Συνώνυμο με την αξέχαστη Μέριλιν Μονρόε έχει γίνει πλέον το λευκό, αέρινο φόρεμά της, το οποίο άλλαξε για πάντα την προσωπική ζωή της σταρ του σινεμά.
Το μακρινό 1954, η Μέριλιν Μονρόε βρέθηκε στο μετρό της απύθμενα γοητευτικής πόλης της Νέας Υόρκης, φορώντας ένα μίνι λευκό φόρεμα. Ο αέρας μπορεί σε αρχικό στάδιο να μην υπήρξε σύμμαχος της, μετέπειτα όμως συμπορεύτηκαν με την σταρ του σινεμά και κατάφεραν να βγει ένα από τα πιο ευλαβικά κινηματογραφικά κλικ.
Η σκηνή από το Seven Year Itch, αποτέλεσε μια από τις πιο εμβληματικές στιγμές στην ιστορία του κινηματογράφου.
Η σκηνή μάλιστα, λέγεται, πως αποτέλεσε αφορμή για το διαζύγιο της Μονρόε από τον τότε άνδρα της, Τζο ντι Μάτζιο.
Παρόλο που η συγκεκριμένη σκηνή αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το σινεφίλ και μη κοινό, ο επικριτικός Τζο ντι Μάτζιο, τη θεωρούσε άκρως αποκαλυπτική. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του φωτογράφου Τζορτζ Σ. Ζίμπελ όλα κυλούσαν ομαλά, μέχρι που ο τοξικός άνδρας της Μέριλιν Μονρόε, εισέβαλε στο πλατό και την αποδοκίμασε έντονα.
Μετά την επιστροφή τους στην Καλιφόρνια, η Μονρόε υπέβαλε αίτηση διαζυγίου από τον παίκτη του μπέιζμπολ για λόγους «ψυχικής κακοποίησης» μετά από μια βίαιη διαμάχη στο ξενοδοχείο τους έπειτα από την φωτογράφιση.
2000 θεατές την κοιτούσαν εμμονικά
Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στη 01:00, με ένα πλήθος αποτελούμενο από χιλιάδες θαυμαστές να παρακολουθούν γοητευμένοι. Μια ώρα μετά τα μεσάνυχτα στη γωνία της λεωφόρου Lexington και της 52ης οδού της Νέας Υόρκης, η Μονρόε στάθηκε στο μετρό και δημιούργησε την αξεπέραστη κινηματογραφική στιγμή.
Η σκηνή χρειάστηκε περίπου τρεις ώρες ώστε να κινηματογραφηθεί και 14 ώρες για να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα, ενώ βρίσκονταν στο σημείο 100 άνδρες φωτογράφοι και 2.000 θεατές. Το άτυπο κοινό κραύγαζε δυνατά κάθε φορά που σηκώνονταν η φούστα της και την κοιτούσαν σχεδόν εμμονικά. Βέβαια, η τελική λήψη, γυρίστηκε στην Καλιφόρνια.
Το φωτογραφικό crew, δυσκολεύτηκε ιδιαιτέρως να φτάσει στο τελικό αποτέλεσμα, λόγω του συγκεντρωμένου πλήθους και της οχλαγωγίας που επικρατούσε. Έτσι, δεκατέσσερις λήψεις, έμελλε να μην είναι αρκετές.
Αργότερα το ίδιο έτος, η σκηνή γυρίστηκε ξανά στο Fox lot στην Καλιφόρνια. Οι αρχικές λήψεις με τοποθεσία τη Νέα Υόρκη χρησιμοποιήθηκαν για διαφημίσεις και προωθητικές ενέργειες.
Η ιστορία πίσω από το θρυλικό φόρεμα και που κατέληξε
Ο σχεδιαστής Γουίλιαμ Τραβίλα είναι ο δημιουργός πίσω από το λευκό φόρεμα του The Seven Year Itch. Παρόλο που ο σχεδιαστής δεν έδωσε ποτέ την πρέπουσα προσοχή στη δημιουργία του, που μάλιστα κάποτε την απέρριψε ως «ένα απλό και ανόητο φόρεμα», το οποίο όμως απέδωσε καρπούς και πουλήθηκε σε δημοπρασία το 2011 έναντι 4,6 εκατομμυρίων δολαρίων.
Η δημοπρασία προέκυψε από την ανάγκη της Ντέμπι Ρέινολντς να πουλήσει περιουσιακά στοιχεία ώστε να αποφύγει τη χρεοκοπία.
Τα περιουσιακά της στοιχεία περιελάμβαναν τη συλλογή της από αναμνηστικά από το Old Hollywood (συλλογή που ήλπιζε να φιλοξενήσει σε ένα δικό της μουσείο). Μεταξύ των αναμνηστικών της συλλογής, ήταν το φόρεμα της Μονρόε – για το οποίο η Ρέινολντς είπε ότι πλήρωσε μόνο 200 δολάρια το 1971 για να το αποκτήσει.
«Δώσε σε ένα κορίτσι τα σωστά παπούτσια, και θα κατακτήσει τον κόσμο» έλεγε η Μέριλιν αλλά αυτή το καtάφερε με «ένα απλό και ανόητο φόρεμα».
Πηγή: theguardian.com
Πηγή φωτό: pixabay
