Το βράδυ της Κυριακής 12 Φεβρουαρίου επέστρεψαν στην Ελλάδα από την Τουρκία οι άνδρες της ΕΜΑΚ της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Τους ανθρώπους της ΕΜΑΚ υποδέχτηκαν στο αεροδρόμιο ο υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης και ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας, Χρήστος Στυλιανίδης. Οι ελληνικές ομάδες παρέμειναν για πολύ περισσότερες ώρες από τις 72 που ορίζει το πρωτόκολλο, εξαντλώντας και την τελευταία ελπίδα για να εντοπίσουν ζωή στα χαλάσματα.
Δείτε επίσης: Σεισμός στην Τουρκία: Αποχώρησε η ΕΜΑΚ – Αποθέωση για το έργο της
Παράλληλα, όπως ανέφερε και το ρεπορτάζ του MEGA, η κατάσταση πλέον μυρίζει μπαρούτι στις περιοχές με τις τεράστιες καταστροφές και τους νεκρούς. Την ίδια ώρα η ομάδα των 27 εθελοντών που βρέθηκε στην πόλη Αντιγιαμάν, συνεχίζει τη δράση της. Οι εθελοντές, ήλεγξαν 8 κτήρια, χωρισμένοι σε δύο ομάδες.
«Είμαστε όλοι υγιείς. Κάναμε αυτό που θα κάναμε στην πατρίδα μας. Πολύ μεγάλη καταστροφή, δεν σταματήσαμε, ήμασταν στο πεδίο 24 ώρες το 24ωρο. Πάρα πολλοί εγκλωβισμένοι, ειδικά όταν φτάνεις από τις πρώτες ομάδες, τα προβλήματα είναι πάρα πολλά και μεγάλα. Κλειστοί δρόμοι, χωρίς επικοινωνίες, αλλά όλα πήγαν καλά», δήλωσε ένα από τα στελέχη της ΕΜΑΚ εν μέσω χειροκροτημάτων.
«Δεν κάναμε τίποτα άλλο από αυτό που κάνει το ΕΚΑΒ κάθε μέρα. Το μόνο που άλλαξε ήταν ο βαθμός δυσκολίας», δήλωσε στέλεχος του κλιμακίου του ΕΚΑΒ που μετέβη στην Τουρκία, τον οποίο χειροκρότησαν οι παρευρισκόμενοι.
«Ο συγκεκριμένος σεισμός και το ρήγμα που δημιουργήθηκε, δεν επηρεάζει τον ελληνικό χώρο», τόνισε ο Ευθύμης Λέκκας. «Πρόκειται για ρήγμα που απέχει 500 χιλιόμετρα, από αυτό που περνάει από την Ελλάδα, οπότε δεν χρειάζεται κάποιος συσχετισμός».
«Ο πληθυσμός που έχει πληγεί ανέρχεται σε περίπου 2,5 εκατομμύρια ανθρώπους, οι οποίοι έχουν χάσει τα πάντα», πρόσθεσε ο κ. Λέκκας.
Νωρίτερα μάλιστα, η ομάδα των εθελοντών, πραγματοποίησε εντατική επιχείρηση στην σε χαλάσματα πολυκατοικίας στην Αντιγιαμάν, όπου φέρεται να είχε εντοπιστεί σημάδι ζωής.
Αυτονομήθηκαν οι Ελληνες
Οι Eλληνες διασώστες με το που πάτησαν το πόδι τους στο Χατάι, μετά από μία προβληματική συνεννόηση με την τουρκική πολιτική προστασία και την αδυναμία συντονισμού, αυτονομήθηκαν και έστησαν το δικό τους επιχειρησιακό κέντρο σε ασφαλή χώρο. Ακολούθησαν οι Ολλανδοί, Ελβετοί και Ιταλοί, στο ίδιο σημείο. Τη διοίκηση του επιχειρησιακού κέντρου έρευνας και διάσωσης ανέλαβαν οι Ολλανδοί λόγω αριθμητικής «υπεροχής» και διανεμήθηκαν οι ρόλοι βάσει των ικανοτήτων και δυνατοτήτων των διασωστικών ομάδων. Οι έμπειροι Eλληνες τοποθετήθηκαν στο επιχειρησιακό πεδίο και Ολλανδοί και Ελβετοί στην οργάνωση ερευνών, αξιολόγηση πληροφοριών και αξιοποίηση μέσων.
Τα βήματα προς τη διάσωση
Στο πρώτο σημείο ερευνών, σε δύο οικοδομικά συγκροτήματα, επικέντρωσαν τις αρχικές τους έρευνες οι Eλληνες διασώστες. Αρχικά ο πυροσβέστης Κώστας Νίκας, μηχανικός του Πυροσβεστικού Σώματος, προέβη σε μία αξιολόγηση του κτιρίου που είχε καταρρεύσει. Εντόπισε τα επικίνδυνα σημεία και βρήκε τα πιο ασφαλή για την κίνηση των συναδέλφων του και αυτά που θα είχαν εύκολη και όσο το πιο δυνατόν ακίνδυνη πρόσβαση.
