Στις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ και στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον», βρέθηκε σήμερα το πρωί η Κλαυδία, που εκπροσώπησε με επιτυχία την Ελλάδα στον διαγωνισμό της Eurovision 2025.
Η Κλαυδία, που χάρισε στη χώρα την έκτη θέση, μίλησε για την εμπειρία της στον διαγωνισμό, την αποδοχή του κόσμου και τη δύναμη του τραγουδιού της, που αγγίζει το θέμα του αποχωρισμού.
«Δεν έχω κοιμηθεί καθόλου, αλλά νιώθω απίστευτη ευτυχία και αυτό μου δίνει δύναμη. Δεν έχω ακόμα συνειδητοποιήσει ότι πήγα στην Eurovision. Ήταν μια τεράστια διοργάνωση, για την οποία προετοιμαζόμασταν από τις 31 Ιανουαρίου μέχρι και την αναχώρησή μας».
Αναφερόμενη στη σκηνοθετική προσέγγιση του Φωκά Ευαγγελινού και στην εντυπωσιακή αλλαγή ενδυμασίας κατά τη διάρκεια της εμφάνισής της – από μαύρο σε λευκό φόρεμα – η Κλαυδία αποκάλυψε πως η ιδέα ανήκε εξ ολοκλήρου στον σκηνοθέτη:
«Ο Φωκάς μάς παρουσίασε το concept μέσα στον Φεβρουάριο και όλοι συμφωνήσαμε αμέσως. Οι αλλαγές ήταν ελάχιστες. Η ιδέα της μεταμόρφωσης στη σκηνή ήταν δική του. Μάλιστα, πρώτα σκέφτηκε την αλλαγή και μετά το ρούχο. Προσευχόμασταν όλοι να πετύχει. Του είχα πει πόσο πολύ το ήθελα».
Για το πώς ένιωσε τη στιγμή της εμφάνισης, η Κλαυδία εξήγησε πως η εμπειρία διέψευσε τις προβλέψεις όσων την προειδοποιούσαν ότι θα καταβληθεί από άγχος.
«Μου έλεγαν πως όταν θα βγω στη σκηνή θα μου κοπούν τα πόδια, αλλά συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Ένιωσα τη σκηνή σαν δική μου. Εβλεπα τους σφυγμούς μου και ήμουν ήρεμη».
Το «Αστερομάτα», με το βαθιά προσωπικό του μήνυμα, φαίνεται να άγγιξε πολλούς. Η ίδια δήλωσε πως αυτό ακριβώς ήταν ο στόχος της. «Δεν ένιωσα ποτέ βάρος. Ξέρω ότι θέλω να μιλάω με ειλικρίνεια και να τραγουδώ την αλήθεια μου. Είναι σημαντικό ο κόσμος να ταυτίζεται με ένα τραγούδι. Το συγκεκριμένο κομμάτι μπήκε στην καρδιά πολλών Ελλήνων. Όλοι έχουμε βιώσει απώλειες. Δυστυχώς, ήταν ένα επίκαιρο τραγούδι – μακάρι να μην ήταν».
Τέλος, η τραγουδίστρια υπογράμμισε πως η στήριξη του κόσμου και η σταδιακή αναγνώριση του τραγουδιού ήταν το πιο ουσιαστικό στοιχείο όλης της εμπειρίας:
«Ήταν όμορφο που όλα ήρθαν σταδιακά. Υπήρξε ένα φυσικό χτίσιμο. Παρακολουθούσαμε τα στοιχήματα, αλλά – όπως φάνηκε – δεν είχαν καμία σημασία».
