Καλεσμένη του Νίκου Χατζηνικολάου στο «Ενώπιος Ενωπίω» το βράδυ της Δευτέρας (11/01) η σπουδαία Ελληνίδα τραγουδίστρια Ελευθερία Αρβανιτάκη.
Η Ελευθερία Αρβανιτάκη, που συμπληρώνει φέτος σαράντα χρόνια καλλιτεχνικής πορείας, μίλησε για τα τυχαία περιστατικά που την οδήγησαν το 1979 στην «Οπισθοδρομική Κομπανία», για τον θάνατο του πατέρα της αλλά και για τον εγκλεισμό εν μέσω πανδημίας.
Η Ελευθερία Αρβανιτάκη έχει μία πορεία γεμάτη από ιστορικές ηχογραφήσεις, σπουδαίες συνεργασίες – με συνθέτες, στιχουργούς, ποιητές αλλά και ομότεχνούς της ερμηνευτές- και αμέτρητες ζωντανές εμφανίσεις εντός και εκτός των συνόρων σε θέατρα, στάδια, μουσικές σκηνές αλλά και εμβληματικούς συναυλιακούς χώρους διεθνώς. Είναι αδιαμφισβήτητα μια από τις κορυφαίες Ελληνίδες ερμηνεύτριες με μια τεράστια ερμηνευτική γκάμα που αντικατοπτρίζεται στο ευρύ της ρεπερτόριο το οποίο συνδυάζει Δύση και Ανατολή κι έχει σαφείς επιρροές από την μουσική μας παράδοση. Κατάγεται από την Ικαρία και τους Παξούς. Οι New York Times αναφέρουν πως η Ελευθερία Αρβανιτάκη είναι μια σοπράνο που συνδυάζει την γλυκύτητα με τη θέρμη, την καθαρότητα και την ευαισθησία με μια αίσθηση θλίψης και μελαγχολίας.
Ελευθερία Αρβανιτάκη: «Η εμφάνιση στο Carnegie Hall στην Νέα Υόρκη ήταν κάτι πολύ τιμητικό»
Η πανδημία της νόσου Covid-19 επηρέασε και την τραγουδίστρια ανατρέποντας τα σχέδιά της για εμφανίσεις στο εξωτερικό: «Δεν είχα σχεδιάσει να κάνω κάτι αυτή την περίοδο, αλλά πλέον ο εγκλεισμός με πειράζει. Δεν μου αρέσει καθόλου. Είχα κανονίσει συναυλίες στην Ισπανία και ακυρώθηκαν λόγω του κορονοϊού». «Έχω ζήσει και στην Ελλάδα καταπληκτικές στιγμές, αλλά στο Carnegie Hall στην Νέα Υόρκη ήταν κάτι πολύ τιμητικό για μένα», πρόσθεσε σε άλλο σημείο. Η σπουδαία ερμηνεύτρια μίλησε και για το ξεκίνημα της πορείας της τυχαία με την «Οπισθοδρομική Κομπανία» μια μπάντα φοιτητών που έπαιζαν ρεμπέτικα και λαϊκά, ερασιτεχνικά, σε διάφορα κέντρα της Αθήνας. Τους γνώρισε στη Σκόπελο και από τότε έμεινε στο πλευρό του Διονύση Σαββόπουλου.
Παράλληλα, αναφέρθηκε και στην απώλεια του πατέρα της, όταν εκείνη ήταν παιδί, και κατά πόσο αυτή την επηρέασε. «Ήμουν δέκα χρόνων όταν έχασα τον πατέρα μου. Κανείς δεν ξέρει πώς δουλεύει ο μηχανισμός της ψυχής απλά ξέχασα ό,τι γινόταν πριν “φύγει”. Θύμωσα πολύ με αυτό και μετά τον χαμό του πέρασα δύσκολη εφηβεία. Είναι ένα πρόσωπο που δεν θυμάμαι, έλειπε στο εξωτερικό αρκετά συχνά. Δεν ήταν μια παρουσία που θυμάμαι δίπλα μου. Νομίζω πως αν ζούσε, θα ήταν ενθουσιασμένος με την πορεία μου, αλλά όχι με την επιλογή μου. Η μητέρα μου τώρα υπερηφανεύεται», τόνισε η Ελευθερία Αρβανιτάκη.
«Ο έρωτας έχει παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή μου. Είναι δύσκολες οι ισορροπίες. Είναι δύσκολο να είσαι καλλιτέχνης και να έχεις και οικογένεια. Εγώ πιστεύω ότι τα έχω καταφέρει. Είχα την οικογένεια και τα παιδιά και, από εκεί και πέρα, τη δουλειά. Ο πρώτος μου γάμος κράτησε επτά χρόνια και ο δεύτερος 22 χρόνια, με τον Γιώργο Χατζημιχάλη. Είμαι αυστηρή μητέρα, έχω όρια. Είναι καθαρή η σχέση μητέρας-παιδιού. Νομίζω ότι τα έχω καταφέρει εξαιρετικά. Έχω εξαιρετική σχέση με τα παιδιά μου. Είμαι ευχαριστημένη. Στο σπίτι υπάρχω ως μαμά, όχι ως τραγουδίστρια. Είμαι μόνη μου αυτή την περίοδο και μου αρέσει. Είμαι ανοιχτή, αλλά δεν με τρομάζει το ότι δεν έχω σύντροφο. Από τότε που πέθανε ο πατέρας μου, έγινα πιο σκληρή» είπε η Ελευθερία Αρβανιτάκη.
