Γιατί ο πονοκέφαλος και η ημικρανία συμβαίνουν την ίδια στιγμή

ανεύρυσμα στον εγκέφαλο συμπτώματα

Η έρευνα που απαντά στο ερώτημα

Σίγουρα πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται γιατί ο πονοκέφαλος και η ημικρανία “χτυπάνε” μαζί και μια νέα μελέτη δίνει την απάντηση στο ερώτημα.

Η έρευνα, πρόκειται για μετά-ανάλυση, μαζί με ένα συνοδευτικό άρθρο και έχει δημοσιευθεί στο τεύχος Neurology, του ιατρικού περιοδικού της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας.

Οι ερευνητές αναφέρουν ότι πίσω από το επαναλαμβανόμενο φαινόμενο «κρύβεται» ένας βιολογικός λόγος και όλα έχουν να κάνουν με το εσωτερικό ρολόι του σώματος, το κιρκάδιο σύστημα.

Τα δεδομένα για την ημικρανία και τις αθροιστικές κεφαλαλγίες δείχνουν μια ισχυρή συσχέτιση μεταξύ αυτών των πονοκεφάλων και της ώρας της ημέρας, με ένα κιρκάδιο μοτίβο να υπάρχει στο 71% των ασθενών με αθροιστική κεφαλαλγία και στο 50% των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν ημικρανία.

Ο πονοκέφαλος ακολουθεί τους ρυθμούς του σώματος

«Είχαμε παρατηρήσει ότι πολλοί ασθενείς με αθροιστική κεφαλαλγία έχουν πονοκεφάλους την ίδια ώρα κάθε μέρα», αναφέρει ο συγγραφέας της μελέτης Mark Joseph Burish από το Κέντρο Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Χιούστον στο Τέξας και μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας.

Αυτή η μετα-ανάλυση επιβεβαίωσε αυτό που οι ερευνητές υποψιάζονταν: οι πονοκέφαλοι συχνά ακολουθούν τους κιρκάδιους ρυθμούς του σώματος.

Ωστόσο, οι αθροιστικοί πονοκέφαλοι και η ημικρανία ακολούθησαν διαφορετικά μοτίβα. Οι αθροιστικοί πονοκέφαλοι βρέθηκαν να είναι πιο πιθανοί την άνοιξη και το φθινόπωρο, με τις κρίσεις να εμφανίζονται γενικά μεταξύ αργά το βράδυ και νωρίς το πρωί.

Η ημικρανία, από την άλλη πλευρά, εμφανίζεται συνήθως με λίγες κρίσεις αργά τη νύχτα και μια ευρεία αιχμή που κυμαινόταν από αργά το πρωί έως νωρίς το βράδυ.

Τι ρόλο παίζουν οι ορμόνες

Τόσο οι αθροιστικές κεφαλαλγίες όσο και η ημικρανία συνδέθηκαν με κιρκαδικά γονίδια.

Περαιτέρω, τα επίπεδα ορμονών που σχετίζονται με το κιρκάδιο σύστημα, όπως η κορτιζόλη και η μελατονίνη, μεταβλήθηκαν σε άτομα με αυτές τις διαταραχές κεφαλαλγίας σε σύγκριση με τα άτομα που δεν τις είχαν.

Τα άτομα με αθροιστική κεφαλαλγία είχαν υψηλότερη κορτιζόλη και χαμηλότερη μελατονίνη, ενώ τα άτομα με ημικρανία είχαν χαμηλότερα επίπεδα μελατονίνης.