Το φαινόμενο της οπισθοχώρησης της θάλασσας και ωκεανογραφία

Κρεστενίτης οπισθοχώρηση της θάλασσας

του Γιάννη Κρεστενίτη

Καθηγητή Παράκτιας Τεχνικής και Ωκεανογραφίας, διδάκτορα του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής ΑΠΘ, πρώην προέδρου της ΕΥΑΘ

Τις τελευταίες ημέρες συζητείται η μεγάλη οπισθοχώρηση της θάλασσας και η αποκάλυψη μεγάλων τμημάτων της παραλιακής ζώνης, σε διάφορα τμήματα του Θερμαϊκού Κόλπου, αλλά όχι μόνον.

Το φαινόμενο δεν είναι κάτι το περίεργο ή το αφύσικο! Είναι ο συνδυασμός υψηλής ατμοσφαιρικής πίεσης και παλιρροιακής συζυγίας.

Το διάστημα από 20/2/2021 έως και σήμερα παρουσιάστηκαν πολύ υψηλές ατμοσφαιρικές πιέσεις πάνω από το Αιγαίο. Στη Θεσσαλονίκη, στο διάστημα 20/2/21 έως σήμερα η ατμοσφαιρική πίεση κυμάνθηκε σε τιμές πάνω 1021hPa.

Η υψηλότερη πίεση εμφανίστηκε στις 25/2/21 και ήταν 1034hPa (μειώθηκε στα 1021hPa στις 28/2 και ανέβηκε και πάλι στα 1032hPa στις 2/3/21), όταν η μέση πίεση είναι 1013hPa. Αυτό σημαίνει μια ταπείνωση της μέσης στάθμης της θάλασσας κατά 0.21m.

Επίσης στις 27/2/2021 είχαμε νέα σελήνη, άρα την εμφάνιση παλιρροιακής συζυγίας (ευθυγράμμιση Ήλιου-Γης-Σελήνης), που σημαίνει το μεγαλύτερο εύρος της αστρονομικής παλίρροιας και την εμφάνιση της χαμηλότερης θαλάσσιας στάθμης στη φάση της άμπωτης.

Οπότε τα δύο παραπάνω περίπου ταυτόχρονα φαινόμενα, χαμηλότερη άμπωτης (λόγω αστρονομικής παλίρροιας) και επιπλέον ταπείνωση της θαλάσσιας στάθμης (λόγω υψηλού βαρομετρικού) προκάλεσαν την «οπισθοχώρηση» της θάλασσας και την «αποκάλυψη» επιπλέον παραλιακής ζώνης.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *