Εχει αφήσει το δικό του στίγμα στο ελληνικό θέατρο, τον κινηματογράφο αλλά και την τηλεόραση.
O ηθοποιός Τάκης Χρυσικάκος δεν χρειάζεται συστάσεις. Έχει δώσει τα διαπιστευτήρια του όλα αυτά τα χρόνια. Εχει ερμηνεύσει σπουδαίους ρόλους κερδίζοντας τον θαυμασμό του κοινού αλλά και των κριτικών.
Ορνιθες, Βάτραχοι, Λυσιστράτη του Αριστοφάνη, Πέρσες του Αισχύλου, Οιδίππους Τύραννος του Σοφοκλή, Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας και Τρωίλος και Χρυσηίδα του Σαίξπηρ, Αντώνιο ή το Μήνυμα της Λούλας Αναγνωστάκη, Αμέρικα ούρα του Βαν Ιταλυ, Οπερέτα του Γκομπρόβιτς, Μονόπρακτα του Αραμπάλ, Ο Καραγκιόζης παραλίγο Βεζύρης του Γ. Σκούρτη, Η τύχη της Μαρούλας του Δ. Κορομηλά, Βαβυλωνία του Βυζάντιου, Ισαβέλλα τρεις καραβέλες και ένας παραμυθάς του Ντάριο Φο, Μονόπρακτα των Κορομηλά – Καπετανάκη και Μονόπρακτα του Πάρη Τακόπουλου, είναι μερικές από τις θεατρικές παραστάσεις που έχει συμμετάσχει.
Από το 1988 ξεκίνησε να σκηνοθετεί. Τα τελευταία χρόνια παίζει έργα Ελλήνων λογοτεχνών στα περισσότερα Φεστιβάλ σε δικές του παραγωγές.
Βραβείο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
Στον κινηματογράφο, ο Τάκης Χρυσικάκος έπαιξε για πρώτη φορά το 1978 στην ταινία Υπόθεση Πολκ και πήρε βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Ακολουθούν άλλες 10 ταινίες, ενώ στην τηλεόραση έπαιξε το Θέατρο της Δευτέρας της ΕΡΤ πάνω από 20 θεατρικά έργα, καθώς και σε πολλές τηλεοπτικές σειρές.
Με αφορμή τη θεατρική – μουσική παράσταση Τα “Κατά Μάρκον”, που επιστρέφει στο θέατρο Αμαλία στην Θεσσαλονίκη, ο γνωστός ηθοποιός Τάκης Χρυσικάκος μίλησε στο Τhes.gr.
– Τα “Κατά Μάρκον” για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Αμαλία στην Θεσσαλονίκη. Πείτε μας δύο λόγια για την παράσταση.
“Πρόκειται για μια βαθιά και ουσιαστική έρευνα που έκανε ο Καθηγητής της Εθνικομουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας Λάμπρος Λιάβας. Μετά από δική του πρωτοβουλία το ρεμπέτικο πέρασε στην άυλη κληρονομιά της UNESCO. Από την Ισπανία πέρασε το Φλαμένγκο, το φάντο από την Πορτογαλία και από τις ΗΠΑ τα μπλουζ. Μία μεγάλη τιμή για το ρεμπέτικο τραγούδι.
Η παράσταση εκτός από το μουσικό μέρος έχει να κάνει με το ιστορικοκοινωνικό υπόβαθρο εκείνης της εποχής. Σε αυτό στηρίζεται η παράσταση εξ ου και ο υπότιτλος της παράστασης που είναι μια ρεμπέτικη λειτουργία. Υπήρχε μια μυσταγωγία εκείνη την εποχή. Η προσπάθεια μας ήταν να αποφύγουμε το ηθικογραφικό στοιχείο. Εξ ου και οι προβολές από τους πίνακες του Χρήστου Μποκόρου. Αυτό συνοδεύει την παράσταση”
– Ποια είναι η σχέση σας με το ρεμπέτικο τραγούδι;
“Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κοκκινιά. Εκεί ήταν ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Γιώργος Παπάζογλου και άλλοι ρεμπέτες. Δεν τους γνώρισα, αλλά γνώρισα άλλους ανθρώπους σαν και αυτούς. Οι αυλές των σπιτιών όπου γλεντούσαν οι άνθρωποι εκείνα τα χρόνια, μεταξύ αυτών και οι γονείς μου, ήταν πλημμυρισμένες από ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια.
