Το βιτριόλι, κατά τους χημικούς θειικό οξύ, είναι ανόργανο, ισχυρό οξύ, καυστικό (προκαλεί εγκαύματα αν πέσει στο δέρμα) και όταν είναι θερμό και πυκνό προκαλεί την οξείδωση ενώσεων.
Δυστυχώς το βιτριόλι ήρθε γι’ ακόμη μία φορά στην επικαιρότητα με αφορμή ένα τραγικό συμβάν. Πριν λίγες ημέρες, μία 34χρονη γυναίκα, δέχθηκε επίθεση από μία άγνωστη στην περιοχή της Καλλιθέας. Το θύμα, υπέστη σοβαρές βλάβες από την επίθεση, ενώ κινδυνεύει να χάσει το μάτι της.
Τι είναι όμως το βιτριόλι και τι ζημιά προκαλεί; Απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα έδωσε ο κ. Νίκος Κατσαρός, πρώην πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Χημικών.
Τι είναι το βιτριόλι και τι προκαλεί;
Ο κ. Κατσαρός, μιλώντας στην ΕΡΤ1, υποστήριξε ότι το βιτριόλι «είναι εξαιρετικά καυστικό και διαβρωτικό και χρησιμοποιείται ευρύτατα στη χημική βιομηχανία. Μεταξύ άλλων, έχει εφαρμογές στα λιπάσματα, σε χημικά είδη, στα χρώματα και, κυρίως, στις μπαταρίες οχημάτων».
Ο Νίκος Κατσαρός τόνισε πως στο παρελθόν ήταν ένας δείκτης της βιομηχανικής παραγωγής κάθε χώρας και πως η Ελλάδα παρήγαγε ποσότητες στην Πτολεμαΐδα. Ερωτηθείς για τη ζημιά που προκαλεί το βιτριόλι ο πρώην πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Χημικών είπε:
«Επειδή είναι εξαιρετικά διαβρωτικό προκαλεί μόνιμα εγκαύματα σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Καταστρέφει το δέρμα και εισχωρεί βαθιά μέσα στη σάρκα, προκαλώντας μεγάλες καταστροφές στους ιστούς. Γι’ αυτό και χρειάζεται σειρά από πλαστικές επεμβάσεις για να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες. Παλαιότερα, στα αστυνομικά μυθιστορήματα όταν ήθελαν να εξαφανίσουν ένα πτώμα το έριχναν σε ένα μπάνιο με οξύ. Είναι επειδή μπορεί να διαλύσει ακόμη και τα οστά.»
Γιατί αποκαλείται το «υγρό της ερωτικής αντιζηλίας» και πόσο εύκολα μπορεί να το βρεθεί;
Πόσο εύκολα μπορεί να το βρει κάποιος; Σύμφωνα με τον Νίκο Κατσαρό… «πολύ εύκολα». Ο κ. Κατσαρός επισήμανε ότι στο παρελθόν πήρε τον τίτλο του «υγρού των ερωτικών αντιζηλιών. Είναι πολύ εύκολο να βρεθεί στην Ελλάδα, στη Σωκράτους, τη Λυκούργου, σε καταστήματα με χημικά. Θα αγοράσετε βιτριόλι με όποια περιεκτικότητα (σ.σ. νερού) θέλετε. Είτε με 50%, είτε 70%, είτε 30%. Για αγορά μικρής ποσότητας δεν υπάρχουν προϋποθέσεις» σημείωσε.
Πώς ανακαλύφθηκε και γιατί ονομάστηκε έτσι
Το βιτριόλι «έχει πολλές εφαρμογές και είναι ένα από τα κορυφαία προϊόντα της χημικής βιομηχανίας. Η παγκόσμια παραγωγή του το 2001 ήταν 165 Mtn, αξίας 8 εκατ. δολαρίων. Κύριες χρήσεις του είναι τα υγρά μπαταρίας διαφόρων οχημάτων, η κατεργασία ορυκτών, η παρασκευή λιπασμάτων, η διύλιση του πετρελαίου, η κατεργασία αποβλήτων και η χημική σύνθεση» σημειώνει η Wikipedia.
Σε ό,τι αφορά την ανακάλυψη του, όπως προκύπτει, «αποκαλύφθηκε» από τον αλχημιστή Abu Musa Jabir ibn Hayyan al azdi, τον 8ο αιώνα. Τον 9ο αιώνα μελετήθηκε από τον Πέρση ιατρό και αλχημιστή Ibn Zakariya al-Razi που το απόκτησε με ξηρή απόσταξη ορυκτών, που περιείχαν ένυδρο θειικό σίδηρο και ένυδρο θειικό χαλκό.
Η «σκυτάλη» πέρασε σε άλλους αλχημιστές που ασχολήθηκαν όπως ο Γερμανός Αλβέρτος ο Μέγας, τον 13ο αιώνα. Το θειικό οξύ ήταν γνωστό στη Μεσαιωνική Ευρώπη ως «έλαιο βιτριολιού» ή «πνεύμα βιτριολιού» ή απλούστερα ως «βιτριόλι», ανάμεσα σε άλλη ονόματα. Η κεντρική λέξη «βιτριόλι» προέρχεται από τη λατινική λέξη vitreus, δηλαδή γυαλί, σχετιζόμενο με την υαλώδη εμφάνιση των ένυδρων θειικών αλάτων, που επίσης είχαν το όνομα «βιτριόλι».
Πηγή: ΕΡΤ1, Wikipedia.org, iefimerida.gr
