Ενοχα τα οκτώ αγόρια για το βιασμό του 15χρονου στο Ιλιον

Ιλιον σπίτι

Αθώα τα τέσσερα κορίτσια Αθώα τα τέσσερα κορίτσια

Ενοχοι κρίθηκαν οι οκτώ από τους 12 συνολικά κατηγορούμενους ανηλίκους (4 κορίτσια και 8 αγόρια) για τον ομαδικό βιασμό 15χρονου συμμαθητή τους στο Ίλιον.

Το αρμόδιο δικαστήριο ανηλίκων έπειτα από την ολοκλήρωση της ακροαματικής διαδικασίας, η οποία διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών, αφού αθώωσε από τα τέσσερα ανήλικα κορίτσια, έκρινε ένοχα τα 8 αγόρια, κατά περίπτωση για αδικήματα όπως βιασμό, αυτουργία σε βιασμό και πορνογραφία.

Στους τρεις από τους καταδικασθέντες μαθητές επιβλήθηκε ποινή τριών ετών σε περιορισμό με αναστολή και στους υπολοίπους πέντε επιβλήθηκαν αναμορφωτικά μέτρα.

Υπενθυμίζεται ότι οι 12 ανήλικοι στην ανακρίτρια είχαν υποστηρίξει πως δεν είχαν βιάσει τον 15χρονο συμμαθητή, κάνοντας λόγο για σεξουαλικές πράξεις που έλαβαν χώρα αλλά στο πλαίσιο του ερωτικού πειραματισμού.

Η δικογραφία: « Ήταν ένα παιγνίδι»

Τα οκτώ παιδιά, ηλικίας 15 έως 17 ετών, που κατηγορήθηκαν για ομαδικό βιασμό 15χρονου συμμαθητή τους, στις απολογίες τους έκαναν λόγο για ένα παιχνίδι που ξέφυγε. Ξεκίνησε ως πλάκα, με τον έναν έφηβο να πειράζει τον άλλο, χωρίς μέτρο και όριο και κατέληξε σε πράξεις, που οι κατηγορούμενοι δεν αποδέχθηκαν, ζητώντας συγγνώμη από τον συμμαθητή τους που κακοποιήθηκε και διασύρθηκε από αυτό το κακόγουστο και αποτρόπαιο «αστείο».

«Το πρώτο περιστατικό έγινε στα μέσα Νοεμβρίου και ξεκίνησε με ένα απλό πείραγμα μεταξύ όλων, όπως συνηθίζαμε να κάνουμε τις φορές που βρισκόμασταν στα πλαίσια της μεταξύ μας παρέας και του ελεύθερου χρόνου μας. Όταν ξεκίνησε το αστείο εις βάρος του 15χρονου, εγώ δεν είχα καμία εμπλοκή.

Στην αρχή απλώς κοιτούσα, ενώ κάποια στιγμή κάποιος από την παρέα με παρότρυνε να τραβήξω βίντεο τη σκηνή με όλους τους εμπλεκόμενους φίλους μου. Μετά τη λήξη της πλάκας -όπως πιστεύαμε- καθόμασταν όλοι μαζί στο δωμάτιο και συζητούσαμε, ενώ εκεί ήταν και ο 15χρονος, ο οποίος μετά από λίγο έφυγε, καθώς μας είπε ότι έπρεπε να γυρίσει σπίτι του» ανέφερε ο 15χρονος που φέρεται να ήταν ένας από τους μαθητές που τράβηξε βίντεο.

Ο δεύτερος κατηγορούμενος που παραδέχθηκε ότι βιντεοσκοπούσε το σκηνικό τόνισε στην απολογία του: «Μετά το περιστατικό συνεχίστηκε κανονικά η καθημερινότητά μας στο σχολείο και σε καμία περίπτωση δεν αντιλήφθηκε κανείς ότι όλη αυτή η συμπεριφορά ήταν ένα λάθος.

Μάλιστα, το επόμενο απόγευμα κανονίσαμε να βγούμε όλοι μαζί και πήγαμε ξανά σε εκείνο το σπίτι. Το πρώτο βίντεο που τράβηξα, το έστειλα αποκλειστικά στους παρευρισκόμενους, αφού οι ίδιοι μου το ζήτησαν, και σε κανέναν άλλον.

Το δεύτερο βίντεο δεν το έστειλα σε κανέναν, ενώ το διέγραψα σχεδόν αμέσως μετά το περιστατικό. Η παρουσία μου εκεί ήταν εντελώς παθητική και το σοβαρό μου λάθος ήταν ότι υπάκουσα στις παροτρύνσεις των άλλων και βιντεοσκόπησα το συμβάν».

Ο 15χρονος μαθητής από τη Βουλγαρία που πήρε και αυτός τον δρόμο για τη φυλακή υποστήριξε: «Δεν ξέρω γιατί με μπλέκει. Αυτόν τον ισχυρισμό τον διαψεύδω κατηγορηματικά και τον αποδίδω στη σύγχυση και τη στεναχώρια που βίωσε.