Βιωματικά υπήρχε η μουσική μέσα μου. Αργότερα, στα πρώτα χρόνια της μαθητείας μου στο θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν ανακαλύψαμε μέσα από τα γνήσια λαϊκά μαγαζιά -και όχι τα κοσμικά, λαϊκούς ερμηνευτές. Στην παράσταση μου είναι οικείο όλο αυτό. Ο τρόπος ομιλίας, η σκέψη. Δεν είναι παραδείγματος χάρη ένας ρόλος του Σαίξπηρ που πρέπει να κατασκευάσω. Αυτό το είδος το γνώρισα. Τα αγαπώ αυτά τα τραγούδια”.
– Μια πλούσια καριέρα σε θέατρο και τηλεόραση. Υπάρχει κάτι για το οποίο έχετε μετανιώσει στην επαγγελματική σας πορεία;
“Δεν έχω μετανιώσει για κάτι. Επρεπε να γίνουν όλα αυτά. Είναι αναγκαία τα λάθη για να μαθαίνεις από αυτά. Είναι ύποπτο όταν ένας άνθρωπος δεν κάνει λάθη. Από τα λάθη και τις αποτυχίες μαθαίνει ένας άνθρωπος στην τέχνη. Αισθάνομαι ότι είμαι ένας ερημίτης του θεάτρου.
Καταφέρνω και επιβιώνω. Να κάνω το κέφι μου και τον κόσμο να του αρέσει και να ακολουθεί. Οι παρέες μου δεν είναι καλλιτεχνικές, να παίρνω τηλέφωνο σε σκηνοθέτες και παραγωγούς. Τα γνώρισα όλα αυτά και τα απέρριψα”.
Τάκης Χρυσικάκος: “Το πήρα απόφαση”
-Στο παρελθόν έχετε έρθει αντιμέτωπος με την κατάθλιψη. Τι ήταν αυτό που σας έκανε να σταθείτε ξανά στα πόδια σας;
“Ο γιατρός μου που με βοήθησε πάρα πολύ. Εκανα και έξι μήνες φαρμακευτική θεραπεία. Ωστόσο βοήθησε πολύ και η δική μου συνειδητότητα, να καταλάβω ότι δεν είναι κάτι το ταμπού. Τότε, το να πας στον ψυχίατρο ήταν ταμπού. Το πήρα απόφαση και ακολούθησα πιστά την θεραπεία μου.
Βγήκα και το είπα και πιστεύω ότι αυτό βοήθησε ορισμένους ανθρώπους. Υπάρχει τρόπος να ξεπεράσεις την κατάθλιψη. Η κατάθλιψη είναι η θλίψη σε μεγάλο βαθμό και ξεπερνιέται όπως την ξεπέρασα και εγώ. Αν μερικά βράδια είμαι ντάουν πέφτω για ύπνο και λέω ότι όλα θα πάνε καλά. Αγαπώ πολύ τους ευαίσθητους ανθρώπους”.
–Ποια είναι τα επόμενα σας επαγγελματικά σχέδια;
“Για άμεσα δεν έχω κάτι εκτός αν με φωνάξουν για κάποια δουλειά. Γενικά αφουγκράζομαι τι συμβαίνει στην κοινωνία. Να μιλήσω για αυτό, να μιλήσω για το άλλο. Βασικά αυτό που έχω στο μυαλό μου είναι να προσπαθήσω να ανέβει η παράσταση Τα “Κατά Μάρκον” για ακόμα ένα δύο χρόνια και μετά βλέπουμε. Αυτά γεννιούνται πολύ αργά σε μένα”.
ΤΑ «ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ»!.. ΜΙΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ με τον Τάκη Χρυσικάκο ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΜΑΛΙΑ
Ο Ευαγγελιστής Μάρκος Βαμβακάρης συναντά τον Αρχάγγελο Μιχαήλ Γενίτσαρη!
Μια πολύ ξεχωριστή θεατρική – μουσική παράσταση Τα «Κατά Μάρκον»!.. Μια Ρεμπέτικη Λειτουργία, σε κείμενα και μουσική επιμέλεια του Λάμπρου Λιάβα και σε σκηνοθεσία και ερμηνεία του Τάκη Χρυσικάκου.
