Επιστήμονες στη Γαλλία ανακάλυψαν δέκα προβλήματα υγείας που σχετίζονται με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης νόσου Αλτσχάιμερ αργότερα στη ζωή.
Σύμφωνα με όσα αναφέρονται τα προβλήματα αυτά εκδηλώνονται έως και μία δεκαετία πριν από τη διάγνωση της νευροεκφυλιστικής νόσου.
Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι η συχνότερη αιτία άνοιας, καθώς ευθύνεται για το 60-70% των κρουσμάτων της.
Υπολογίζεται ότι προσβάλλει το 4,5% των ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτό σημαίνει ότι πάσχουν από τη νόσο αυτήν τουλάχιστον 4,85 εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες.
Η νόσος έχει σοβαρές συνέπειες σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο, διότι η φροντίδα των πασχόντων είναι πολύ απαιτητική.
Αν και η ακριβής αιτία της δεν είναι γνωστή, έχει διαπιστωθεί ότι αναπτύσσεται σταδιακά σε βάθος αρκετών δεκαετιών πριν τελικά εκδηλωθεί.
Ωστόσο, έως σήμερα δεν έχει βρεθεί θεραπεία που να τροποποιεί την πορεία της.
Γι’ αυτόν το λόγο γίνονται προσπάθειες να εντοπιστούν οι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο, ώστε να βρεθούν τρόποι πρόληψης.
Συσχέτιση της νόσου Αλτσχάιμερ με άλλες παθήσεις και διαταραχές
Στο πλαίσιο αυτό, επιστήμονες από τη Γαλλία εξέτασαν στοιχεία από περισσότερους από 39.000 γάλλους και βρετανούς ασθενείς, αναζητώντας τυχόν συσχετίσεις της νόσου Αλτσχάιμερ με 123 διαφορετικές παθήσεις και διαταραχές.
Ειδικότερα, ανέλυσαν στοιχεία 24 ετών που αφορούσαν 20.214 ασθενείς από τη Βρετανία.
Ανέλυσαν επίσης στοιχεία 21 ετών που αφορούσαν 19.458 πάσχοντες από τη Γαλλία.
Όπως γράφουν στην ιατρική επιθεώρηση The Lancet Digital Health, μόνο οι 10 από τις 123 διαταραχές (ποσοστό 8%) συσχετίζονταν σημαντικά με τη νόσο και στις δύο χώρες.
Οι διαταραχές αυτές ήταν:
Η μείζων καταθλιπτική διαταραχή (σοβαρή κατάθλιψη)
Η αγχώδης διαταραχή
Η διαταραχή οξέος στρες
Η απώλεια της ακοής (βαρηκοΐα)
Η δυσκοιλιότητα
Η σπονδύλωση
Η απώλεια μνήμης
Η κόπωση και η κακουχία
Η λιποθυμία και η κατάρρευση
Η παθολογική απώλεια βάρους
Πότε διαγνώστηκαν
Από τα προβλήματα αυτά, μόνο η σπονδύλωση είχε διαγνωστεί 2 έως 10 χρόνια πριν από τη διάγνωση της νόσου Αλτσχάιμερ.
Οι υπόλοιπες διαταραχές είχαν διαγνωστεί λίγους μήνες έως και 10 χρόνια νωρίτερα.
Η σπονδύλωση είναι ένας γενικός όρος, με τον οποίον περιγράφονται οι εκφυλιστικές παθήσεις σε οποιοδήποτε τμήμα της σπονδυλικής στήλης. Ο όρος περικλείει τη σπονδυλική οστεοαρθρίτιδα, τη σπονδυλική στένωση, την εκφύλιση των μεσοσπονδυλίων δίσκων κ.λπ.
Στην παρούσα μελέτη, το 63% των ασθενών με σπονδύλωση στη Βρετανία και το 60% στη Γαλλία είχαν εκδηλώσει σπονδύλωση στον αυχένα τους.
Η μελέτη έδειξε ακόμα πως όσο πλησιέστερα προς τη διάγνωση είχαν εκδηλωθεί οι εν λόγω διαταραχές, τόσο μεγαλύτερος ήταν ο κίνδυνος.
Ωστόσο, σε αρκετές περιπτώσεις η αύξησή του άρχιζε πολλά χρόνια νωρίτερα.
Η κατάθλιψη και η αγχώδης διαταραχή, λ.χ., σχετίστηκαν με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο για νόσο Αλτσχάιμερ ακόμα κι όταν διαγνώστηκαν 9-10 χρόνια πριν από τη διάγνωσή της.
Αντίστοιχα, η δυσκοιλιότητα και η παθολογική απώλεια βάρους στα 7 χρόνια κατά μέσον όρο πριν από τη διάγνωση της νόσου.
Η κακουχία και η κόπωση, όμως, σχετίστηκαν με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο κυρίως στη διετία πριν από τη διάγνωση. Το ίδιο και η λιποθυμία.
Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι αυτά τα δέκα προβλήματα υγείας «μπορεί να θεωρηθούν ως δυνητικά προδιαγνωστικά χαρακτηριστικά της νόσου Αλτσχάιμερ», γράφουν οι ερευνητές στο άρθρο τους.
Πηγή: iatropedia.gr
