Την επισήμανση πως ένας σεισμός ανάλογος με αυτόν που έχει συμβεί στην Νοτιοανατολική Ασία, θα μπορούσε να είχε καταστροφικές επιπτώσεις κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις και στην Ελλάδα, υπογράμμισε ο καθηγητής σεισμολογίας, Άκης Τσελέντης.
Όπως υποστηρίζει σε ανάρτησή του ο κ. Τσελέντης, λόγω του πολύ μικρού εστιακού βάθους, δημιουργήθηκε μια ειδική κατηγορία σεισμικών κυμάτων, που ονομάζονται επιφανειακά κύματα, τα οποία έχουν πολύ μεγάλες περιόδους και διαδίδονται στην επιφάνεια του εδάφους σε πολύ μεγάλες αποστάσεις.
Έτσι, ακόμα και μακρινοί σεισμοί μεγέθους 7,5 έως 8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ μπορούν να επηρεάσουν στην Ελλάδα τα πολύ ψηλά κτίρια, τις μεγάλες γέφυρες, τους αγωγούς παροχής φυσικού αερίου, τις ανεμογεννήτριες και άλλες κατασκευές.
Αναλυτικά η ανάρτηση του Ακη Τσελέντη αναφέρει τα εξής:
«Κινδυνεύει η χώρα μας από αντίστοιχους μακρινούς σεισμούς που μπορεί σε βάθος χρόνου να συμβούν στο Ελληνικό τόξο; (Εκεί που η Ευρασιατική πλάκα συγκρούεται Νότια της Κρήτης με την Αφρικανική);;; Δυστυχώς Ναι!»
Ο λόγος που έπεσαν ουρανοξύστες στην Bakong σε απόσταση 1400 χιλιομέτρων μακριά από το επίκεντρο ήταν κυρίως γιατί τα σεισμικά κύματα που έφθασαν στην Bakong λόγω της μεγάλης διαδρομής τουs μέσα από το γήινο φλοιό έχασαν τις υψηλές συχνότητες έμειναν με τις χαμηλές (δηλ μεγάλες περιόδους) και συντόνισαν τα κτήρια (τα ψηλά) που έχουν μεγάλες ιδιοπεριόδους.
Επιπλέον λόγω του πολύ μικρού εστιακού βάθους δημιουργήθηκε μια ειδική κατηγορία σεισμικών κυμάτων, τα επιφανειακά κύματα τα οποία έχουν πολύ μεγάλες περιόδους και διαδίδονται στην επιφάνεια του εδάφους σε πολύ μεγάλες αποστάσεις.
Αυτό πρέπει να μας προβληματίσει για την Ελλάδα, γιατί μακρινοί σεισμοί 7.5-8.0R που είναι το δυναμικό του ελληνικού τόξου μπορούν να επηρεάσουν τα πολύ ψηλά κτίρια, μεγάλες γέφυρες, αγωγούς παροχής φυσικού αερίου, ανεμογεννήτριες, και άλλες μεγάλων ιδιοπεριόδων κατασκευές.
Κάπως έτσι εξηγείται το ότι με τον σεισμό του ’81 επλήγησαν κυρίως πολυώροφες πολυκατοικίες στην Αθήνα και μάλιστα ο τελευταίος όροφος πάνω, σε αντίθεση με τον σεισμό του ’99 που χτυπήθηκαν κυρίως μονοκατοικίες που δεν ήταν τόσο καλά χτισμένες και κάποιες βέβαια πολυκατοικίες αλλά οι ζημιές έγιναν μεταξύ ισογείου και πρώτου ορόφου και όχι στους τελευταίους όπως με τον σεισμό του ’81.
Θυμηθείτε επίσης και τον 7άρι από τα Κύθηρα τα Θεοφάνεια του 2006. Όπου δονήθηκε όλοι η χώρα σχεδόν το ίδιο και μάλιστα και μέσα στην Αθήνα σε ψηλά κτίρια έπεσαν μπιμπελό και διάφορα άλλα μικροαντικείμενα από σύνθετα παρότι ήταν σε απόσταση άνω των 200 km…
Δηλαδή η διαφορά είναι ότι σε τέτοιου είδους σεισμούς έχουμε μεγάλη χαμηλόσυχνη ταλάντωση του εδάφους αλλά όχι με μεγάλη επιτάχυνση, σε αντίθεση με τοπικούς και επιφανειακούς σεισμούς που έχουν μεγάλες υψίσυχνες εδαφικές κινήσεις και επιταχύνσεις…».
Φωτογραφία: Eurokinissi