Η παράσταση ερευνά και προβάλει τις ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες που γέννησαν την παράδοση του Ρεμπέτικου και προσδιόρισαν το ύφος και το ήθος του. Αφετηρία αποτελούν οι δραματοποιημένες αφηγήσεις δύο από τους κορυφαίους ρεμπέτες, του Μάρκου Βαμβακάρη και του Μιχάλη Γενίτσαρη, από τις αρχές του 20ου αιώνα έως τη δεκαετία του ’60, καθώς και άλλα αντιπροσωπευτικά κείμενα της περιόδου.
Μέσα από τις μνήμες, τις διηγήσεις και τα τραγούδια τους, ξεκινάμε από την παλιά Σύρα του Μάρκου, για να καταλήξουμε στον Πειραιά της εποχής του Μεσοπολέμου, όπου η σμυρναίικη σχολή παραχωρεί τη θέση της στο πειραιώτικο ρεμπέτικο.
Σε μιαν εποχή κρίσιμη και μεταβατική, με τους πρόσφυγες και τους εργάτες του λιμανιού να εξωθούνται στο περιθώριο, παρακολουθούμε τη μύησή τους στον κόσμο της «πιάτσας» και τη γεμάτη πάθος κι ένταση ζωή του ρεμπέτη, με την ιδιαίτερη ιδεολογία, τις αξίες και τα σύμβολά της. Κύριο μέσο έκφρασης και σύμβολο ταυτότητας αυτού του κόσμου αποτελούν το τραγούδι, η μουσική και ο χορός, μέσα από τα οποία γίνεται και η αντίστοιχη «μύηση» του θεατή στο ύφος και το ήθος του κλασικού Ρεμπέτικου.
Στον θεατρικό μονόλογο των δύο πρωταγωνιστών ξεδιπλώνονται η ξεχωριστή θέση και ο ρόλος των μουσικών ανάμεσα στους μάγκες, η τελετουργία του καφενείου και του τεκέ, η βιωματική σχέση με το μπουζούκι, η σημειολογία του ζεϊμπέκικου, το κυνηγητό από την αστυνομία, η λογοκρισία και οι εκτοπισμοί από τη δικτατορία του Μεταξά, ο ρόλος της δισκογραφίας, η διαφοροποίηση στην επιτέλεση του Ρεμπέτικου μετά τον Πόλεμο με την αστικοποίηση και το πέρασμα στους επώνυμους δεξιοτέχνες-σταρ του τραγουδιού.
Η όλη θεατρική προσέγγιση αποδίδει ιδιαίτερη έμφαση στον «τελετουργικό» χαρακτήρα της επιτέλεσης του Ρεμπέτικου, με τη δομή της παράστασης και τη διαμόρφωση του σκηνικού χώρου να υποβάλλουν την ατμόσφαιρα μιας «Λαϊκής Λειτουργίας», όπου «ο Ευαγγελιστής Μάρκος (Βαμβακάρης) συναντά τον Αρχάγγελο Μιχαήλ (Γενίτσαρη)»!
Τις αφηγήσεις των δύο κορυφαίων ρεμπετών ζωντανεύει επί σκηνής ο Τάκης Χρυσικάκος, που υπογράφει και τη σκηνοθεσία της παράστασης.
Την ιστορική-μουσικολογική έρευνα, τα κείμενα και τη μουσική επιμέλεια υπογράφει ο Λάμπρος Λιάβας, καθηγητής εθνομουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος στην έναρξη της παράστασης παρουσιάζει στους θεατές τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που διαμόρφωσαν το κλασικό Ρεμπέτικο ως ταυτότητα και μνήμη του ελληνικού μουσικού πολιτισμού αλλά και ως μέρος της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας (με απόφαση της Ουνέσκο το 2017).
Οι προβολές της παράστασης προέρχονται (ευγενική παραχώρηση) από πίνακες του Χρήστου Μποκόρου. Συμμετέχουν επίσης ο μουσικός Αναστάσιος Μπίτζιος.
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 21:00
ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 20:00
Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ γενική είσοδος και 13 ευρώ μειωμένο.
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310 842 509, 6934 053 441