Τα περιστατικά, όπως και οι συγκατηγορούμενοι μου αναφέρουν είναι αποκλειστικά δύο: Στις 11 και στις 19 Νοεμβρίου. Το πρώτο, ημέρα Παρασκευή, εγώ και ένας φίλος μου δεν ήμασταν στο σπίτι αλλά στο φροντιστήριο και είχαμε μάθημα Φυσικής. Είναι αληθές όμως το δεύτερο συμβάν. Ήμουν παρών καθόμουν στον καναπέ και δεν είχα αντιληφθεί τι θα γινόταν. Είχα γνώση του προηγούμενου βίντεο που είχε τραβηχτεί στις 11 Νοεμβρίου, αλλά δεν περίμενα ότι θα ξαναγινόταν κάτι τέτοιο.

Διαβάστε επίσης  Τέμπη: Ερευνα της αντεισαγγελέως εφετών για την εκχωμάτωση και επίστρωση του σημείου δυστυχήματος

Και ξαφνικά άκουσα τους φίλους μου να λένε στο παιδί: “Πολύ κάθισες, πολύ κάθισες”. Και δευτερόλεπτα εξελίχθηκε το περιστατικό και στο οποίο εγώ φώναζα “Ρε τι κάνετε;” και έτσι ο ένας σταμάτησε να ενεργεί όπως ενεργούσε. Στις 17 Δεκεμβρίου, φύγαμε οικογενειακώς για τη Βουλγαρία και επέστρεψα την επόμενη ημέρα εκείνης που με αναζητούσε η Αστυνομία».

Άλλος ένας από την παρέα ισχυρίστηκε πως «το σπίτι της οδού Μυλοποτάμου ήταν κάποιου ηλικιωμένου ζευγαριού που έχουν αποβιώσει. Σιγά σιγά οι φίλοι μου κι εγώ το φτιάξαμε, το καθαρίσαμε βάλαμε κάποιους καναπέδες και τηλεόραση και είχαμε όλοι κλειδιά.

Κάναμε και διάφορες πλάκες όλοι μεταξύ μας. Και σε μένα το ίδιο έκαναν οι φίλοι μου. Πέφταμε όλοι πάνω σε έναν, τσακωνόμασταν στα αστεία χωρίς να τραυματίσει ο ένας τον άλλον, σπρωχνόμασταν. Τον τελευταίο καιρό μπορεί να πείραζε σοβαρότερα ο ένας τον άλλον. Έτσι παρασύρθηκα και εγώ μια φορά, αυτήν που αναφέρει ο 15χρονος στο βίντεο και του κράτησα τα πόδια. Τις άλλες φορές που συνέβη το ίδιο δεν είχα συμμετοχή».

Φώναζα και τους έλεγα «Σταματήστε, σταματήστε, σταματήστε!»

Ο μαθητής, στην πολυσέλιδη κατάθεση που έδωσε, στην ερώτηση της ειδικής ψυχολόγου για το πως ξεκινούσε η διαδικασία του ομαδικού βιασμού του, απάντησε: «Έτσι όπως καθόμασταν όλοι μαζί και ήμασταν σαν παρέα και συζητάγαμε και κάναμε τις πλάκες μας. Βρισκόμασταν σε ένα σπίτι της γιαγιάς του Κώστα που έχει πεθάνει.

Όλο αυτό το γνώριζαν οι γονείς μου και οι γονείς των παιδιών. [….]Μου λέγανε πολύ κάθεσαι, πολύ κάθεσαι… Πολύ κάθεσαι. Όταν το έλεγαν αυτό σήμαινε ότι πήγαιναν να το κάνουνε. Με έχουν βαρέσει. Όταν σταματούσαν, καθόμουν πέντε δέκα λεπτά να ηρεμήσω και μετά έφευγα. Δεν ήθελα να κάτσω μαζί τους. Αυτοί λέγανε “Κάτσε, δεν θα το ξανακάνουμε”, αλλά εγώ έφευγα.».

Ο μαθητής αναφέρθηκε και στις σπαρακτικές εκκλήσεις που έκανε στους βιαστές του να τον αφήσουν. Χωρίς όμως κανένας να τον ακούει, κανένας από αυτούς να συγκινείται.. «Φώναζα και τους έλεγα “Σταματήστε, σταματήστε, σταματήστε!”. Δεν ακούγανε. Τους έλεγα ότι αυτό που κάνουν με πειράζει και ότι πονάω.

Και κάποιες φορές με κρατάγανε από το κεφάλι. Ένας από αυτούς το έκανε. Κεφαλοκλείδωμα με είχε πιάσει και δεν μπορούσα να ανασάνω και με πίεζε εδώ στο διάφραγμα και δεν μπορούσα να ανασάνω. Και του το έλεγα ότι δεν μπορώ να πάρω ανάσα και επειδή αυτό το έκανε γιατί είχε νεύρα καθώς όταν κούνησα το χέρι μου για να ξεφύγω του έβγαλα κατά λάθος τα γυαλιά.

Νευρίασε και λέει “Τώρα θα σου δείξω εγώ” και με έπιασε κεφαλοκλείδωμα και δεν μπορούσα να πάρω ανάσα. Και δεν ξέρω πόση ώρα κράταγε ακριβώς. Άλλες φορές λίγο, άλλες φορές πολύ. Εκείνοι αποφάσιζαν πότε θα σταματήσει».

Πηγή: protothema.gr

Πηγή φωτογραφίας: Eurokinissi