Η Εκκλησία τιμά σήμερα Δεκαπενταύγουστο, την εορτή της Κοιμήσεως και της Μεταστάσεως της Θεοτόκου. Το πρόσωπο της Κυρίας Θεοτόκου, της Παναγίας με τον μεγάλο αριθμό προσωνυμίων, της Μητέρας του Κυρίου μας και Μητέρας όλων των ανθρώπων.
Η σημερινή μέρα μας καλεί να μιμηθούμε το τιμώμενο πρόσωπο της Θεοτόκου, προσεγγίζοντας την ζωή και τις αρετές Της, αφήνοντας την αγιότητα Της να μας συνεπάρει, οδηγώντας μας σταδιακά στην χαρά της πίστης.
Η Θεοτόκος συνδράμει στο έργο της σωτηρίας του ανθρώπου από τον Χριστό, σε όλη της την ζωή. Με την κοίμηση και την μετάσταση Της έγινε πρότυπο για κάθε πιστό, που υποδέχεται τον Χριστό και τον γεννά στην καρδιά του. Ως σύμβολο και οδηγήτρια Του, καλεί τον άνθρωπο να αντλήσει όλα τα απαραίτητα εφόδια ζωής που θα αποτελέσουν πηγή αγάπης και ελπίδα προστασίας.
Σε μια προσπάθεια αναφοράς στοιχείων της προσωπικότητας της Κεχαριτωμένης Μαρίας, θα μιλούσαμε για την αγνότητα και απλότητα του χαρακτήρα Της, αλλά και για την απόλυτη υπακοή στο θέλημα του Θεού ώς «ευλογημένη εν γυναιξί» του γεγονότος του Ευαγγελισμού, καθώς είναι εκείνη που θα συλλάβει εκ Πνεύματος Αγίου και θα γεννήσει τον Σωτήρα του κόσμου. Θα αναφέραμε την ταπείνωση Της η οποία την συνοδεύει εφ’ όρου ζωής, ενώ θα εμπνεόμασταν από την αγάπη της στο λόγο του Θεού και των Γραφών, αποκτώντας σοφία και σύνεση, και τέλος θα παρατηρούσαμε τη γενναιότητα και την καρτερία της, όταν κάτω από το Σταυρό στο Γολγοθά νιώθει την προφητεία του Συμεών .
Οι θεομητορικές εορτές αποτελούν αφορμή για να φανερώσουμε την τιμή και την ευγνωμοσύνη μας προς το πρόσωπο της Θεοτόκου, ενώνοντας τις προσευχές μας με την πλούσια υμνολογία της λατρείας μας. Η πρεσβεία που επιζητούμε από την Παναγία μέσα από τις ακολουθίες του Μεγάλου και του Μικρού Παρακλητικού Κανόνα δεν είναι μία απλή εφαρμογή του Τυπικού αλλά κάτι βαθύτερο που απορρέει από την ψυχή του κάθε χριστιανού. Αυτό το νόημα έχει συλλάβει ο ιερός υμνωδός και το αποτυπώνει σε κάθε λέξη μέσα στους Κανόνες, καθώς ο λαός μας την τιμά καθημερινά με την ίδια ζέση και σήμερα στην εορτή της με ιδιαίτερη λαμπρότητα και κατάνυξη.
Σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, από τα μεγάλα αστικά κέντρα έως τις ακριτικές γωνιές σε στεριά και θάλασσα, υπάρχουν ενοριακοί ναοί, ξωκλήσια και ιερές μονές τα οποία είναι αφιερωμένα στην Υπεραγία Θεοτόκο, κατέχοντας πρωταρχική θέση στο σεβασμό των Χριστιανών. Η Παναγία αναγνωρίζεται από την Εκκλησία ως η μητέρα όλης της ανθρωπότητας, ενώ ο ρόλος της ως μεσίτριας μεταξύ ανθρώπων και Θεού, την καθιστά πηγή παρηγοριάς και ελπίδας. Η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, είναι μια υπενθύμιση της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο, που αποτυπώνεται στην ανάληψη της Παναγίας, ενθαρρύνοντας τους πιστούς να ζουν με πίστη και ελπίδα στη δική τους ανάσταση.
Μέσα σε καιρούς με έντονη καθημερινότητα που προβληματίζει την σκέψη μας, την προσωπικότητα της Παναγίας ο σύγχρονος χριστιανός την χρειάζεται προκειμένω να είναι οδηγός του στην πίστη και την ομολογία του και ο δρόμος που θα τον κατευθύνει σε ένα ολοκληρωμένο τρόπο ζωής, ζώντας μέσα σε ένα περιβάλλον χαράς και αισιοδοξίας.
