Πάταγο έχει κάνει η ταινία των Margot Robbie και Ryan Gosling, στην οποία υποδύονται την Μπάρμπι και τον Κεν, αλλά γνωρίζατε πως κάποτε υπήρχε ένα ζευγάρι δολοφόνων που αυτοαποκαλούνταν με αυτά τα ονόματα;
Θα μεταφερθούμε στα τέλη της δεκαετίας του 1980, όπου ο νεαρός- τότε- Paul Bernardo έχει διαπράξει ήδη 3 φόνους και 14 βιασμούς στο Ontario του Καναδά. Τον αποκαλούσαν «ο βιαστής του Σκαρμπορόου», επειδή οι δράσεις του λάμβαναν χώρα στην περιοχή εκείνη, χωρίς όμως ποτέ να τον καταδικάσουν ή να τον υποψιαστούν. Άλλωστε, πώς θα μπορούσαν;
Ο Bernando ήταν ένας όμορφος και μορφωμένος λευκός άνδρας, χαρακτηριστικά όπου την περίοδο εκείνη -κι όχι μόνο- ήταν ικανά ν’ απομακρύνουν οποιαδήποτε κατηγορία απ’ τον καθένα. Λίγο αργότερα, όταν εκείνος ήταν 23 χρονών, γνώρισε την 17χρονη Karla Homokla κι ο έρωτας τους ήταν κεραυνοβόλος. Αλλά έμελλε να γίνει πολλά περισσότερα.
Οι δύο τους ανέπτυξαν μια βαθιά προβληματική, σαδομαζοχιστική σχέση όπου εκείνος βίαζε κοπέλες με τη συναίνεσή της, μαγνητοσκοπώντας τις πράξεις του, ενώ πολλές φορές τις βίαζε κι εκείνη. Στις 15 Ιουνίου 1991, απήγαγαν τη 14χρονη Leslie Mahaffy. Για μια ολόκληρη μέρα τη βίαζαν και κατέγραφαν τα πάντα, πριν τη σκοτwσουν και πετάξουν το πτώμα της στη λίμνη Γκίμπσον.
Έπειτα, ακολούθησε η ημέρα του γάμου, στις 29 Ιουνίου 1991, όταν άλλο ένα κορίτσι βρέθηκε νεκρό, αλλά ποιος θα υποψιαζόταν πως οι νεόνυμφοι ήταν οι δολοφόνοι; Στις 16 Απριλίου του 1992 το τρίτο- και τελευταίο- τους θύμα ήταν μια νεαρή κοπέλα 15 χρονών, όπου αφού τη βίασαν, τη στραγγάλισαν κι είχε την ίδια τύχη με τις προηγούμενες. Πριν απ’ αυτά, όμως, είχε προηγηθεί και μια ακόμη τραγική ιστορία.
Η Karla είχε μια μικρότερη αδερφή, την 15χρονη Tammy. Με τη βοήθεια της συντρόφου του, ο Paul τη νάρκωσε, τη βίασε και μαγνητοσκόπησε -όπως και κάθε φορά- την αποτρόπαιη πράξη. Μετά τον τραγικό θάνατο της κοπέλας, που προήλθε απ’ την αναρρόφηση του εμετού κατά τη διάρκεια του βιασμού, το ζευγάρι αποφάσισε να αναβιώσει το σκηνικό. Η Karla φόρεσε το νυχτικό της αδερφής της και βιντεοσκόπησε τον εαυτό της να βιάζεται απ’ τον Paul και να το απολαμβάνει.
Όμως, η ισορροπία αυτής της σχέσης δε θα διαρκούσε για πολύ. Στις 23 Δεκεμβρίου του 1992 η Karla ξυλοκοπήθηκε άγρια απ’ τον σύζυγό της κι επέστρεψε στο πατρικό της, γεγονός που αποτέλεσε την αρχή του τέλους για το ζευγάρι. Η αστυνομία ανακάλυψε πως το DNA των φόνων που διέπραξαν μαζί ταιριάζει με εκείνων που είχαν γίνει στο Σκαρμπορόου τη δεκαετία του ‘80. Ο Paul μπήκε φυλακή, αφού η σύζυγός του ομολόγησε και κατέθεσε ως μάρτυρας εναντίον του με σκοπό να λάβει μικρότερη ποινή, όπως κι έγινε. Σήμερα εκείνος βρίσκεται ακόμα στη φυλακή, ενώ η Karla αποφυλακίστηκε το 2005, άλλαξε όνομα, παντρεύτηκε και ζει με τα τρία της παιδιά. Άραγε, πίσω από όλα κρυβόταν η διεστραμμένη προσωπικότητα του Paul κι εκείνη απλώς εθελοτυφλούσε;
Εάν μελετήσουμε λίγο παραπάνω τη ζωή και την οικογενειακή κατάσταση όπου ζούσε ο Paul, ίσως καταλάβουμε καλύτερα πως δεν ήταν μόνο ο ψυχοπαθής δολοφόνος που φανταζόμαστε, αλλά κι ένα τραυματισμένο παιδί. Η μητέρα του, του αποκάλυψε πως ο πατέρας του δεν είναι ο βιολογικός του πατέρας κι από τότε ο Paul άρχισε να την αποκαλεί «πόρνη», ενώ παράλληλα ο πατριός του κακοποιούσε σ3ξουαλικά την αδερφή του. Σίγουρα, θα λέγαμε πως δε μεγάλωσε με τα καλύτερα πατρικά πρότυπα κι ανέπτυξε μια ιδέα για τις γυναίκες σύμφωνα με την οποία δεν άξιζαν τίποτα παραπάνω απ’ την περιφρόνηση και την ταπείνωσή του. Ίσως επειδή στο πρόσωπό τους έβλεπε τη μητέρα του, η οποία ένιωθε πως τον είχε προδώσει, ή ίσως στις ασέλγειες του πατριού του βρήκε το μοντέλο συμπεριφοράς απέναντι στ’ αντίθετο φύλο. Ποιος ξέρει;
Άραγε, η Karla απλώς ακολούθησε τα βήματα και τα βίαια ένστικτα του Paul λόγω ενός έρωτα και μιας σ3ξουαλικής έλξης; Η αλήθεια είναι πως απ’ τις καταθέσεις της δε φάνηκε σαν μια κοπέλα- έρμαιο αλλά είχε πλήρη επίγνωση των πράξεών της. Μπορεί κάποιος άνθρωπος μετά από τόσα φρικτά εγκλήματα -ίσως να τα αποκαλούσαμε στη σημερινή εποχή γυναικοκτονίες- να μετανοήσει και να φτιάξει τη ζωή του από την αρχή; Μπορεί -κατά πώς φαίνεται- να γίνεται, μπορεί η ιστορία να της έχει αφήσει ένα ψυχικό τραύμα που θα το κουβαλάει για όλη της τη ζωή εάν δεν το αντιμετωπίσει ή μπορεί να το θάψει τόσο βαθιά μέσα της που να εκδηλωθεί μια τυχαία στιγμή, όταν κάτι της θυμίσει μια εικόνα απ’ αυτό το παρελθόν.
Πηγή: pillowfights
