Καλαφάτης: Συγκινεί για την απώλεια του θείου του

Σταύρος Καλαφάτης Κομοτηνή

Ηταν δίδυμος αδελφός του πατέρα του

Ο Υφυπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος για θέματα Μακεδονίας – Θράκης και βουλευτής Α Θεσσαλονίκης, Σταύρος Καλαφάτης αποχαιρέτησε τον θείο του, δίδυμο αδελφό του πατέρα του, Πέτρο Καλαφάτη, με μια ανάρτηση στους προσωπικούς του λογαριασμούς στις Ιστοσελίδες Κοινωνικής Δικτύωσης

Περιγράφει πώς, τα δυο αδέλφια, σφιχταγκαλιασμένα, όπως γράφει χαρακτηριστικά, ξεκίνησαν από τις αλάνες της Νεάπολης και πώς ο Πέτρος έφθασε στη θέση του Προέδρου του ΠΑΟΚ και στην κατάκτηση του πρωταθλήματος του 1985, σε μια ζωή “άσπρο και μαύρο”, όπως τονίζει, πολεμώντας “με δράκους και νεράιδες”.
Συγκεκριμένα, ο Υφυπουργός Εσωτερικών, έγραψε τα εξής:

“Δύσκολη μέρα…
Φτωχά τα λόγια για τον Πέτρο που έφυγε. Για έναν άνθρωπο που έζησε μία ζωή χορεύοντας με δράκους και νεράιδες. Μία ζωή που την ήπιε σα νέκταρ, αλλά και σαν κώνειο τελικά…
Άσπρο και μαύρο η ζωή του, σε όλα. Νεαπολιτάκι, μεγαλώνοντας ορφανός στις φτωχογειτονιές της περιοχής Πέτρου Λεβαντή. Σφιχταγκαλιασμένος 90 χρόνια με τον αδερφό του τον Θανασάκη.

Από την ξυποληταρία των μαχαλάδων μέχρι την επαγγελματική του ανέλιξη.
Μα ο Πέτρος παρέμενε πάντα ο ίδιος: Ο καλός, ο χαμογελαστός Πέτρος, αγαπητός σε όλους. Και με αγάπη που έδινε και ο ίδιος σε όλους. Και, κυρίως, βέβαια στον ΠΑΟΚ, στην παθολογική αγάπη.
Από 27 χρόνων παλικάρι, Γενικός Αρχηγός, κοντά σε όλους τους μεγάλους παράγοντες της εποχής, μέχρι τη μέγιστη τιμή να γίνει πρόεδρος το 1985, που κατέκτησε ο ΠΑΟΚ το πρωτάθλημα. Επίτιμος Πρόεδρος του συλλόγου τα τελευταία πολλά χρόνια, ζούσε και ανέπνεε για τον Δικέφαλο. Κι όσο κι αν κάποιοι -πιθανόν- δεν μπορούν να το καταλάβουν, ήταν αυτό το πάθος του για τον ΠΑΟΚ που δεν τον άφησε να καταρρεύσει, όταν χτυπήθηκε από την απώλεια του Σταύρου και της Κατερίνας.

Διαβάστε επίσης  Καλαφάτης: "Η Ελλάδα χρειάζεται ισχυρή φωνή των δυνάμεων που πιστεύουν στο ευρωπαϊκό όραμα"

Και, φυσικά, η λατρεμένη εγγονή του η Αννούλα, που τον κράτησε όρθιο τα τελευταία χρόνια.
Ο Πέτρος έφυγε… Έγραψε τη δική του, πολυσήμαντη, ιστορία, με πολύ κόπο, με ανείπωτο πόνο.
Όμως και με πολλή αξιοπρέπεια.
Και υπερηφάνεια.

Έτσι θα τον θυμόμαστε τον Πετρή -όπως τον λέει ο πατέρας μου. Έτσι κλείνει ο κύκλος ενός παιδιού 90 χρόνων, του καλού μας, γλυκού μας Πέτρου”.