Οι διαβητικοί ασθενείς δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ένας ενιαίος πληθυσμός χωρίς διαφορές μεταξύ τους, τονίζει η μελέτη και αναλύει το γιατί.
Νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη, ανέλυσε στοιχεία για περισσότερους από 16.000 ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2 και Covid-19. Αυτοί οι ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, μία με επαρκή έλεγχο σακχάρου και μία με ανεπαρκή κατά την τελευταία διετία έως τριετία.
Τα άτομα της δεύτερης ομάδας είχαν 48% μεγαλύτερο κίνδυνο να χρειαστούν νοσηλεία σε ΜΕΘ. Κάθε αύξηση κατά 1% του επιπέδου της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης σε βάθος χρόνου σχετιζόταν με μία κατά 12% αύξηση της πιθανότητας να καταλήξει ένας διαβητικός σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Επίσης, βρέθηκε ότι οι διαβητικοί που έπαιρναν το φάρμακο μετφορμίνη όταν μολύνθηκαν από τον κορονοϊό είχαν 12% μικρότερο κίνδυνο νοσηλείας σε ΜΕΘ, εκείνοι που έπαιρναν τόσο ινσουλίνη όσο και μετφορμίνη είχαν 18% μικρότερο κίνδυνο, ενώ όσοι έπαιρναν κορτικοστεροειδή είχαν 29% μικρότερο κίνδυνο.
Οι ερευνητές επεσήμαναν πως «είναι γνωστό ότι ο διαβήτης αποτελεί παράγοντα κινδύνου για Covid-19, όμως δεν είναι όλοι οι διαβητικοί το ίδιο. Μερικοί έχουν μακρύτερο ιστορικό διαβήτη, μερικοί έχουν πιο σοβαρό διαβήτη και αυτό πρέπει να συνυπολογιστεί. Η μελέτη μάς δείχνει ότι οι διαβητικοί ασθενείς δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ένας ενιαίος πληθυσμός χωρίς διαφορές μεταξύ τους».
Πιο συγκεκριμένα,οι άνθρωποι με διαβήτη τύπου 2 αδυνατούν να ρυθμίσουν το επίπεδο της γλυκόζης (σακχάρου) στο αίμα τους χωρίς φάρμακα και ειδική διατροφή. Τα χρόνια υψηλά επίπεδα σακχάρου, τα οποία τυπικά καταγράφονται από το ποσοστό της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης στο αίμα, μπορούν να προξενήσουν βλάβες σε διάφορες λειτουργίες, όπως στο κυκλοφορικό, στο νευρικό και στο ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτό, με τη σειρά του, μεταξύ άλλων, αυξάνει τον κίνδυνο για Covid-19 και μάλιστα βαριά.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