Ακολούθησε επιφανειακή έρευνα με το «μάτι» και με τους δύο πολύτιμους τετράποδους βοηθούς, ανιχνευτές της ανθρώπινης ζωής και ανάσας. Οι διασώστες χρησιμοποίησαν στη συνέχεια ηχοεντοπιστικές συσκευές, όπως τα προηγμένα γεώφωνα, σε σημεία που υπήρχαν ενδείξεις εγκλωβισμένων. Αυτός ο εξοπλισμός μπορεί να εντοπίζει σε μία ακτίνα 200 τετραγωνικών και στη συνέχεια με ακρίβεια εκατοστού ακόμη και τις απειροελάχιστες δονήσεις που προέρχονται από έμβια ζώντα, κάτω από τα κτίρια που έχουν καταρρεύσει.
Eτσι εντόπισαν τους πέντε ανθρώπους που απεγκλώβισαν και κυρίως την Αϊρίν. Με κάμερες-«σκουλήκια», που διαθέτουν μικρόφωνο και μεγάφωνο, έφθασαν κοντά στους εγκλωβισμένους, τους είδαν, τους άκουσαν και κατέγραψαν το περιβάλλον γύρω τους. Eπρεπε να δουν τα υλικά που τους εμπόδιζαν, να βρουν τα σημεία πρόσβασης και τι εξοπλισμό θα χρησιμοποιούσαν.
Οταν τα στελέχη της ΕΜΑΚ εντόπιζαν τους εγκλωβισμένους, ξεκινούσαν το σταδιακό σκάψιμο και την τοποθέτηση εμβόλων και υποστυλωμάτων για την ασφαλή πρόσβαση και την αποφυγή δικού τους εγκλωβισμού από ενδεχόμενο μετασεισμό, όπως συνέβη στην περίπτωση της Αϊρίν. Στην πορεία τους προς το θύμα χρησιμοποιούσαν τους υδραυλικούς διαστολείς και κόφτες, για να κόψουν και να απομακρύνουν τα εμπόδια. Εργαλεία τετραπλής ενέργειας καθώς μπορούν να κόβουν, να διαστέλλουν, να έλκουν και να συνθλίβουν.
Ο διαστολέας είναι κατασκευασμένος από ειδικό μέταλλο αντοχής, είναι ταχείας λειτουργίας με υδραυλική πίεση, η οποία αναπτύσσεται μέσω επαναφορτιζόμενου συσσωρευτή και φέρει δύο σιαγόνες για χρήσεις διαστολής και έλξης. Η απόδοση αυτού του χρήσιμου εργαλείου είναι τέτοια ώστε επιτυγχάνει δύναμη διαστολής τουλάχιστον 50kN, δύναμη έλξης τουλάχιστον 58kN και άνοιγμα σιαγόνων τουλάχιστον 700 mm.
Αντίστοιχη χρησιμότητα έχει ο υδραυλικός κόφτης που έχει τη δυνατότητα κοπής των πιο σκληρών υλικών.
Είχαν σετ εργαλείων διάσωσης
Οι Eλληνες διασώστες είχαν ένα σετ εργαλείων ανοίγματος θυρών (door opener) και μίνι κόφτη (minicutter), όταν έφθαναν πολύ κοντά στον εγκλωβισμένο, προκειμένου να προβαίνουν σε «χειρουργικές» κοπές και απομακρύνσεις αντικειμένων.
Ο εξοπλισμός περιελάβανε μια σειρά τάκων και σφηνών (chocks and blocks) για την τοποθέτηση υποστυλωμάτων και ρυθμιζόμενων εμβόλων μέσα στα συντρίμμια και τις τσιμεντένιες πλάκες υπό μορφή «σάντουιτς». Στην πορεία και προσέγγιση προς το θύμα, οι διασώστες χρησιμοποίησαν διατρητικά εργαλεία όπως κομπρεσέρ και τρυπάνια. Με αυτόν τον τρόπο απεγκλώβισαν το πόδι της Αϊρίν από το τσιμεντένιο δοκάρι που το είχε πλακώσει.
Τα διασωστικά «μαξιλάρια»-αερόσακοι τοποθετούνται ανάμεσα σε τσιμεντένιες επιφάνειες για την ανύψωσή τους, προκειμένου ο διασώστης να έχει πρόσβαση για τον απεγκλωβισμό των θυμάτων. Οι αερόσακοι διαθέτουν «υψηλή» πίεση λειτουργίας 8-12 bar και αντοχή σε θερμοκρασίες από -40οC έως +80οC, είναι ενισχυμένοι με αραμιδικές ίνες, ενώ έχουν αντιολισθητικές επιφάνειες. Eχουν ανυψωτική ικανότητα από 2 έως 20 τόνους!
Πηγή: eleftherostypos.gr
