Στελέχη της ΕΜΑΚ παραχώρησαν σήμερα (14/2) συνέντευξη Τύπου για τις δραματικές ώρες που έζησαν στην Τουρκία, διασώζοντας ανθρώπους από τα ερείπια.
Αρχικά, όπως είπαν, σύμφωνα με την ΕΡΤ, πήγαν με στρατιωτικό αεροπλάνο στα Άδανα και στη συνέχεια οδικώς στην Αντιόχεια. «Αποτελέσαμε τον πρώτο πυρήνα συντονισμού για τις διεθνείς δυνάμεις» είπαν και πρόσθεσαν ότι ανέπτυξαν γραφείο συλλογής πληροφοριών καλώντας τους τοπικούς πληθυσμούς να τους δώσουν σημαντικές πληροφορίες για ανθρώπους που ήταν σε κίνδυνο ή ήταν εγκλωβισμένοι στα ερείπια.
«Ήμασταν ο πρώτος θύλακας συντονισμού μαζί με την ομάδα Ελβετίας εξήγησαν και η πρώτη πηγή παροχής πληροφοριών στο διεθνές κέντρο συντονισμού που συστήνεται σε τέτοιες περιπτώσεις και κατευθύνει τη διεθνή βοήθεια», ανέφεραν χαρακτηριστικά.
Ο γιατρός του ΕΤΙΚ ΕΚΑΒ, Σωκράτης Δούκας, σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι το Ειδικό Τμήμα Ιατρικής Καταστροφών είναι μια δομή που ενεργοποιείται σε μαζικές καταστροφές και στελεχώνεται από εξειδικευμένους γιατρούς και διασώστες. «Στη συγκεκριμένη αποστολή συνδράμουμε υγειονομικά το έργο της ΕΜΑΚ και βασικός μας ρόλος είναι η υγειονομική κάλυψη των θυμάτων – διασωθέντων. Αυτό σημαίνει ότι οι διασωθέντες, τα θύματα, μετά τον απεγκλωβισμό τους πρέπει να υποστηριχθούν υγειονομικά, να σταθεροποιηθούν, να καλύψουμε και να υποστηρίξουμε τις βασικές λειτουργίες της ζωής τους και να παραδοθούν με ασφάλεια στα ασθενοφόρα ώστε να καταλήξουν σε έναν ασφαλή υγειονομικό σχηματισμό».
O πυραγός Κώστας Νίκας αναφέρθηκε στο κομμάτι των επιχειρήσεων. Όπως είπε «λειτουργούσαμε με πληροφορίες τις οποίες είχαμε μαζέψει από τους ντόπιους και ταυτόχρονα σε διαρκή συντονισμό με τις υπόλοιπες διεθνείς ομάδες, όπου εννοείται το περιβάλλον εργασίας ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο συνεπώς, υπήρχε διαρκώς μία εκτίμηση της επικινδυνότητας της ασφάλειας και της κατάστασης στα σημεία που δουλεύαμε, έτσι ώστε να μπορούμε να φέρουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, δηλαδή τον απεγκλωβισμό. Προφανώς, όπως είναι κατανοητό, κινηθήκαμε με συγκεκριμένες πληροφορίες και ρίξαμε τις δυνάμεις μας σε επιβεβαιωμένους ζωντανούς. Έτσι κύλησαν οι πρώτες ημέρες της διάσωσης και στη συνέχεια, όταν ενεργοποιήθηκε το Διεθνές Συντονιστικό Κέντρο, οι πληροφορίες έρχονταν μέσω αυτού».
Επίσης αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό της 8ης Φεβρουαρίου όταν βγηκε ένα αγοράκι 11 ετών. «Έτυχε να είμαι απέναντι όσο η ομάδα δούλευε με το 6χρονο κορίτσι που διασώσαμε. Ήμουν εγώ να προσπαθώ με όποιον τρόπο μπορώ γιατί δεν είχα τα μέσα, του δίναμε νερό με ένα ποτήρι και έφτανα στο σημείο να το βρέχω επειδή ήταν ξαπλωμένος, σε κάποια στιγμή είχε γίνει μούσκεμα, ζήτησα ένα καλαμάκι, μου έφεραν ένα καλαμάκι πράσινο σε σχήμα φοίνικα και κάθε φορά που το έβγαζα μου έλεγε “no,no” για να συνεχίσω. Παράλληλα έλεγε συνεχώς “10%” ότι δηλαδή δεν άντεχε άλλο και ήταν στα όρια του. Τον έβγαλαν τελικά άλλοι συνάδελφοι και πήγαν όλα καλά».
