Για τη Θεσσαλονίκη, τα ιστορικά αρχοντικά στην οδό Βασιλίσσης Ολγας, στην περιβόητη συνοικία των Εξοχών ή Πύργων, όπως ονομάζονταν, αποτελούν αναμφισβήτητα ζωντανά κομμάτια της νεότερης ιστορίας της.
Στον αριθμό 110, πίσω από πανύψηλα δέντρα και έντονη βλάστηση ξεχωρίζει ο «Κόκκινος Πύργος» ή διαφορετικά, Chateau mon bonheur, δηλαδή ο «Πύργος της Ευτυχίας μου».
Το κτίριο, ακριβώς απέναντι από την εκκλησία της Ανάληψης, χτίστηκε το 1890 και παρά την εγκατάλειψη και την αδιαφορία που βιώνει, αντιστέκεται σθεναρά στο χρόνο αλλά και στις κακουχίες που περνάει εξαιτίας μας.
Μπορεί να έγινε σκουπιδότοπος, μπορεί να τυλίχθηκε στις φλόγες (πριν 3 χρόνια υπέστη σοβαρές ζημιές στο εσωτερικό του), μπορεί να ήταν χώρος εναπόθεσης μπάζων και ανακυκλώσιμων υλικών, μπορεί κάποια στιγμή κάποιοι να το μετέτρεψαν και σε… καταυλισμό, μπορεί η φύση να είναι αδυσώπητη μαζί του και να το «καταπίνει», τίποτα όμως δεν μπορεί να του «κλέψει» την όμορφη ιστορία αγάπης που έχει να διηγηθεί.
Το κομψό, μεσαιωνικού ρυθμού κτίριο, με τα κόκκινα τούβλα και την εξαιρετική αρχιτεκτονική αρμονία «μυρίζει» εδώ και χρόνια εγκατάλειψη και η εικόνα του μόνο θλίψη και απογοήτευση προκαλεί. Κάποια στιγμή ο χώρος καθαρίστηκε, ωστόσο αυτό δεν συνέβαλε ιδιαίτερα στη συνολική του εικόνα. Ποτέ δεν είναι αργά για μία νέα αρχή, ποτέ δεν είναι αργά να αποκτήσει και πάλι ζωή, αρκεί να του δοθεί η σημασία που του αξίζει!
Ο Πύργος της Ευτυχίας ύμνησε τον έρωτα
Μία μεγάλη χρυσή επιγραφή στην εξώπορτα του όμορφου κτιρίου μαρτυρά και το όνομά του.
«Château mon bonheur», που σημαίνει «Ο Πύργος της Ευτυχίας μου»…
Λέγεται πως το 1890 ο ιδιοκτήτης του, Δημήτρης Ιωαννίδης- Τσακιρντέκης, με καταγωγή από τη Σιάτιστα θέλοντας να αποδείξει την αγάπη του στη σύζυγό του Ευτυχία, έχτισε έναν Πύργο με κόκκινα τούβλα, στο χρώμα του πάθους και του έρωτα και έδωσε το όνομά της.
Εκεί στέγασαν την αγάπη τους και απολάμβαναν καθημερινά τη θάλασσα, καθώς την εποχή εκείνη το κτήμα βρισκόταν μπροστά στο κύμα, όπου υπήρχαν τραπεζάκια με καθίσματα και ένα σκεπαστό θερμοκήπιο.
Ο Πύργος σχεδιάστηκε από τον Φρεντερίκ Σαρνό και κόστισε 140.000 γρόσια. Η άλλη εκδοχή αναφέρει πως αρχικά δημιουργήθηκε για τον Αβδουλάχ και κατέληξε τα χέρια του Δημήτρη Ιωαννίδη- Τσακιρντέκη πέντε χρόνια αργότερα.
Ο Πύργος της Ευτυχίας ή Κόκκινος Πύργος αποτελείται από δύο κτίσματα, ένα μέγαρο και ένα καφενείο. Το μέγαρο έχει δύο πατώματα με έξι δωμάτια και το καφενείο ένα σαλόνι με δωμάτια.
Τα κτίρια αυτά, με τις ενετικές επάλξεις και τα συμπαγή κόκκινα τούβλα, χρησιμοποιήθηκαν αργότερα από τα εκπαιδευτήρια Σχοινά σαν οικοτροφείο. Υστερα από τον πόλεμο εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες και πολύ αργότερα πρόσκοποι. Μετά την αποχώρηση των προσκόπων το κτίριο εγκαταλείφθηκε οριστικά.
O Πύργος της Ευτυχίας έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο με υπουργική απόφαση του 1984. Οι ιδιοκτήτες του, κυρίως ιδρύματα φιλανθρωπικού χαρακτήρα, δεν έχουν συμφωνήσει για την αξιοποίησή του και τη μελλοντική του χρήση.
Δείτε επίσης: Επίσκεψη στην παραμυθένια Βίλα Πετρίδη, το στολίδι της Δυτικής Θεσσαλονίκης (ΒΙΝΤΕΟ & ΦΩΤΟ)
Ιστορικές πληροφορίες από την mixanitouxronou.gr
