθήκη οικοδομημένη πάνω στην απολυτότητα των συμβολαίων της πατριαρχίας, εκεί όπου καθετί είναι δομημένο με αντροκρατικό προσανατολισμό από τη γλώσσα μέχρι πολλές φορές τα βλέμματα και τις πιο απλές χειρονομίες, εμείς οφείλουμε να εντοπίζουμε τις αντιφάσεις μας και να τις πολεμάμε μέρα με τη μέρα.
Να ξέρουμε πότε να σιωπούμε και πότε να κραυγάζουμε. Να στεκόμαστε στο πλευρό κάθε θύματος της κουλτούρας του βιασμού και της έμφυλης καταπίεσης ξεπερνώντας τα στενά όρια της νομιμότητας και της διαμαρτυρίας.
Η αστική δικαιοσύνη έχει κάθε λόγο να ξεπλένει τους βιαστές που αποτελούν δομικό στοιχείο και απότοκο του συστήματος που υπερασπίζεται και περιφρουρεί. Η αντίσταση στην έμφυλη βία, οφείλει να αποτελέσει πολεμική συνθήκη-να διεξαχθεί με τους ίδιους αμείλικτους όρους που αποτυπώνονται στο πεδίο του επαναστατικού πολέμου ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας και ανισότητας.
Σε αυτόν τον πόλεμο θα δώσουμε και την ψυχή μας για να υπερασπιστούμε την απώλεια κάθε αδερφής μας, που χάθηκε από το αντριλίκι του κάθε Λεβέντη. Έχουμε χάσει ήδη πολλά για να αρκεστούμε σε απλές διαμαρτυρίες. Ο επαναστατικός τερρορισμός θα αποτελέσει το καρφί στην καρδιά του κτήνους, για να αλλάξει ο φόβος στρατόπεδο.
Μπάτσοι, Δικαστές, Λεβέντες Μαστροποί μια σφαίρα σας αξίζει και σουίτα στην εντατική.
Καμία γυναίκα μόνη-καμία γυναίκα λιγότερη.
Πυρήνες Άμεσης Δράσης-Οργάνωση Αναρχική Δράση”
