Αμεσα συνδεδεμένο με τη Θεσσαλονίκη είναι το περιαστικό δάσος της, το Σέιχ Σου, που αποτελεί και το βασικό πνεύμονα της πόλης αλλά και χώρο αναψυχής για τους κατοίκους της.
Τι σημαίνει όμως Σέιχ Σου και από πήρε το όνομά του; Η ονομασία «Σέιχ Σου» (τουρκικά: Şeyh Su), η οποία και αποδίδεται στα ελληνικά ως «νερό του Σεΐχη», προήλθε από βρύση που υπήρχε εντός μουσουλμανικού νεκρικού μνημείου, γνωστού ως τουρμπέ (türbe) και πήρε το όνομά της από ένα μουσουλμάνο αξιωματούχο, δηλαδή από ένα σεΐχη.
Ερείπια του διασώζονται έως και σήμερα και μπορείτε να τα δείτε στην τοποθεσία «Χίλια Δέντρα» (όπως ήταν και η πρώτη ονομασία του αρχικού πυρήνα του δάσους από την εποχή της Τουρκοκρατίας). Η ονομασία Κεδρηνός Λόφος υιοθετήθηκε ως προτιμητέα ελληνική μετά από πρόταση του ποιητή Γεωργίου Βαφόπουλου στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης.
Η ιδιαιτερότητα αυτού του μνημείου, απ’ όπου το δάσος του Σέιχ Σου πήρε το όνομά του, είναι πως αποτελεί τμήμα αυλής αναψυκτηρίου, που παρέμεινε κλειστό για περισσότερα από 14 χρόνια.
Μετά από δημοπρασία το μαγαζί και ο αύλειος χώρος νοικιάστηκε ξανά και έτσι ο κόσμος, εκτός από το να απολαύσει η σκιά των δέντρων, τον καφέ και το ποτό του, μπορεί να δει από κοντά και το μουσουλμανικό μνημείο με τη βρύση του Σεϊχη.
Λίγα λόγια για το Σέιχ Σου
Από το 1800 έως το 1900 περίπου η περιοχή ήταν δάσος από δρύες. Ηταν χέρσα και η πρώτη προσπάθεια αναδάσωσης έγινε το 1929 από τους καθηγητές Π. Κοντό και X. Γεωργόπουλο. Σε διάστημα 60 χρόνων φυτεύτηκαν περίπου 5 εκατομμύρια δέντρα.
Την Κυριακή 6 Ιουλίου 1997 στις 15:35 αναφέρθηκε στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Θεσσαλονίκης το πρώτο τηλεφώνημα για την μεγάλη πυρκαγιά που έκαψε τελικά 16.640 από τα 29.790 στρέμματα, περίπου το 56% της έκτασης του.
Στο Σέιχ Σου φιλοξενούνται 277 είδη ανώτερων φυτών, ανάμεσα στα οποία κάποια προστατευόμενα, όπως το χελιδονόχορτο (Digitalis lanata). Το μεγαλύτερο τμήμα του δάσους, περίπου 75%, καλύπτεται από πευκοδάση, ενώ σημαντική είναι και η παρουσία κυπαρισσιών, κυρίων αειθαλών και της Αριζόνας.
Στις βόρειες και βορειοανατολικές πλευρές του δάσους υπάρχουν σημαντικές εκτάσεις με πουρνάρια, ενώ κατά μήκος των υδάτινων ρευμάτων φύονται πλάτανοι, με κυρίαρχο είδος τον ανατολικό πλάτανο.
