Η Ελλάδα αποχαιρετά σήμερα 27 Οκτωβρίου σε κλίμα συγκίνησης την πρόεδρο του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά.
Η σορός της Φώφης Γεννηματά εκτέθηκε από τις 10 πρωί σε λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι του Καθεδρικού Ναού της Αθήνας. Πλήθος κόσμου και πολιτικοί βρέθηκα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης για να πουν το τελευταίο «αντίο» στην γυναίκα, πολιτικό και μητέρα που έφυγε από τη ζωή μετά από μεγάλη μάχη με τον καρκίνο.
Ο μονάκριβος γιος της Φώφης Γεννηματά, Γιώργος ράγισε καρδιές κάνοντας ένα από τα δυσκολότερα πράγματα στην ζωή του. Να αποχαιρετίσει την μητέρα του. Το ίδιο και οι κόρες της Αιμιλία και Κατερίνα που μίλησαν και εκείνες αποχαιρετώντας την μητέρα τους.
«Αγαπημένη μου μητέρα, είμαστε όλοι εδώ οι άνθρωποι που σε αγαπάμε. Όλες τις μάχες που έδωσες τις έδωσες παλικαρίσια. Ήσουν αγωνίστρια της ζωής για την ζωή. Έγινες υπόδειγμα για πάρα πολλούς ανθρώπους κάτι που επιβεβαιώνει η απόφαση της Πολιτείας για την δημιουργία προγράμματος για την καταπολέμηση του καρκίνου του μαστού με το όνομά σου.
Μας μίλαγες με ειλικρίνεια και τρυφερότητα και η σχέση με τον πατέρα μας αλλά και ο δεσμός με την θεία μας την Μαίρη ήταν παράδειγμα αδελφικής αγάπης. Με την αποχώρησή του νόμιζα ότι θα έφευγαν μαζί και οι ελπίδες μου και τώρα πιστεύω ακόμα περισσότερο στον άνθρωπο όπως έλεγες. Η οικογένεια ήταν για σένα όλη σου η ζωή», είπε ο 17χρονος.
Η μικρή της κόρη Κατερίνα, απευθυνόμενη στην μητέρα της είπε πόσο κοντά τους ήταν. «Είσαι η πιο δυνατή γυναίκα που ξέρω. Θα μας λείψεις πολύ. Θα μου λείψει το χάδι σου, το χαμόγελό σου» είπε.«Αντίο μαμά, είσαι μαχήτρια, σ’ αγαπάμε πολύ και πάντα», κατέληξε η κόρη της Φώφης Γεννηματά.
Με τρεμάμενη η φωνή η μεγάλη κόρη της
Η μεγάλη κόρη της Φώφης Γεννηματά Αιμιλία μίλησε στον επικήδειο λόγο της για όσα έμαθε σε εκείνη και τα αδέρφια της η μητέρα της, για τις τελευταίες της στιγμές και για όσα θα θυμάται και θα κρατήσει από εκείνη.
«Ένα-δύο-τρία πάμε και μου έδωσες τα χέρια σου για να σηκωθείς, έτσι έφυγες, όρθια με το κεφάλι ψηλά. Δεν ηττήθηκες. Δεν παρέδινες τα όπλα. Το χέρι χτυπούσες στο τραπέζι και γινόταν πάντα αυτό που έπρεπε να γίνει. Ήταν πάντα τρυφερό αυτό το χέρι. Η αγκαλιά σου ήταν ζεστή, τρυφερή και ασπίδα δυνατή σαν εσένα. Το οικείο άρωμα που δεν ξεκολλάει από πάνω μας. Χόρεψες καλύτερα από όλους το ζεϊμπέκικο της ζωής. Να είσαι σίγουρη πως θα τα ακολουθήσουμε», τόνισε η ίδια.
