Το όνομα «Γεώργιος Κατσάνης» απέδωσε ο δήμος Θεσσαλονίκης στο πάρκο που βρίσκεται στη συμβολή της Αγίου Δημητρίου με τη Στίλπωνος Κυριακίδη στην Θεσσαλονίκη.
Ο Γεώργιος Κατσάνης το όνομα του οποίου πήρε το πάρκο στην Θεσσαλονίκη ήταν Έλληνας στρατιωτικός που έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο με καταγωγή από το Σιδηρόκαστρο Σερρών.
Μεταξύ άλλων, στην τελετή ονοματοδοσίας του πάρκου, παρευρέθηκαν ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Στέλιος Αγγελούδης.
Αγγελούδης: “Τιμή στον Γιώργο Κατσάνη”
Xαιρετισμό απηύθυνε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Στέλιος Αγγελούδης ο οποίος υπογράμμισε; “Ο δήμος Θεσσαλονίκης τιμά σήμερα τον Γιώργο Κατσάνη του “μολών λαβέ”. Στο πρόσωπό του, τιμά και όλους εκείνους που έπεσαν για τα ιδανικά και τα ιδεώδη της πατρίδα. Ο Γιώργος Κατσάνης δεν ανήκει στον χρόνο, γιατί τον χρόνο τον ξεπέρασε και έμεινε στην αιωνιότητα”.
Από την πλευρά του ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης είπε: “Ο στρατηγός Κατσάνης θυσιάστηκε υπερασπιζόμενος την Κυπριακή Δημοκρατία, την εδαφική της ακεραιότητα, την ανεξαρτησία της και την ελευθερία των πολιτών της. Μέχρι και το 2020 ήταν στο μακρύ κατάλογο των αγνοουμένων και με την ανεύρεση μέρος του λειψάνου του στην Κύπρο τάφηκε στο Σιδηρόκαστρο Σερρών. Η θυσία του αποτελεί περίτρανο παράδειγμα ανδραγαθίας στο βωμό της προάσπισης της ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας και έρχεται να ενισχύσει τους αγώνες των Κυπρίων και των Μακεδονομάχων στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Η κοινή πορεία αγώνων θα συνδέουν για πάντα την Κύπρο με την Μακεδονία”.
Ποιος ήταν ο Γεώργιος Κατσάνης
Ο Γεώργιος Κατσάνης γεννήθηκε στο Σιδηρόκαστρο σε οικογένεια προσφύγων από την Ανατολική Θράκη. Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, η οικογένεια του εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί ο Κατσάνης εντάχθηκε στο τμήμα στίβου του ΓΣ Ηρακλή, με τον οποίο διακρίθηκε στα 100 και 200 μέτρα, τη σκυταλοδρομία και το άλμα σε μήκος. To 1952 εισήχθηκε στη Σχολή Ευελπίδων και το 1956 στο Σώμα Καταδρομών στο οποίο εκπαιδεύτηκε ως καταδρομέας, αλεξιπτωτιστής, αναρριχητής και χιονοδρόμος. Το 1973 μετατέθηκε στην Κύπρο με το βαθμό του ταγματάρχη[3], αναλαμβάνοντας τη διοίκηση της 33ης Μοίρας Καταδρομών (ΜΚ) με έδρα την Κερύνεια.
Κατά την έναρξη της εισβολής το 1974, η 33ΜΚ βρισκόταν προσωρινά στη Λευκωσία λόγω του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου. Το πρωί της 20ης Ιουλίου ένας λόχος της 33ΜΚ διατάχθηκε να καλύψει το αεροδρόμιο Λευκωσίας και οι υπόλοιποι δυο λόχοι υπό τον Κατσάνη να μεταβούν από τη Λευκωσία στο χώρο διασποράς της μονάδας που ήταν το χωριό Μπέλλα-Πάις στην περιοχή Κερύνειας. Καθ’ οδόν μετά την Κλεπίνη, η αυτοκινητοπομπή προσβλήθηκε από τουρκικά αεροσκάφη τα οποία κατέστρεψαν το σύνολο των οχημάτων, αναγκάζοντας τους καταδρομείς να διανύσουν τα τελευταία χιλιόμετρα πεζοί.
Την νύχτα της 20ης Ιουλίου και σε συνεργασία με τις 31η, 32η και 34η μοίρες, η 33ΜΚ επιχείρησε στα μετόπισθεν των τουρκικών δυνάμεων με στόχο την κατάληψη του στρατοπέδου των Τούρκων αλεξιπτωτιστών στο ύψωμα Κοτζά Kαγιά που βρίσκεται πάνω από το χωριό Αγύρτα και νότια του κάστρου του Αγίου Ιλαρίωνα. Το ύψωμα αυτό στις παρυφές του Πενταδάκτυλου ήταν στρατηγικής σημασίας καθότι ο έλεγχός του θα απέκοπτε την κύρια οδική αρτηρία Κερύνειας – Λευκωσίας. Η αποστολή της 33ΜΚ κατά την επιχείρηση ήταν να καταλάβει τη θέση Πετρομούθια. Ο Κατσάνης τάχθηκε επικεφαλής χωρίς να έχει κοντά του την ομάδα διοίκησης.
Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, οι Έλληνες καταδρομείς προσέγγισαν το τουρκικό στρατόπεδο από τρεις πλευρές και ακολούθησε σφοδρή μάχη εκ του συστάδην, γνωστή ως Μάχη του Κοτζά Καγιά, που κατέληξε στην ολοκληρωτική κατάληψη του στρατοπέδου. Το πρωί της 21ης Ιουλίου όμως, κάτω από συνεχείς τουρκικές αντεπιθέσεις, οι Ελληνικές δυνάμεις αναγκάστηκαν να συμπτυχθούν εξαιτίας της έλλειψης πυρομαχικών και της απουσίας ενισχύσεων πεζικού. Κατά τη διάρκεια της απαγκίστρωσης της 33ΜΚ, ο Γεώργιος Κατσάνης έπεσε μαχόμενος από πυρά ελεύθερου σκοπευτή. Οι προσπάθειες των στρατιωτών του να ανακτήσουν τη σορό του απέβησαν άκαρπες.
Παρέμεινε αγνοούμενος για 46 χρόνια μετά την εισβολή
Ο Γεώργιος Κατσάνης παρέμεινε αγνοούμενος για 46 χρόνια μετά την εισβολή. Στις αρχές του 2020, τα οστά του ταυτοποιήθηκαν σε ομαδικό τάφο που είχε εντοπιστεί το 2017 στα κατεχόμενα και μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα όπου και ενταφιάστηκαν στη γενέτειρά του.
Ο Κατσάνης προήχθηκε μετά θάνατο σε Αντιστράτηγο πεζικού. Ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης αφιέρωσε το κλειστό Γυμναστήριο «Κατσάνειο» στη μνήμη του, ενώ το όνομά του δόθηκε στο κέντρο Εκπαιδεύσεως Ανορθοδόξου Πολέμου (ΚΕΑΠ) στη Ρεντίνα (Στρατόπεδο «Αντιστράτηγος Γεώργιος Κατσάνης»[5]) καθώς και στο στρατόπεδο της 33ης ΜΚ στο Σταυροβούνι της Κύπρου. Ο Δήμος Στροβόλου στη Λευκωσία ονόμασε το δημοτικό πάρκο του σε «Πάρκο Αντιστρατήγου Γεωργίου Κατσάνη». Προτομές του Κατσάνη υπάρχουν σε κεντρικό σημείο του Σιδηροκάστρου και στη ναυτική βάση στο Μαρί της Κύπρου.
