Ο Λαγκαδάς συγκέντρωνε πάντοτε σημαντικό αριθμό επιχειρήσεων και βιομηχανιών. Μία από αυτές, που μάλιστα έκανε γνωστό το όνομα της περιοχής σε όλη τη χώρα, ήταν το εργοστάσιο ντομάτας.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει την σκηνή από την ταινία “Της Κακομοίρας” του 1963 όπου ο Ζήκος λέει στην Φιφίκα, με την οποία ήταν ερωτευμένος, πως θα της δώσει κρυφά από το αφεντικό του πελτέ Λαγκαδά; Η εταιρεία, που είχε ιδρυθεί το 1957, σημείωνε σημαντική επιχειρηματική επιτυχία εκείνα τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής της.
Η μεγάλη βιομηχανική μονάδα που δημιουργήθηκε στον Λαγκαδά δούλευε εξαιρετικά με τους κατοίκους της περιοχής να απασχολούνται τους καλοκαιρινούς μήνες στο εργοστάσιο ενώ η περιοχή ασχολείτο συστηματικά με την παραγωγή ντομάτας.
Στη μονάδα κατέληγαν μεγάλες ποσότητες του προϊόντος που γινόταν πελτές και σάλτσα. Αργότερα, λόγω της ακμής που γνώρισε, έφτιαχναν κι άλλα είδη όπως μαρμελάδες, κομπόστες ενώ συσκεύαζαν και λαχανικά. Ηταν από τις επιχειρήσεις που βοήθησαν σημαντικά στην οικονομική ζωή του Λαγκαδά και τους κατοίκους που αναζητούσαν εισόδημα σε μια εποχή που οι περισσότεροι ασχολούνταν με την καλλιέργεια της γης, που όμως δεν είχε σημαντική οικονομική ανταπόδοση.
Η σαλτσοποιΐα ιδρύθηκε από ανθρώπους της αγροτιάς που συνασπίστηκαν σε μια εποχή που οι συνεταιρισμοί είχαν δύναμη αλλά κι επιτυχία. Μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα χτίστηκε και το εργοστάσιο ενώ τα μηχανήματα ήρθαν από την Ιταλία. Στην ακμή της, η βιομηχανία έκανε σημαντικές εξαγωγές τόσο στα Βαλκάνια όσο και σε χώρες της Μέσης Ανατολής και στην Κίνα.
Οι εγκαταστάσεις ξεχώριζαν από μακριά λόγω του εντυπωσιακού φουγάρου ύψους 40 μέτρων. Υπέστη σοβαρές ζημιές στο μεγάλο σεισμό του 1978, ωστόσο αποκαταστάθηκε και στέκει αγέρωχο μέχρι και σήμερα.
Το φουγάρο και ο σκελετός του εργοστασίου είναι αυτά που συνεχίζουν να είναι εμφανή ακόμη και σήμερα. Θυμίζουν πως κάποτε το σημείο αυτό έσφιζε από ζωή και οι μηχανές παρήγαγαν μεγάλες ποσότητες προϊόντων ντομάτας. Το λουκέτο στην επιχείρηση μπήκε το 1997 αφού τα προβλήματα στον συνεταιρισμό ήταν μεγάλα.
27 χρόνια μετά καμία προσπάθεια δεν ευοδώθηκε για να επανεκκινήσει η λειτουργία του και πλέον το εργοστάσιο έχει ερημώσει. Ο χρόνος αλλά και η ανθρώπινη παρέμβαση είχαν σαν αποτέλεσμα οι εγκαταστάσεις να εμφανίζουν εικόνα ολικής εγκατάλειψης.
Μια βόλτα στους χώρους του εργοστασίου προκαλεί μελαγχολία. Η λεηλασία είναι εμφανής. Σοροί από πεταμένα τενεκεδάκια, σχισμένες κούτες ακόμη και πεταμένες καρτέλες προκαλούν θλίψη και μάς μεταφέρουν νοερά σε μια άλλη εποχή τότε που η εταιρεία προσέφερε δουλειά σε εκατοντάδες κόσμου.
Το Thes.gr μπήκε μέσα στο εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο και σάς μεταφέρει την εικόνα…