Όπως είπε ένας από τους πυροσβέστες της ΕΜΑΚ η πιο δύσκολη στιγμή για τον ίδιο ήταν όταν κατά τη διάρκεια επιχείρησης διάσωσης της Ειρήνης (Αϊρίν) «μας άφησε δύο φορές». Πρόκειται για την κοπέλα που έφτασε στο σημείο να ζητήσει να της κόψουν το πόδι για να απεγκλωβιστεί.
«Εγώ δεν το είδα γιατί με χώριζε ένα δοκάρι αλλά ο συνάδελφος Κωνσταντίνος Νίκας που ήταν μαζί της και της κρατούσε το χέρι άρχισε να φωνάζει το όνομά της. Εκεί τα χρειαστήκαμε γιατί ο κόπος που είχαμε δώσει ήταν αμέριστος» συμπλήρωσε ο πυροσβέστης της ΕΜΑΚ.
Με πολύ υψηλές θερμοκρασίες θα γίνει το ψήσιμο – Έτσι θα κυμανθεί ο καιρός την Τσικνοπέμπτη (16/2)
Οι Έλληνες διασώστες ρωτήθηκαν και για τους μετασεισμούς και απάντησαν ότι «δεν αποτέλεσαν εμπόδιο στην αποτελεσματικότητα και τη ροή που είχε λάβει ο τρόπος εργασίας, είχαμε ασφαλίσει όσο γινόταν το πεδίο που δουλεύαμε είτε αυτό ήταν θεμέλια είτε δοκάρι. Σε μεγάλους μετασεαισμούς και κυρίως σε έναν που μας έβαλε σε ανησυχία που βγήκαμε έξω, όπως είναι η τακτική, αποτέλεσε αιτία να δούμε λίγο τους εαυτούς μας για να δούμε τι θα κάνουμε στη συνέχεια».
Επιχειρώντας να μεταφέρουν τις εικόνες που αντίκρισαν είπαν ότι «είδαμε μια πόλη με σύγχρονα κτήρια που ήταν ισοπεδωμένη, συζητήσαμε με τους συναδέλφους μας ποια θα έπρεπε να είναι η προτεραιότητά μας».
«Είμαι υπερήφανος για την ομάδα μου και όσα κατεφέραμε στο πεδίο. Τα παιδιά δεν κρατιόντουσαν, ήθελαν να πηδήξουν ακόμα και από το αεροπλάνο» είπε ακόμα ο επικεφαλής της 1ης ΕΜΑΚ με τον επιπυραγό Γιαννόπουλο να κάνει λόγο γαι την «πιο δύσκολη αποστολή μέχρι την επόμενη».
Ειδικά, δε, για την συμπεριφορά των Τούρκων οι πυροσβέστες της ΕΜΑΚ είπαν ότι «η φιλική προσέγγιση του τουρκικού πληθυσμού που είχε υποστεί σοκ αποτυπώθηεκ σε απλά πράγματα, σε μικρά διαλείμματα των επιχειρήσεων όταν στελέχη των διασωστικών ομάδων έπαιρναν μια ανάσα, απλοί πολίτες έρχονταν από μόνοι τους να μας δώσουν ένα ποτήρι ζεστό τσάι και ένα κομμάτι ψωμί. Όταν βρεθήκαμε σε μια ουρά ενός αυτοσχέδιου πάγκου όλοι οι άνθρωποι που πεινούσαν έκαναν στην άκρη για να εξυπηρετηθούμε εμείς πρώτοι».
Τους Έλληνες διασώστες ρώτησε και δημοσιογράφος του τουρκικού πρακτορείου Anadolu η οποία τους ευχαρίστησε για τη βοήθειά τους και τους ρώτησε πώς βλέπουν οι ίδιοι τις καλές σχέσεις των δύο λαών των τελευταίων ημερών, λόγω του τραγικού αυτού γεγονότος: «Από την εμπειρία μας γνωρίζουμε, ότι σε μια καταστροφή ζητάς πρώτα βοήθεια από τον γείτονα, τον διπλανό σου, και μετά από την υπόλοιπη ευρύτερη γειτονιά. Κιεμείς έτσι, σαν γείτονες, τρέξαμε πρώτοι».
«Δεν είναι η θέση μας να κάνουμε εξωτερική πολιτική, η θέση μας είναι να υποστηρίζουμε την ανθρώπινη ζωή και να σώζουμε ανθρώπους ανεξαρτήτως εθνικότητας. Ο ρόλος μας ο πρώτος και ο τελευταίος είναι να υποστηρίζουμε την ανθρώπινη ζωή» απάντησε από την πλευρά του για το θέμα αυτό ο επικεφαλής των διασωστών του ΕΚΑΒ ο οποίος ομολόγησε ότι «τα τραύματα αυτά δεν φεύγουν, θα κάνουμε συνεδρίες θα έχουμε στήριξη, είναι κάποια πράγματα που τα κουβαλάς μαζί σου».
