Νίκος Γκάλης: Eγινε… μάθημα στην Α’ γυμνασίου

Γκάλης

Γίνεται ξεχωριστή αναφορά στο πρόσωπο του

Πριν λίγες μέρες συμπληρώθηκαν 35 χρόνια από την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ το 1987 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Εκεί, ο  Νίκος Γκάλης ήταν ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές.

Και από εδώ και πέρα, ο Νίκος Γκάλης θα είναι και… μάθημα στο σχολείο και συγκεκριμένα στα κείμενα Νεοελληνικής Γλώσσας της Α’ Γυμνασίου, αφού γίνεται ξεχωριστή αναφορά στο πρόσωπό του.

Το συγκεκριμένο κείμενο έχει τίτλο «Ο μικρόσωμος θεός» και αναφέρεται στο Ευρωμπάσκετ 1987, όταν ο Γκάλης με τις εκπληκτικές εμφανίσεις του οδήγησε, έχοντας και τη βοήθεια των συμπαικτών του, την Ελλάδα στην κορυφή της Ευρώπης.

Αναλυτικά το κείμενο

«Από τις μέρες όμως του ’87 και μετά το μπάσκετ αναδείχθηκε σε εθνικό μας άθλημα. Η εθνική μας ομάδα πρώτη στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Δεν λησμονώ το παρελθόν, αλλά αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς όλα άλλαξαν εκείνον τον Ιούνιο του 1987. Το είχαμε ανάγκη να πανηγυρίσουμε; Άλλη μία τεχνική του συστήματος να αποπροσανατολίσει από τα μεγάλα και σοβαρά; Τίποτε ή και όλα αυτά μαζί;

Ναι, αλλά τη διαφορά την έκανε ο τρόπος. Αυτός που ανέτρεπε κάθε τεχνοκρατικό προγραμματισμό μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια, κάθε έλεγχο και καθιστούσε τις μαγικές ενέργειες του Νίκου Γκάλη σε τέχνη του απρόβλεπτου.

Διαβάστε επίσης  Νίκος Γκάλης: Βραβεύτηκε για την προσφορά του από τους ομογενείς στο Σικάγο

Αλλά αυτό θαρρώ πως πέτυχε ο μικρόσωμος 13ος Έλληνας Θεός, έτσι τον αποκάλεσαν με την γνωστή υπερβολική διάθεση που διακρίνει τους αθλητικούς συντάκτες. Ο Νίκος Γκάλης που ήρθε να μας γεμίσει αυτοπεποίθηση. Να μας διδάξει πως όταν κάνεις τρόπο ζωής κάτι που αγαπάς και που χρειάζεται θυσίες και επιμονή –πείσμα και εμμονές θα συμπλήρωνα, όλα μπορούν να συμβούν. Προφανώς μία σειρά πολύ σημαντικών συμπατριωτών μας σε διάφορους τομείς έχουν προσφέρει τα ανάλογα, αλλά πώς να το κάνουμε το θέαμα, ο αθλητισμός, αποτυπώνει με μεγαλύτερη ευγλωττία από τον καθημερινό μόχθο και την επιστήμη, την επιτυχία.

Τον Νίκο Γκάλη τον χαρακτήρισαν κορυφαίο Έλληνα αθλητή όλων των εποχών, τον ανήγαγαν σε σύμβολο, τον αμφισβήτησαν, τον πολέμησαν. Σίγουρα πάντως έχει καταγραφεί στη συλλογική μας μνήμη η μορφή του να παλεύει στον αέρα με θηριώδεις αντιπάλους.

Και λες και ήξερε τους μηχανισμούς της μυθοποίησης ο ίδιος, που δεν τους ήξερε, δεν μίλησε ποτέ όλα αυτά τα χρόνια που έπαιξε μπάσκετ ή που αποτραβήχτηκε για τον εαυτό του. Μιλούσαν οι άλλοι γι’ αυτόν. Και διαβάσαμε κείμενα σχεδόν λογοτεχνικά από δημοσιογράφους που αναγκάστηκαν να στραφούν στη λογοτεχνία για να περιγράψουν τις χορευτικές του πιρουέτες στον αέρα, τις ηρωικές και ευφάνταστες επελάσεις του».