Περήφανη την Ελλάδα αλλά και την οικογένειά του έκανε ο 12χρονος Γιώργος Μαυρίδης μέσα από τη θριαμβευτική του επίδοση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Παίδων στο Ταεκβοντό, που πραγματοποιήθηκε στο Βελιγράδι.
Ο αθλητής του «Μέγα Αλέξανδρου Ξάνθης» κατάφερε να κατακτήσει επάξια το ασημένιο μετάλλιο και να κλέψει τις εντυπώσεις με τη μεγάλη του επιτυχία, αποδεικνύοντας πως το μέλλον του ανήκει.
Ο 12χρονος Γιώργος έδωσε εξαιρετική «μάχη», καθώς μετά από πέντε δύσκολους αγώνες, κατέλαβε τη δεύτερη θέση της διοργάνωσης στην κατηγορία -156cm.
Με αφορμή αυτή τη διάκριση ο Γιώργος Μαυρίδης, αλλά και ο προπονητής και πατέρας του, Παναγιώτης Μαυρίδης, μίλησαν στο Thes.gr για την ενασχόληση με το Ταεκβοντό, τους στόχους που έχουν και φυσικά για την επιτυχία στο Ευρωπαϊκό Παίδων.
Π. Μαυρίδης: «Στόχος μας είναι να κρατηθούμε στην κορυφή»
Ο πατέρας και προπονητής του νεαρού μας πρωταθλητή, Παναγιώτης Μαυρίδης, μίλησε για την προσπάθεια που οδήγησε στην επιτυχία και την επόμενη ημέρα.
– Πότε ξεκίνησε ο Γιώργος να ασχολείται με το Ταεκβοντό; Ησασταν εσείς ο λόγος για να ασχοληθεί με το άθλημα;
«Ξεκίνησε όταν ήταν περίπου τεσσάρων ετών. Θεωρώ ότι έπαιξα καταλυτικό ρόλο σαν προπονητής και πατέρας, γιατί πολλές φορές ερχόταν να με δει στην προπόνηση και τελικά προπονούνταν και ο ίδιος για αρκετές ώρες μαζί με τα άλλα παιδάκια.
Ετσι λοιπόν η πορεία του μέσα σε λίγα χρόνια άρχισε να ανεβαίνει. Ο Γιώργος συμμετείχε σε πολλά διασυλλογικά Πρωταθλήματα και κατόπιν πήρε μέρος σε Πανελλήνιους Αγώνες, στην πρώτη ηλικιακή κατηγορία των Παίδων και κατάφερε να σημειώσει μεγάλες επιδόσεις».
– Πώς είναι να διαχειρίζεστε τα άγχη και τις ανησυχίες του πριν από κάθε αγώνα;
«Σίγουρα είναι ένα κομμάτι που έχει αρκετά μεγάλο άγχος. Η διαχείριση είναι ιδιαίτερη. Πρέπει να το συγκαταλέξουμε στο δημιουργικό άγχος, δηλαδή να δώσουμε στον αθλητή, στη συγκεκριμένη περίπτωση στον Γιώργο, την παρότρυνση ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους του δίνοντάς του κίνητρο.
Πολλές φορές ακούμε μουσική, του δίνουμε κάποια ανατροφοδότηση σαν προσωπικότητα ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει. Σίγουρα αυτό το κομμάτι δεν είναι εύκολο. Το προαγωνιστικό άγχος υπάρχει και προσπαθούμε κάθε φορά να είναι διαχειρίσιμο».
– Ποιος είναι ο στόχος σας και μέχρι που θέλετε να φτάσει;
«Ο Γιώργος γεννημένος του 2011 είναι ακόμα στην μικρότερη ηλικιακή κατηγορία. Κατάφερε να κάνει μία πολλή μεγάλη διάκριση, όπου δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα, δηλαδή στην πρώτη του χρονιά στο Παίδων να φέρει το δεύτερο πανευρωπαϊκό μετάλλιο.
Αυτό θέτει ψηλά τον πήχη και στόχος μας είναι να κρατηθούμε στην κορυφή, ώστε στα επόμενα δύο χρόνια να παίξουμε σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και στην πορεία αν είμαστε τυχεροί να παίξουμε σε μία Ολυμπιάδα».
Γ. Μαυρίδης: «Είμαι χαρούμενος για την επιτυχία που έκανα»
Ο 12χρονος πρωταθλητής μας, που κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, δεν έκρυψε τη χαρά του για την επιτυχία ενώ μας αποκάλυψε τι κάνει πριν από κάθε αγώνα.
– Γιώργο, πώς αισθάνεσαι που κατάφερες να κατακτήσεις το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Παίδων;
«Αισθάνομαι πάρα πολύ ωραία, είμαι χαρούμενος για την επιτυχία που έκανα. Επίσης είναι χαρούμενοι όλοι. Η Ελλάδα, η Ξάνθη, οι γονείς μου, τα αδέρφια μου, κυρίως εγώ ο ίδιος αλλά και ο προπονητής μου».
– Πώς καταφέρνεις να συνδυάζεις σχολείο, προπονήσεις και παιχνίδι;
«Δεν είναι δύσκολο αρκεί να έχεις καλό προγραμματισμό. Πηγαίνω σχολείο, όταν σχολάω διαβάζω τα μαθήματά μου μέχρι το απόγευμα και μετά πηγαίνω στην προπόνηση για δύο ώρες».
– Τι σχόλια δέχτηκες από φίλους και συμμαθητές μετά τη μεγάλη σου επιτυχία;
«Οι συμμαθητές μου χάρηκαν πάρα πολύ και μου έδωσαν συγχαρητήρια. Στο σχολείο με βράβευσαν και οι καθηγητές μου, μου ευχήθηκαν για την επιτυχία».
– Υπάρχει κάτι που κάνεις σαν «ιεροτελεστία» πριν από κάθε αγωνιστική αναμέτρηση;
«Κάνω τον σταυρό μου σε κάθε αγώνα. Πριν από αυτόν μπορεί να ακούσω μουσική ώστε να μου δώσει ώθηση για να παίξω καλύτερα».
– Αντιμετώπισες δυσκολίες κατά τη διάρκεια των αγώνων;
«Οι αγώνες ήταν αρκετά δύσκολοι, όχι τόσο ο πρώτος, αλλά όσο προχωρούσαν δυσκόλευαν όλο και περισσότερο. Συγκεκριμένα έκανα πέντε αγώνες, ο πρώτος με έναν αθλητή από την Αρμενία, ο δεύτερος από την Πολωνία, ο τρίτος από την Βουλγαρία, ο τέταρτος από την Τουρκία και ο πέμπτος, στον τελικό, ήταν από την Ιταλία. Οσο έπαιζα οι αγώνες γινόντουσαν και πιο δύσκολοι».
