Συνέντευξη στο περιοδικό Hello και τον δημοσιογράφο Γιώργο Πράσινο, έδωσε η Μιμή Ντενίση, μαζί με την κόρη της, Μαριτίνα.
Η αγαπημένη καλλιτέχνιδα μίλησε, μεταξύ άλλων, για τα καλλιτεχνικά αποτελέσματα που παρουσιάζονται στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου και τις ατυχείς προσπάθειες σε αυτό της Αλίκης Βουγιουκλάκη.
Εσύ που έχεις γεμίσει θέατρα των 1.200 θέσεων, η φιλοδοξία δεν φτάνει στην Επίδαυρο;
“Και το έχω σκεφτεί και μου το έχουν προτείνει. Κοίταξε, για να πάω εγώ στην Επίδαυρο θα πρέπει να αισθανθώ ότι ένα έργο θα το κάνω με διαφορετικό τρόπο, με έναν σκηνοθέτη του είδους ή να βρω ένα κείμενο που δεν έχει παρουσιαστεί. Δεν αποτελεί για μένα στόχο η Επίδαυρος. Η Επίδαυρος είναι σπουδαία χωρίς εμένα και βασικά χωρίς κανέναν”.
Το 1986 η Αλίκη Βουγιουκλάκη κατέβηκε στην Επίδαυρο με τη Λυσιστράτη, και λοιδορήθηκε. Και το 1990 κατέβηκε και πάλι με την Αντιγόνη, σε σκηνοθεσία, Μίνωα Βολανάκη, όπου…
“…έγιναν χειρότερα. Αν πάει μια ομάδα που δεν ξέρουμε και παρουσιάσει κάτι παράξενο, κάποιοι θα το κριτικάρουν και οι περισσότεροι θα το εκθειάσουν. Αν πάω εγώ, θα γίνει της τρελής!”.
Το φοβάσαι αυτό;
“Μα όλη μου την καριέρα την έχω περάσει με πόλεμο. Τι να φοβηθώ; Φοβάμαι τον εαυτό μου, φοβάμαι να μην κάνω ένα έργο καλά. Το τι θα πει ο ένας και ο άλλος σε δυναμώνουν αν πραγματικά αγαπάς αυτό που κάνεις και αν έχεις δυνατό χαρακτήρα σε ωθούν να κάνεις περισσότερη δουλειά. Αν πάει ένας άνθρωπος με ευαίσθητο στομάχι, θα τον τσακίσουν”.
